Pietitie

Ik heb die Pietitie niet ondertekend en ik zal die Pietitie ook niet ondertekenen. Om eerlijk te wezen stond ik voor die discussie, die eigenlijk vorig jaar al meer en meer in het nieuws kwam, niet echt stil bij het feit of ik daar al dan niet een mening over wou vormen. Ik kon de protesteerders absoluut begrijpen en natuurlijk ook de voorstanders van Zwarte Piet. En het Sinterklaasfeest daarom afschaffen leek en lijkt me toch een beetje drastisch, onnodig wreed.
Dit jaar flakkert de discussie rond Sinterklaas op als nooit te voren en ik kan me steeds minder en minder vinden in de voorstanders van Zwarte Piet. Intuïtief voelde ik dat aan toen ik de Pietitie kreeg voorgeschoteld en onthield me dus. Later ben ik er meer over gaan nadenken en kwam tot de conclusie, net zoals ik las bij een columniste, waarom moet Zwarte Piet persé zwart zijn? Want het ìs gewoon puur racisme: Zwarte Piet is niet zwart omdat hij door de schoorsteen kruipt, hij heeft het uiterlijk van een zwarte Afrikaan, wordt knecht genoemd, en is dus gewoon een koloniale negerslaaf of knecht die prototypisch dom wordt voorgesteld en doet wat de Sint, de blanke man hem vraagt. Racistischer kan het haast niet. Ook al is hij de grote kindervriend geworden, de verhouding Sint en Zwarte Piet is niet gelijkwaardig en daar draait het om. 'That all men are created equal.' My ass, als we het over het Sinterklaasfeest hebben. 
Als heel klein kind voelde ik dat zelf niet zo aan maar naarmate ik ouder werd, en ik spreek nog altijd over de lagere school, ging ik me er steeds meer en meer onbehaaglijk bij voelen. En het veelgehoorde argument 'Zwarte Piet moet zwart blijven omdat het een traditie is' beschouw ik als een nonargument. Iets in ere houden alleen om het feit dat het om een traditie gaat is een beetje raar.
Als we het Sinterklaasfeest ethisch in ere willen houden zonder het, draai en keer hoe je het ook wil, racistische karakter ervan te behouden lijkt het me beter om van Zwarte Piet gewoon een Piet te maken in alle kleuren die je maar kan vinden onder de wereldbevolking, desnoods noemen we ze Zwarte Piet, Witte Piet, Bruine Piet enzoverder. 'k Begrijp niet wat daar zo moeilijk aan is.

poging tot captivating beauty uit te leggen

Ik ben iemand die bijna altijd het waarom van de dingen wil weten. Echt, vermoeiend soms. Voor anderen dan. Wanneer iets me fascineert, wat nogal vaak gebeurt, kan ik uren, dagen soms weken op dat onderwerp liggen broeden. Fanatiek zijn heet dat, of gewoon een nerd.
Nu wil ik het fijne weten van de adembenemende schoonheid. Weet je, je hebt mensen die er gewoon leuk uit zijn: "Ja, best aardig, prettige verschijning," zeggen we dan. Je hebt mensen die mooi zijn, Audrey Hepburn was MOOI, dan zijn er de sexy verschijningen die de temperatuur in de kamer instant verhogen maar wat je zelden ziet zijn de adembenemende schoonheden, mensen die zo mooi zijn dat ze je letterlijk de adem afsnijden. Alain Delon is zo iemand, Sophia Loren eveneens en Matteo Martignoni van de vorige post ook. En dat moet het zowat ongeveer zijn van alle personen die in mijn blikveld zijn gekomen. Je ziet hen en je weet niet wat je ziet omdat je gedachten even stil staan. Ooit heb ik es gelezen dat iemand over een vrouw schreef: 'zij is van dat soort schoonheid dat je wist dat God toen die dag in een goede bui was.' of 'dat type schoonheid dat je zelden ziet en je weet dat de hand van God ermee gemoeid is.'
Maar hetgene wat mij nu voornamelijk interesseert is wat maakt iemand zo Apolliaans, Venusiaans mooi? Dit heeft overigens niks met het figuur te maken. Blake Lively heeft bijvoorbeeld bij benadering het perfecte vrouwelijke lichaam en ik zou haar daarom wel incredibly sexy kunnen noemen maar niet adembenemend mooi. Dan komt Audrey Hepburn dichterbij die, zoals bekend, een eerder boyishachtig figuur had. Het zit hem dus in het gezicht.
Overigens wil ik er nog aan toevoegen dat schoonheid, zoals men zegt, inderdaad subjectief is maar horden mannen en vrouwen zijn er doorheen de geschiedenis over eens dat de door mij uitgekozen figuren van een uitzonderlijke schoonheid zijn. Over George Clooney kan je redetwisten, over Alain Delon al iets minder.

En wat maakt iemand zo adembenemend knap? Als ik naar de drie gezichten kijk vallen er mij treffende gelijkenissen op. Het zijn natuurlijk drie gezichten in verschillende leeftijdfases maar toch merk je naast symmetrie, een dikke bos shiny hair nog andere overeenkomsten op:
1. Hoge jukbeenderen. High cheekbones. Bij Sophia Loren en Alain Delon zijn de jukbeenderen wegens leeftijd prominenter dan bij de jeugdige Matteo maar alledrie delen ze de hoge jukbeenderen.
2. Een vlezige mond. Sophia Loren heeft ontegensprekelijk de sensueelste mond maar alledrie vertonen ze een volle mond met vlezige lippen waarbij de onderlip meer uitgesproken is zodat je een pruillip krijgt.
3. Fijne, delicate maar wel omlijnde kaaklijn met kleine kin. Die kaaklijn wordt ook meer omlijnd met de jaren, met het verdwijnen van het babyvet.  
4. Een Griekse neus. Moeilijk te omschrijven wat een Griekse neus precies is maar ik zie een Griekse neus veeleer als een (bijna) rechte neus, haast gebeeldhouwde neus.
5. En dan wat, naar ik vermoed, dit soort gezicht adembenemend mooi maakt zijn de ogen. In elk geval grote glazende ogen met lange, donkere volle wimpers, een diepe kleur ogen. Bij Sophia zijn ze donkerhazel, bij Alain Delon donkerblauw en Matteo donkergroen. Naast het natuurlijke glanzende effect, dat wordt bewerkstelligd omdat de een vochtigere ogen heeft dan de ander (zo heb ik es gelezen) is het ook belangrijk dat de ogen van nature expressief zijn. Ik vermoed dat de expressiviteit van de ogen te maken heeft met de spieren rondom. De een gebruikt die onbewust vaker dan de ander. Een acteur die daarin heel sterk is, is bijvoorbeeld Jude Law: in the Talented Mr. Ripley heeft hij enorme expressieve ogen maar niet zo in elke film. Ik neem aan dat hij dit in the Talented Mr. Ripley bewust aanwendde om de flamboyante Dickie Greenleaf te spelen. Dus grote, expressieve, glanzende ogen met volle, lange wimpers.

Al die vijf factoren opgeteld maken het gezicht, let's face it, uitgesproken vrouwelijk. Maar kennelijk is dat zo geliefd dat mannen, vrouwen, kinderen vallen over een Alain, Sophia en Matteo.   

          
        

captivating beautiness

A thing of beauty is a joy forever.  - John Keats

Nog niet zo lang geleden, een maand terug, stootte ik op een foto van deze beyond prachtige jongen. Hij werd beschreven als de mooiste jongen ter wereld and sure he is. Van tijd tot tijd kunnen we zulke zeldzame schoonheden ontdekken dat onze mond er haast van openvalt. Met Alain Delon had ik zo'n moment, nu enkele of zeg maar, vele jaren terug. Maar deze jongen, Matteo Martignoni heet hij, is ondanks zijn zeer jonge leeftijd zelfs nog mooier dan Alain Delon! De mooiste persoon ever made ofzo. We lijken allemaal schurken naast hem. Laat hij maar snel opgroeien en een showbizzcarrière tegemoet gaan. Als hij maar op het scherm verschijnt.

female body shapes

'k Heb het altijd moeilijk gevonden om mezelf in de juiste body shape categorie te plaatsen. 'k Switchte altijd van Peer naar Zandloper en weer terug. Ook zag ik rondom mij nog vrouwen die niet in de klassieke 4-deligheid passen. Maar de North Carolina State University heeft dit onderwerp es ter harte genomen en een heus onderzoek uitgevoerd naar female body shapes, en blijken er zomaar 9 categorieën te zijn en jawel, ditmaal kan ik me er opperbest in terugvinden.

Voor de vrouwen die 't nog ni weten en willen weten.

Boyish (minder uitgesproken vrouwelijke rondingen):

Ruler:
Een Ruler, een Banaan, een Rectangle gaat gewoon recht. Iets minder dan de helft van de vrouwen valt onder deze categorie. Een Ruler heeft geen uitgesproken taille (het verschil tussen borst en taille en taille en heupen is minder dan 25 centimeter) en het gewicht is gelijkmatig verdeeld. Rulers: Cameron Diaz, Britney Spears, Kate Moss, Pink, Gwenn Stefani, Hilary Duff, Madonna, Nicole Kidman. Pluspunt: figuur is gelijkmatig verdeeld. Makkelijk om kleding te vinden. Minpunt: boyish figuur. 

Diamant:
De Diamant draagt haar gewicht voornamelijk in de buik. Ze hebben net als de Ruler een boyish figuur met het verschil dat waar de Ruler gelijkmatig overal bijkomt bij de Diamant het gewicht vooral op de buik zit. Ruler: Eva Longoria. Pluspunt: slanke armen en benen. Minpunt: boyish, buikje.

Top Heavy (het gewicht bevindt zich voornamelijk boven de taille of boven de heupen)

Inverted Triangle:
De Inverted Triangle heeft brede schouders, stevige armen, gemiddelde tot volle borsten, geen uitgesproken taille en smalle heupen met slanke benen. Inverted Triangles: Shannen Doherty, Naomi Campbell, Catherine Zeta-Jones, Teri Hatcher. pluspunt: volle borsten, slanke benen. Minpunt: geen taille, no ass.  

Apple:
De Apple draagt haar gewicht in de midsectie. Volle boezem, buikje met smalle heupen en in tegenstelling tot de Inverted Triangle geen uitgesproken brede schouders. Apples: Penelope Cruz, Angelina Jolie, Liv Tyler. Pluspunt: slanke armen en benen, volle boezem. Minpunt: geen taille, buikje, no ass.  

Bottom Heavy (het gewicht bevindt zich voornamelijk onder de taille):

Peer/Triangle:
De tweede grootste categorie en uitgesproken vrouwelijk zijn de Peren. Ze hebben smalle schouders, kleinere borsten, smalle taille, genereuze heupen en dijen. Het verschil borst taille is minder dan 25 cm terwijl het verschil taille heupen dan weer minstens 25 centimeter moet zijn. Peren: Beyoncé, Jennifer Aniston, Jennifer Lopez, Rachel Bilson, Christina Aguilera. Pluspunt: smalle taille, platte buik. Minpunt: zware benen.

Spoon:
Over dit type werd tot voor kort eigenlijk nauwelijks geschreven terwijl het ook een vrouwelijk bottom heavy type is dat wel degelijk verschillend is van de klassieke Peer. Net daarom dachten vrouwen met deze bodyshape voorheen dat ze tot het type van de Peren of Zandlopers behoorden, maar nee dus. Typisch voor een Spoon is dat, anders dan bij een Peer of Zandloper, de smalle taille niet geleidelijk overgaat in de brede heupen maar nogal abrupt verloopt. Net als een 'shelf' op de heupen. De Spoon heeft ook niet persé de smalle schouders van een Peer en ze dragen hun gewicht net iets hoger: in de buik, rond de heupen en op de bovendijen. Sponen: Reese Witherspoon, Cher. Pluspunt: smalle taille, slanke armen en benen. Minpunt: love handles, buikje

 

Zandloper (de vrouwelijke rondingen zijn gelijkmatig verdeeld):

Klassieke Zandloper:
Het ideale vrouwenfiguur. Volle borsten, smalle taille, mooie ronde heupen en slanke benen. Borst en taille hebben een verschil van minstens 25 centimeter evenals het verschil tussen heup en taille. Schouders en heupen zitten op 1 lijn. Zandlopers: Claudia Schiffer, Brigitte Bardot, Marilyn Monroe, Sophia Loren, Blake Lively, Nigella Lawson, Sofia Vergara, Christina Hendrickx. Pluspunt: al het voorgaande. Geen minpunten.  

Bottom Heavy Zandloper:
Zandlopers die net wat meer gewicht dragen in hun bottom, dus met een grotere taille heupen verschil dan borst taille verschil. Bottom Heavy Zandlopers: Scarlett Johanson, Kylie Minogue. Pluspunt: smalle taille, mooie borsten. Minpunt: net wat zwaardere benen dan de klassieke Zandloper.

Top Heavy Zandloper:
Een Zandloper met een grotere borst-taille verschil dan heup-taille verschil. Maar met eveneens de uitgesproken taille. Top Heavy Zandlopers: Jane Mansfield, Kelly Brooke. Pluspunt: smalle taille, slanke armen en benen. Minpunt: borsten kunnen in verhouding wat aan de te grote kant worden (als dat een minpunt is).

wat te doen in Brussel: een Brusselgids

Ik woon nu bijna vijf maanden in onze hoofdstad, that's right, ik ben een Antwerpenaar die naar Brussel is verhuisd en dus kan ik nu ongeveer wel vertellen wat tot nu toe m'n favoriete plekjes in de hoofdstad zijn. Niet in volgorde.

Brussel stad/ Bruxelles centre ville:

- De Beurs/la Bourse - Sint Gorikshallen/ Halles Saint Géry - Sint Katelijneplein/Place Sainte Cathérine - Dansaert:
uitgaansbuurt bij uitstek, veel cafés, veel restaurants, verder ook een winkelbuurt en er ligt een Chinatown mét supermarkt. De omgeving van de Dansaert heeft een uitgesproken Vlaams karakter. Wat te doen: La Mer du Nord: drink een wijntje, eet een visje bij de viswinkel op het Sint Katelijneplein. Roskam: Nederlandstalig populair café op de Vlaamsesteenweg.

Wetstraat/ Rue de la Loi - Paleizen / Palais:
In de Wetstraat heb ik altijd een Wallstreet gevoel en het andere gedeelte is gewoon indrukwekkend omdat daar het parlement is en kabinetten van belangrijke ministers. Dus including lijfwachten, persoonlijke chauffeurs, dat soort dingen dus. En Paleizen is ook indrukwekkend omdat het volstaat met inderdaad, paleizen. Den Bozar vind je daar, zowat het belangrijkste museum van Brussel. Paleizen is het plekje kunst en cultuur bij uitstek in Brussel. Wat te doen: het gedeelte van de Wetstraat met het parlement.
 
-Sablon/Zavel:
Al zeer lang een populaire kunstenaarsbuurt in Brussel.
Wat te doen: Wittamer: de beste patisserie van België

- Poelaert - Waterloolaan/Boulevard de Waterloo - Louizalaan/Avenue Louise:
Op Poelaert heb je, na de Basiliek van Koekelberg, het mooiste uitzicht over de Noordkant van Brussel. Indrukwekkend. De Waterloolaan is de 5th Avenue van Brussel, je hebt er een Tiffany's, jawel en de Louizalaan is een prachtige ontzettend lange winkelstraat. Wat doen: Poelaert, mag je niet missen. Vanaf Poelaert kan je ook de lift nemen naar de Marollenwijk. Een stuk heel authentiek Brussel.

Elsene/Ixelles:

Kastelein/Châtelain:
uitgaansbuurt in Elsene. Vol cafés, restaurants. Doe Châtelain op een woensdagavond en je kan er over de hoofden kruipen. En als je effe tijd hebt, steek dan de Louizalaan over naar Flagey, ook weer een uitgaansbuurt waar het oude VRT-gebouw staat. Wat te doen: Oeno tk: heel speelse ingerichte wijnbar.

Brugmannplein/Place Brugmann:
Kleine uitgaanswijk met een prachtig aanbod aan winkels. Heel mooie omgeving. Wat te doen: als het lekker weer is eten op het terras van l'Intemporelle op de Louis Lepoutrelaan. Lepoutre is een prachtige laan met in het middenstuk een stoep vol groen. Idyllische plek om te eten.

De Vijvers van Elsene/Etangs d'Ixelles:
een gigantische idyllische vijver met daarrond mooie huizen. Ligt vlak naast de uitgaansbuurt, Flagey. Wat te doen: rond de vijver wandelen. 

Elsene, Ixelles/Vorst, Forêt:

de Molièrelaan en omgeving/ Avenue Molière:
De Molièrelaan is ongetwijfeld een van de mooiste straten van Brussel. Ook de omgeving is bijzonder fraai. Wat te doen: wandelen in de Molièrelaan.

Etterbeek/Sint Pieters Woluwe, Woluwe Saint Pierre:

Montgomery - Tervurenlaan/Avenue Tervuren:
Een prachtige omgeving met cafés en restaurants, heel idyllisch met het Jubelpark/parc Cinquentaire en een middenpleintje met fontein. Hier krijg ik altijd het Parijsgevoel. Wat te doen: het Jubelpark met die indrukwekkende triomfboog. 


Laken:


Laken Royale:
De naam zegt het al, het koninklijke gedeelte van Laken. Hier vind je het paleis, de koninklijke tuinen, het Brupark, het Atomium, het Boudewijstadion, gewoon echt veel dus. Ook het gigantische Tour en Taxis is vlakbij. Wat te doen: ga voor het Atomium staan, knapper in het echt dan op een foto.


Sint Gillis/Saint Gilles:

Sint Gillisvoorplein / Parvis de Saint Gilles:
Uitgaansbuurt in Sint Gillis, een plein vol cafés en restaurants.

Ukkel/Uccle:

Sterrenwacht/Observatoire:
een villawijk met middenin het KMI. Wat te doen: het KMI, natuurlijk.

Ter Kameren/ La Cambre:
Groene wijk met het Terkamerenbos. Kan je gewoon doorrijden en absoluut indrukwekkend. Wat te doen: het Terkamerenbos. Gigantisch park dat een uitloper is van het Zoniënwoud. Je hebt er een discotheek, een meer met fonteinen en het Robinsoneiland met hotel en restaurant. Je moet een bootje nemen om het te bereiken, prachtig.

Tips:

Anspachlaan/Boulevard Anspach: de Anspachlaan met zicht op de Brouckère: grootstedelijker dan dit vind je niet in de Benelux.

De Kruidtuin/La Botanique: prachtige, vrij grote tuin met een hip café en restaurant. Ideaal om in de zomer te luieren. Er worden ook concerten gegeven.  

De 19 verschillende gemeentes verkennen, het is bijzonder hoe elke gemeente zijn eigen karakter heeft kunnen behouden. In de meeste gemeentes, buiten Watermaal Bosvoorde/Watermael Boisfort dat maar een centrum kent, en het stadscentrum dat natuurlijk een groot centrum is, tref je verschillende centra aan. Sommigen zelfs heel pitoresk. De Noordkant is ook heel anders dan de Zuidkant, in het Noorden hoor je nog Nederlands, in het Zuiden bijna niet.  

Grote Markt/Grande Place: prachtig natuurlijk.

de Inno in de Nieuwstraat/Rue Neuve: Inno is een keten van grootwarenhuizen, altijd best groot maar deze is gewoon gigantisch. 

Pain Quotidien: een populaire bakkersketen met zelfs winkels in New York. In Brussel is het allemaal begonnen en een Pain Quotidien tref je er op vele plaatsen aan. Gewoon echt heel lekkere dingen.

Luxemburgplein/Place du Luxembourg: hier gaan de mensen die voor de Europese instellingen werken uit, dichtbij het Europees parlement. Uiterst druk en op vrijdagavond tussen zes en zeven happy hour, je krijgt er twee drankjes voor de prijs van een. In de zomer soms ook openluchtconcerten met drankkraampjes enzo.  

Ravensteingalerij/Galerie Ravenstein: fraaie galerij dichtbij het Centraal Station

Slagersstraat/Rue de Bouchers: uiterst toeristisch straatje vol restaurants en waar de obers je proberen binnen te lokken, leuk om door te wandelen maar de echte Brusselaar gaat hier niet eten. 

het Zoniënwoud/ Forêt de Soignes: gigantisch woud dat zich over meerdere gemeentes strekt. Er leven nog wilde dieren in enzo. De uitloper, het Terkamerenbos is bijzonder mooi. 

Hoe je te verplaatsen:
Binnen de vijfhoek, centre ville zoals ze dat noemen, kan je makkelijk alles te voet doen. Een auto is niet echt aan te raden wegens het moeilijk vinden van een parkeerplaats en van de Brusselse rijstijl word je ook niet echt vrolijk. Buiten het centrum neem je best de metro maar die rijdt niet overal. In Ukkel en Watermaal Bosvoorde verplaats je je best met de auto.

Wat bloggen over Daft Punk

Die nieuwe van Daft Punk vrààgt wel om een bericht. Laat ik maar eerst duidelijk maken dat het, wat mijn mening betreft, het om een meesterwerk gaat. Jaja.

Ik was sowieso al grote fan van hun muziek. Weliswaar geen fan van het eerste uur, tuurlijk vond ik hen goed toen ze in de jaren '90 met hun eerste album kwamen, we gingen gewoon los op de dansvloer. Maar Daft Punk heb ik pas echt leren kennen met Discovery. Eigenlijk had ik toenertijd niet zoveel interesse in dat album want overal hoorde je en las je dat die tegenviel, dus dan ben je niet echt geneigd om hem te gaan halen.
Op de plek waar ik toen werkte lag Discovery ergens onder het stof en werd nooit gedraaid. Uit toch nog een beetje nieuwsgierigheid zette ik die plaat op en man, dat was meteen een voltreffer. Ik nam hem mee naar huis en was meteen verslaafd. Met terugwerkende kracht Homework leren kennen, dat ook een verslaving werd. Human After All sloeg ik over, dat zal niemand me kwalijk nemen, en van de twee livetournees Alive 1997 en 2007 is het de laatste die ik zo ontzettend vaak draai. Ik vond hen geweldig, geweldig, maar ook ik die hen sowieso gewéldig vind, had nooit kunnen voorzien dat hun nieuwste Random Access Memories me zo enorm van de sokken zou doen blazen.



Al na de eerste luisterbeurt schreeuwde ik enthousiast uit: "Dit is gewoon een meesterwerk!", en dus alweer verslaafd aan die plaat. Wat mij opvalt is dat voor de meesten het album bij de eerste luisterbeurt tegenvalt maar hoe vaker ze hem beluisteren, hoe beter ze hem vinden. Ik vond het meteen een verbluffend knap stukje werk maar desondanks werd hij er ook voor mij alsmaar beter op. Fantastisch dat men zo'n muziek kan maken.

Song per song review van hun laatste meesterwerk. Random Access Memories:

Give Life Back to Music:
eerste beluistering: deze opener maakte dat ik een vermoeden kreeg dat dit best wel es een goeie plaat zou kunnen worden. Lekker funky nummer.
na meerdere beluisteringen: fantastisch nummer. Die funky riff van Nile Rodgers samen met de warme modernere muzikaliteit van Daft Punk maken dit gewoon een topnummer.

The Game of Love:
eerste beluistering: interessant nummer dat ik niet wou skippen maar ook niet echt warm voor liep.
na meerdere beluisteringen: what a song! Een van hun beste nummers zowaar. Zo'n gelaagd nummer, zit zo goed in elkaar.

Giorgio by Moroder:
eerste beluistering: instant voltreffer natuurlijk.
na meerdere beluisteringen: terwijl andere nummers groeiden bleef deze even steken op het 'coole song'-effect dat de lagen miste van de andere songs. Maar na zoveel meerdere luisterbeurten vind ik de intro geniaal, alsook het gedeelte na de zogenaamde 'coole' grooves. Is een dijk van een song, wat een ode!

Within:
eerste beluistering: zelfde gevoel als bij de eerste beluistering van The Game of Love. Interessante song waar ik niet echt warm voor liep.
na meerdere beluisteringen: mooi nummer, gewoon heel erg ontzettend mooi. Bij The Game of Love, wat ik nog beter vind, kan ik ondertussen wegdromen bij dit nummer niet. Maar ik vind het gewoon heel erg mooi.

Instant Crush:
eerste beluistering: ik vond het helemaal niks.
na meerdere beluisteringen: alweer een dijk van een song! Zit prachtig in elkaar en die outro is fenomenaal. Heerlijke popsong. Loving it.

Lose Yourself to Dance:
eerste beluistering: Yeah, lekkere groovy song.
na meerdere beluisteringen: ik vind het de minste song van het hele album. Ja, is een heel lekker nummer maar drijft gewoon voort op een lekkere beat terwijl ik de rest van het album zoveel rijker vind.

Touch:
eerste beluistering: toen ik deze song hoorde wist ik dat ik met een meesterwerk te maken had.
na meerdere beluisteringen: mijn mening is niet veranderd. Ik vind die song too good to be true. Zo'n boeiend nummer.

Get Lucky:
eerste beluistering: kende ik al, natuurlijk. Leuke dancesong die ik gaandeweg nog leuker begon te vinden.
na meerdere beluisteringen: ik kende hem al. Hij blijft zo ontzettend leuk maar in verhouding tot de andere songs vind ik hem minder.

Edit: na de zoveelste, zoveelste beluistering: eindelijk begint het te dagen. Prachtige song, heerlijk funky maar kan effe weinig schrijven want Beyond speelt.

Beyond:
eerste beluistering: oké maar niet biijzonder.
na meerdere beluisteringen: er zijn amper woorden voor te vinden hoe goed ik dit nummer vind. Voor mij persoonlijk is dit hét hoogtepunt tussen al die andere geniale nummers. Het zit perfect in elkaar, is een warme song met gevoel en ook verrassend. Voor mij is dit een van de beste nummers ever ofzo.

Motherboard:
eerste beluistering: niks, niet slecht maar geen enkele negatieve of positieve waarderingen
na meerdere beluisteringen: dit is ook weer een van de meesterwerkjes van dit album. Zo'n gelaagde song. Ook weer zo mooi om bij weg te dromen. En de beats, de melodie zit zo ingenieus in elkaar.

Fragments of Time:
eerste beluistering: vond ik instant wel leuk.
na meerdere beluisteringen: 'k ben hem nog leuker gaan vinden. Rijke gelaagde song, dat allemaal zeker wel, maar is door een bepaald soort eenvoud eveneens ook een rustpunt tussen al dat bijzonder overwelming geniaal geweld.

Doin' it Right:
eerste beluistering: deze song deed me rechtspringen en besluiten dat ik die Daft Punk moest en moest zou hebben. Da's de discosfeer waar ik van hou.
na meerdere beluisteringen: ik hou nog steeds van die song, de vocals vind ik gewoon prachtig (wat een stemgeluid), ik hou van die discosfeer. Ik hou gewoon van dit nummer.

Contact:
eerste beluistering: dit is echt een typisch Daft Punk nummer. Leuk, want ik hou van hun sound.
na meerdere beluisteringen: dit is zoveel meer, zoveel rijker dan een typisch Daft Punk nummer. Wow, hier ook alweer, wat een song.

Voor de Daft Punkleken die hen graag willen leren kennen:





Albums die zwaar de moeite waard zijn, ik zet ze even in een top:

1. Random Access Memories: wat mij betreft de beste plaat van hen. Het rijkste geluid met geniale gelaagde songs

2. Alive 2007: een liveset en zo verbluffend goed. Hun songs in de remix gegooid.

3. Discovery: echte discohouse.  Een heel zoete warme plaat.

4. Homework: ook wel discohouse maar minder dan op Discovery. Ook een killere maar niettemin hier ook weer een voltreffer.

5. Musique Vol. 1: Greatest Hits album. weet gewoon dat al die bovenstaande albums zwaar de moeite waard zijn maar wat die Greatest Hits eveneenst de moeite waard maakt zijn drie heel goeie extra nummers die niet op de reguliere albums te vinden zijn.