Kristoffer, ik noem hem Kristoffer, vriendschap op het eerste gezicht. Alweer knap, zo vaak gehoord in zijn gezelschap, en voornamelijk acteur. Rossig haar, bruine ogen vol vuur. Met hem kan je praten. Wat doet het met je als je vrienden ziet timmeren aan hun weg en hun gekozen pad zien opgaan: glunderen van trots!
Een anekdote, op mijn verjaardag. We zaten in - waar anders? - den Hopper. Ik wou gewoon Kristoffer effe voor mij alleen. Geen idee hoe of wat, we belandden aan een lange tafel, Kristoffer zat naast een bekende actrice. Kristoffer is knap, je kan al raden wat er gebeurt: she was all over him en ze negeerde mij, op mijn verjaardag! Kristoffer wist niet zo goed wat hij moest doen onder die aandacht. “Ik wil naar huis!”, zei ik na een tijdje.
M’n verjaardag hebben we verder gevierd maar niet in den Hopper.
Adrienne, een soort Audrey Hepburn. Stijlvolle dame. Kunstzinnig, in alles wat ze doet heeft ze smaak. Bruin haar, ook ogen vol vuur. A beauty. En praten met een Antwerpse humor.
Anekdote: in Amsterdam, Nieuw Zuid, de Rivierenbuurt bij, ik noem haar Sexy Sadie, een schrijfster, studiegenote, ook dol op Prince. In Amsterdam ging ik catsitten, net iets makkelijker dan babysitten (alhoewel, met mijn allergie), Adrienne kwam me bezoeken, een kerel uit Toronto was er ook bij. Ja, die hebben we uit een veel te duur Amsterdams hotel gehaald.
Hij was ons zo dankbaar: “Jullie mogen bij mij logeren in Toronto.” Ons adres, in Toronto.
Carrie, klein, fijn, krullen, heel modebewust. Alweer vurige ogen. Een klassiek mooi gezicht, een grote mond maar zo lief! Zij is die meid die mij in putje winter een brandertje wou lenen. Carrie houdt van dieren.
Anekdote: op haar verjaardag: feesten in de Pallieter! De volgende dag? Hoe zijn we thuisgekomen? Ik zat ergens, I kid you not, in Beveren. Nog een ander feestje: in de Pallieter, Freek De Jonge ontmoet. Telefoonnummers uitgewisseld. Hij was best aardig.
Carrie, mysterieuze meid, heel Antwerps, heel internationaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten