My favorite Disney tunes part 3

Top 3. Counting down.

3. A whole new world - Aladin



2. When you wish upon a star - Pinocchio



1. Tale as old as time

My favorite Disney tunes part 2

6. Reflection - Mulan

 

5. Somewhere Out There - An American Tail



4. Bear Necessities - Jungle Book

Favorite Disney Tunes part 1

I love and love Disney. Maakt me niet uit what kinda person Walt Disney eigenlijk was. For me, it's my Bill Cosby thing: bad people doing extraordinary great stuff. So I will keep on loving and supporting them.

My favorite Walt Disney tunes. He was the first to made us people dream! Generations and generations.

9. Someday My Prince Will Come  Snow white



8. I Wanna Be Like You - Jungle Book



7. Circle of Life - Lion King

the name is Hebdo, Charlie Hebdo

Je suis Charlie. En heb de Charlie Hebdo in huis gehaald. Eerlijk gezegd was ik dat niet echt van plan maar een collega kwam eergisteren très excited aangewandeld "Ik heb de Charlie Hebdo besteld." En ik "Wat?". Geen idee waar ze het over. Al het nieuws ontging me effe voor een seconde. "Ja, je weet wel, Charlie." "Ah ja." en was natuurlijk beschaamd om die onwetende seconde. En natuurlijk wou ik meedoen. Meteen bellen naar die krantenman en mijn exemplaar was ook besteld. En nu heb ik hem.
Charlie Hebdo is geniaal, beter dan ik had vermoed. En ook, eerlijk gezegd, ik begrijp niet waarom men het blad islamofoob noemt. Er wordt werkelijk met iedereen en alles gelachen, uitgelachen, bespot op een satirische manier en 'k had niet echt het gevoel dat men erbij de islam speciaal viseerde ofzo. Werkelijk, iedereen en alles moet eraan geloven zonder dat de humor echt gratuit wordt. Zo van: "Haha, maar da's wel een makkelijke."
Ik en die collega stonden versteld, in de media werd het blad soms beticht van islamofobie dus denk je : We gaan het krijgen. (wich I'm against, of course). En we hadden beiden het gevoel: Waar gaat dit eigenlijk over? Wij beiden dachten en zeiden: "Dit blad is gevarieerder dan we ooit dachten." Als we met z'n allen zo gaan reageren als de voorbije weken kan iedereen iedereen afschieten. En kunnen we het blad gerust in plaats van islamofoob gewoon misantroop noemen. Maar ik meen ergens, net door dat satirische een grote liefde voor de mensheid te voelen, in al z'n aspecten. Net als zo'n klein kindje waar je liefkozend mee spot. Da's voor mij Charlie. En ja, ik ben Charlie. Dat dus over het 'Je suis Charlie' of over hoe het uit de context rukken totaal uit de hand kan lopen. 

facebookpostje op m'n blog

'k Kan je het voorstellen, dat heel Brussel en Antwerpen naar Gent verhuizen? Omwille van het huidige bedreigende klimaat. Dan komt er vast een Gents Blok met een bokshandschoen leuze: Neen Aan De Groot-Brabantse Vlamingen, échte Vlamingen zijn wij!
De grote schuldenbokkenaars zijn natuurlijk de Brusselaars. Want die vallen het meest op. Omdat ze de grootste groep zijn. En Frans, Engels en Nederlands door elkaar spreken. Wat een doorn in het oog is voor het Gents Blok want in Vlaanderen spreekt men Vlaams.
De Brusselaars die nog in Brussel zijn gebleven roepen op tot een kamikaze op de Grote Van Dale. Zodat eindelijk naast de Vlaamse woorden de Brusselse ook erkend worden. Maar dat wekt het argwaan en angst van de zogenaamde echte Vlamingen nog meer op. Politie wordt erbij geroepen. En ook het leger.

Omg,

Waar was ik mee bezig? Sylvester to the rescue! I love Sylvester!

Just what I wanna say

Stop met elkaar af te maken. Respect voor elkaar goes a longer way.
 

The project to get over someone nummer zoveel

Ik kan wel zeggen dat the Project to get over someone officieel gefaald heeft. Nochthans had ik goede bedoelingen. Ik denk, ik weet dat ik m'n leven nog nooit zo verliefd ben geweest. M'n allereerste liefde was, echte verliefdheid was Christophe, dat ging van een crush naar verliefdheid. Daarna was er Jeroen, een ex. Dat ging van niks naar vriendschap naar liefde naar verliefdheid. En dan weer naar liefde. En nu heb ik m'n project jongen, over wie ik maar niet heen geraak. Dat ging van haat naar vertrouwen naar vriendschap naar verbondenheid naar liefde naar verliefdheid.
Ik zou graag in 2015 nog es zo verliefd worden. Op iemand die bereikbaar is. Want het doet zo'n pijn. Ik wil gewoon zo'n iemand die mij al die dingen vertelt waarvan ik niet wist dat ik ze wou horen. Die mij diep in de ogen aankijkt en me dan aanraakt en zegt dat het fijn is om bij me te zijn. Iemand die met grote naïeve ogen de wereld inkijkt en zich zonder scrupules voor me blootgeeft. Want dat vond ik het leukste aan hem, dat hij altijd wist te zeggen waarvan ik niet wist dat ik het wou horen, en nog leuker dat hij me recht met die open blik van hem aankeek en zich zonder enige gêne blootgaf. Da's wat ik wil. En hij mag ook aantrekkelijk zijn. Maar wat me nog het meest aantrekt is z'n karakter.
Het doet zo'n pijn. Hopelijk tref ik iemand dit jaar.

Op zoek naar mezelf deel 2

Met de parents gemaild en voel me al veel beter. Leuk dat ik weet wat het is om een familie te hebben die je no matter what ondersteunt. No matter what. Maar weet je wat het was? Ik ben altijd en overal anders. Na zoveel jaar weet ik het al wel en kan ik er goed mee omgaan. Opgegroeid in een blank milieu waar ik anders ben. En bij Afrikanen ben ik ook anders want die vinden mij niet Afrikaans. Terwijl ik echt wel geboren ben in Rwanda. Tegelijkertijd zegt iedereen dat ik niet helemaal zoals hen ben maar wel voor een gedeelte. Ik lijk een beetje op hen maar ben toch niet helemaal zoals hen. Voor mij was the answer dan: Rwanda. Als Rwandezen mij zien weten ze, zij is Rwandees.
Gisteren ging ik voor het eerst naar een Rwandese avond. Deed de deur van het café open en mensen staarden me aan: wat doet zij hier? Ze dachten dat ik een Marokkaanse ben. Oeps, lijk toch niet zo Rwandees.
Ik behoor tot geen enkele groep, nationaliteit maar ben tegelijkertijd ook wel van alle groepen en nationaliteiten want iedereen kan mij claimen en tegelijkertijd ook niemand. In plaats van zo heftig op zoek te gaan naar m'n origine kan ik dat misschien gewoon aanvaarden.

Me and my girls striking the wildest pose. Kleur je dag, nodig een van ons uit. :-)

Op zoek naar mezelf

Ok, ik ben geadopteerd. Een geadopteerd kind. Adoptiekind. Vooraleer u allerhande conclusies wilt trekken: just. don't. Ik ben niet een van die documentaire kids die omwille van de adoptie een moeilijke jeugd heeft gehad. Die wanhopig op zoek gaat naar haar ECHTE ouders. ECHTE familie. Vergeet al die documentaires, ik ken nog andere kinderen die geadopteerd zijn en niet in het nieuws komen omdat we niet interessant zijn. We hebben immers geen rampzalige jeugd gehad omwille van de adoptie. Onze adoptieouders beschouwen we als onze ECHTE ouders en onze adoptiefamilie is onze ECHTE familie. We hebben gewoon twee ECHTE families: een biologische en een adoptie en we zijn beiden dankbaar. Ik word er een beetje horendol van dat anderen grotere problemen maken van adoptie dan ik zelf doe. Ik zou zelf ook graag adopteren. Voilà.
Waar ik mee zit: ik weet niet wat ik ben. Ik weet dat ik uit Rwanda kom en dat ik waarschijnlijk tot de stam der Tutsis behoor. Tutsi I am. En verder zou ik een mix zijn. Geen idee van wat. Een mix met Hutu is de eerste redelijke veronderstelling maar ik lijk in niets op een Hutu. Ook niet, afgezien van m'n korte lengte op een pygmee. Tot daar de inheemse volkeren.
Het is best wel duideijk dat ik een mix ben: mensen denken dat ik Braziliaans ben, Surinnaams, Afro-Amerikaans, Indisch, Arabisch, Aziatisch, Creools. Want allemaal stuk voor stuk kennen ze iemand die op mij lijkt die van die origine is.
Dit ben ik: hebt u enig idee?

En dit ook:



Als u enig idee heeft? Alles is welkom. :-)

'k Zal mezelf nog wat verder beschrijven, hopelijk krijg ik ergens een clue. Wat u ziet of niet ziet: ik ben klein, echt heel klein, opdondertje van anderhalve meter. Proportioneel lange dunne ledematen met een kort lijfje. Mijn armen en onderbenen zijn écht dun, vies dun. Fijn gebouwd, smalle taille en al het vet lijkt wel gepropt te zijn op de heupen, onderbuik en kont. Een skinny jeans is voor mij baggy als die past op m'n heupen. Een Ethiopisch figuur, zeg maar. Alleen de lengte doet niet echt mee ofzo.
Een fijngebouwde zandloper, zeg maar. Wich is typisch Ethiopisch. Vies smalle kleine voeten met lelijke stompe tenen. En verder van nature te behaard om volbloeds zwart Afrikaans te zijn.  
U weet nu vast wat ik ben.

Charlie 2015, de destructieve haat voorbij

Omdat beelden soms krachtiger zijn dan woorden

Je suis Charlie

happy British muslims

Aangenaam verrast bij het bekijken van deze video.



Tot ik deze twee hier zag voorbijkomen.





Ik pleit in 2015 voor meer tolerantie. Aan bovenstaande enggeestige protest videoposters, guys, don't you know, islamophobia is on the rise? En bovenstaande mensen geven jammer genoeg islamofoben een middel in de hand van "Zie je wel?" Triest.
Want wat is islamofobie? Het ontkennen dat er een variatie bestaat tussen moslims onderling en dat de islam niet dynamisch zou kunnen zijn, zich niet zou kunnen aanpassen aan de tijd en onbeïnvloedbaar is door andere culturen. En dat is net pérfect hetgene dat spreekt uit bovenstaande videos. Een groep die oplegt aan anderen wat te doen en dat, beste mensen, is gevaarlijk. Ze gaan er zomaar vanuit dat de Happy video werd gemaakt om de Westerlingen te pleasen (please!), waarbij ze zelf effe vergeten dat ze in het Westen wonen en dus ook tot de groep Westerlingen behoren, en er geen seconde bij stilstaan dat het ook gewoon een Happy video zou kunnen zijn om plezier te maken. Maar nee, de islam is serieus, er mag geen plezier worden gemaakt. Duh.
Onder christenen en joden heb je toch ook allerhande variaties, sommigen zijn orthodox streng, anderen weer zeer vrij in het belijden van hun religie. Prima toch? Zoiets is gewoon historisch gegroeid. Bij moslims zie je het ook en leuk toch, die variatie? 'k Heb er een bloedhekel aan als de ene groep zomaar wilt opleggen aan de ander wat te doen. Rothekel aan atheïsten die alle religies willen afschaffen, rothekel aan streng orthodoxen die anderen komen vertellen wat ze moeten doen. Doe wat je wil maar val er anderen niet mee lastig. En je mag er gerust uitgebreid over spreken, de boodschap uitdragen, discussiëren, zelfs andere mensen proberen te overtuigen. Maar daar houdt het wel bij op. 

Ik pleit dus in 2015 voor meer tolerantie, meer empathie, meer respect, meer begrip en meer liefde voor elkaar.  

hand in hand

Jee, wat ben ik toch weer geschrokken. In Zweden zou alweer een moskee in brand zijn gestoken en nu roepen de Nederlandse PVV-aanhangers op om hetzelfde te doen. In Duitsland anti-moslimprotesten. Ziet men dan zelf niet in dat de geschiedenis weer overgedaan wordt? Nooit meer oorlog, ni wieder Krieg, Wir sollten das nicht vergessen. Maar ja, we zijn het al vergeten. En daarna het laffe, Wir haben es nicht gewusst. De oorlog is vijfenzeventig jaar oud en we zijn hem al vergeten.
Het doet me pijn, ik sta redelijk dicht bij moslims, joden, christenen, atheïsten, boeddhisten, agnosten. Sommigen van de personen die ik het allerliefste heb zijn moslim, jood, christen, atheïst, boeddhist, agnost en ik kan het niet hebben dat ook maar een iemand naar ze uithaalt. O wee, diegene die dat in z'n hoofd haalt. Of laat staan tegen hun religie/afkomst protesteert. Dat zal ik niet tolereren, ik ben tolerant maar dan word ik de intolerantie zelve. Mijn moslimvrienden doen je heus geen kwaad, integendeel, ze behoren tot de aardigste mensen die ik ken en ben blij hen te kennen.
Op mijn blog bezong ik nog niet zolang geleden mijn liefde voor Marokkaanse mannen, er is geen letter van gelogen.
Ik daag alle anti-moslimmensen uit om es een dagje samen te werken met moslims of een dagje in hun midden te vertoeven. De schellen zullen er snel afvallen. Vast kennen ze geen moslims, het is gemakkelijk om in het Westen totaal afgescheiden van een bepaalde cultuur te leven, er nooit mee in contact te komen maar er toch tegen zijn. Begrijpe wie begrijpe wil maar logisch is het niet.
Ik kan jullie verhalen vertellen over moslims die jullie harten zullen verwarmen en ik ga dat bij deze ook doen. Ze zijn niet exemplarisch het gaat over vele gevallen.
Toen ik diep zat, jaren terug na m'n Gentse studiejaren, waren het moslims die mij in hun gemeenschap opnamen en vele gesprekken met me voerden. Zodoende raakte ik er weer bovenop. Een van m'n voormalige leerlingen beschouw ik nu een beetje als m'n kleine zusje. Zij is moslim, jawel. Op een bepaalde school was een van de weinige echte interessante figuren een moslimvrouw. Met hoofddoek en al. Als dankbaarheid voor m'n lessen kreeg ik van een klas vol moslims een horloge. Ze hadden onthouden dat ik iemands horloge too cool for school vond en hadden hem voor mij gekocht, in m'n favoriete kleur dan nog wel. Ook tijdens de ramadan hadden ze een boel eten naar de klas gebracht en zagen vervolgens toe hoe de niet-moslims zich volvraten met hun lekkernijen. Mijn favoriete leerling sinds ever is moslim. De grootste schat ter wereld. Hij was degene die me door m'n tranen heen als enige aan het lachen kon brengen nadat m'n oma was gestorven. Of wanneer ik in een rotbui was of gewoon woedend kon hij me in een oogwenk in de lach doen schieten. Het doet me pijn en maakt me kwaad en misselijk dat hij moet opgroeien in een wereld die tegen hem zou zijn omwille van zijn godsdienst.
People wake up, stop discriminating MY people.

    

talking 'bout my friends, again

Do you remember the time: I do rememember! Switch back een paar jaar geleden, ik had zo'n vriendenclubje die ik elke dag zag. I don't kid you, bijna elke dag. We woonden heel dicht bij elkaar en dan gingen we bij elkaar op bezoek, twee huizen verder, of kwamen we samen om de band te zien, sommigen waren in a band, en later, wanneer we moe waren van de repetities gingen we naar boven in hetzelfde huis om een spontaan feestje te houden. Met YouTube muziek. Dansen like there was no tomorrow. We waren zo close en maakten plannen om ooit samen een huis te kopen.
Nu wonen we niet in dat huis, en verder van elkaar. Maar we zijn nog steeds close. If one of us, we're like: "Yeah!" and if one of us we're like "No!".  We wonen niet tesamen maar we blijven bij elkaar. Forever, endever, endeva. Yeah.

Just some of us are doing 'the looking good in a picture' pose.