Ik heb eigenlijk nooit, hoe bizar het ook is, nooit over m'n voorliefde voor Andy Warhol geblogd. Neem het van mij aan: ik ben een follower. Andy Warhol, the Warhol Superstars, the Factory. Just love it all.
Ik hou tot in de bijna extremis van Andy Warhol. Sinds een aantal jaren draag ik een Warhol badge, zover gaat het dus. De dag dat ik het niet draag, ben ik het kwijt, en ga ik weer op zoek naar een ander. Het grappige is dat er nog nooit mensen lacherig hebben gedaan over het feit dat ik da-ge-lijks een Warhol badge draag.
Hoe is het begonnen? Best wel vroeg. Toen ik een jaar of zestien was. Op m'n vijftiende ging ik mezelf onderwijzen over de Kunst, van de Renaissance tot de Moderne, en op m'n 16e kwam ik dus uit bij de PopArt. And lovin' it straight away. Vooral Roy Lichtenstein. En vooral Andy Warhol.
Op m'n zeventiende ging ik naar de Documenta in Kassel, wist ik veel over Hedendaagse Kunst, niks eigenlijk. Toen ik terugkwam wou ik er meteen àlles over weten. Over Contemporaine Art. Maar Andy Warhol bleef ik trouw. Het hoogtepunt van m'n Warhol liefde kreeg ik toen ik op m'n verjaardag een overzichtstentoonstelling van z'n werken bezocht. Onvergetelijk. Kocht daar ook hét boek, Andy Warhol, a Factory. Daar staat zowat bijna alles in.
Ondertussen heb ik ook The Philosophy of Andy Warhol en zou ook graag The Diaries of Andy Warhol hebben. Al heb ik er wel stukken uit gelezen: 'Today Debbie went to the hairdresser and her hair looked so fabulous'. Of zo ongeveer. Andy Warhol is so cool.
Waarom ik van Andy Warhol hou? Niet zo eenvoudig uit te leggen. Hij verlegde grenzen, z'n leven was een kunstwerk. Ook was hij een visionair, had weinig boundaries. Hij hield ook van extreme zaken, zowel zoet als rauw. Was een van de grondleggers van de trash movies.
Andy Warhol heeft volgens mij de kunst écht opengegooid. Duchamps probeerde het wel met Dada en het Objet Trouvé maar uiteindelijk vervreemde dat de niet-kunstbeminnende man nog meer van de kunst, alle goeie bedoelingen ten spijt. Ik hou van Dada maar 't is pas echt met de Pop Art en vooral Andy Warhol dat kunst een massaproduct werd. Het elitaire karakter van de kunst werd uitgehold. Maar tegelijkertijd bleef het ook zichzelf in vraag stellen: met name met die zeefdrukken die er in de Factory gebeurden. In hoeverre bleef dat nog kunst? Vind ik o zo boeiend. Andy Warhol exploreerde culture. And he took us on a journey like oh my god!
