Waarom?

U bent er misschien net zo ondersteboven van als ik. De bewuste vlucht die maandag bewust werd gesaboteerd. Een zelfmoordactie. Lees als massamoordactie.

Ik kan het best begrijpen dat mensen zelfmoordgedachtes hebben, zelfmoord willen plegen en ook nog es effectief tot die daad overgaan. Ik beschouw hen als slachtoffers. Slachtoffers van hun eigen brein. Zelfmoordpreventie en psychiatrische opvolging beschouw ik bijgevolg als noodzakelijk.
Zelfmoordkamikaze die in de naam van de politiek of religie onschuldige slachtoffers maken praat ik absoluut niet goed, heb ik geen begrip voor maar kan ik wel vatten. Als je de andersdenkenden als de vijand en/of bedreiging van je eigen overfanatiek politiek denken of overfanatieke religiebeleving beschouwt. Kan ik, moeilijk, maar ergens wel bevatten.  
Wat ik echter niet kan begrijpen, dit gaat mijn verstand en empathisch vermogen te boven, dat je in je eigen persoonlijke zelfmoordqueeste er nog es 150 slachtoffers bij gaat betrekken. Sorry, nee. Maar ik probeer het wel te begrijpen. Alleen, ik kan het niet: die vraag: hoe kan en ben je bereid om zoveel slachtoffers mee te sleuren in je eigen doodsverlangen?

Ik ben er best wel door aangegrepen en probeer het te begrijpen maar het lukt me niet. Ben voornamelijk heel kwaad.

Wat ik wel snap is dat hij al vliegende wou sterven; vliegen was z'n jeugdddroom since like forever. Maar ook die fatale wensdroom had hij alleen kunnen uitvoeren.

Mijn gedachtes gaan uit naar alle nabestaanden, ook de familie van de copiloot.

in concert

See all music videos Prince

Ik ben niet echt de meest notoire concertganger. Ik verveel me eigenlijk nogal tamelijk snel op concerten als de muziek me niet veel zegt. Nieuwe muziek ontdek ik liever via YouTube, Last Fm en alle mogelijkheden die we in dit digitaal tijdperk hebben. Weet je, dan kan ik skippen als het me niets zegt.
Maar ondertussen heb ik niettemin toch al wat livebands de revue zien passeren. M'n eerste, allereerste concert was Johnny Clegg and the Savukas. In Brussel. Toenertijd moest je nog naar Brussel gaan, Vorst Nationaal, om een band van wereldformaat te zien. Ik was in die tijd nog zo ontzettend jong, 9 jaar. Maar je eerste concert vergeet je nooit, denk of hoop ik toch. Het tweede doe ik trouwens ook niet, hoor. Dat was B.B. King. En 'k was toen ook nog geen puber.

Ondertussen heb ik genoeg live acts gezien om de meest memorabele op te sommen. De minst memorabele kan ik ook doen, maar da's dan weer zo negatief. En effe kort vermelden: je moet al heel erg sucken om mij teleur te stellen op een concert. Doorgaans ben ik heel enthousiast. Tegelijkertijd moet je ook al met de grote middelen uit huize komen want ik verveel me redelijk snel. 




Mijn top memorabele concerten:

Prince- Welcome 2 America - Gent, 6 juli 2011
Prince - Prince Live-  Sportpaleis - 8 november 2010
Prince - Hit and Run Part II - Sportpaleis - 27 mei 2014 (with the 3th Eyed Girl)
Prince - One Nite Alone - 18 oktober 2002
Prince - Werchter Boutique - 10 juli 2010
Björk.  Werchter - 7 juli  1996
Björk - Werchter  - 5 juli 1998
Madonna Sticky and Sweet Tour - 11 juli 2012
George Clinton - Rivierenhof - 17 juli 2011

Prince on top. Da's duidelijk aan m'n lijst te zien. 'k Heb hem vijf keer gezien en zelfs z'n minste concert vond ik beter dan alle andere concerten die ik voorheen zag. It is Prince.
Daarna Björk. En jawel, ook alle concerten, twee dus, die ik van haar zag behoren in die opperste top.
Met het laatste concert dat ik van haar zag wist ze me er overigens in een show van amper een uur me ervan te overtuigen haar toenertijd laatste cd te kopen, dan kan je wel iets. 
Madonna Sticky and Sweet: het was de eerste keer dat ik Madonna zag dus was sowieso door het dolle heen. Madonna, m'n eerste vrouwelijke idool! Ze wist ze m'n aandacht twee volle uren lang vast te houden en bracht me tot een ontroerend hoogtepunt met haar Michael Jackson tribute.  Voor mij meer dan een geslaagd optreden dus.
En dan George, George Clinton. I'm a P-Funkadelicateer sinds jaren. Funk is m'n favoriete genre en Prince en George Clinton (Funkadelic, Parliament) zijn mijn muzikale helden. Natuurlijk kon dat optreden alleen maar geslaagd zijn. En ja, dat was het ook.

de grootste Belgische steden vergelijken

Ondertussen woon ik ook alweer twee jaar in Brussel en vertoef ik iets meer dan drie jaar bijna dagelijks in de Belgische hoofdstad. Het eerste jaar deed ik de dagelijkse pendel Antwerpen-Brussel, Brussel-Antwerpen, daarna besloot ik maar te verhuizen.
Ik merk dat heel veel Vlamingen Brussel niet kennen. Hierbij bedoel ik niet de Vlamingen uit de Brusselse rand maar zij die verder wonen dan de gemeentes rond Brussel. Als er al naar Brussel wordt afgezakt gaat dat dan niet verder dan de omgeving rond de Beurs en de Grote Markt. En ja, dat is jammer. Nu pleit ik wel schuldig want voorheen was ik net zo. Een wandeling van de Beurs naar het Muntplein was voor mij vroeger al heel wat. En van de Beurs naar de Dansaert, oh, jee. Nu kwam ik ook nog wel es in de Nieuwstraat, de Sablon en de Louizalaan. Maar meer zat er eigenlijk niet in. Op de aankomst van de 20km van Brussel in het park Cinquentenaire na.

Men vraagt me vaak wat ik leuker vind: Antwerpen of Brussel. En dan vergeet men er vaak bij dat ik ook lange tijd in Gent heb gewoond. Laat ik dus effe steden gaan vergelijken.

culinair: Brussel - Antwerpen - Gent

Brussel on top. In zelfs de heel kleine eethuisjes die je maar effe snel aandoet kan je in Brussel goed eten. 'k Ben vaak in verschillende zaken in Brussel gaan eten, misschien in meer verschillende zaken dan ik ooit in al die jaren in Antwerpen deed (een wilde gok) en van al die zaken ben ik nog maar twee keer teleurgesteld geweest. Prijs is sowieso wel hoger in Brussel. Maar je vindt er best wel véél betaalbare pareltjes.
Antwerpen doet er nipt voor onder. In Antwerpen tref je meer van die snelle hap kleine eethuizen aan die niet goed zijn. Je moet het er wel iets meer kennen. Maar niettemin heb je er ook een overvloed aan goede eethuizen.
En dan Gent. Toen ik in Gent studeerde had je er niet meer dan op een hand te tellen betaalbare goede resto's. Ondertussen zal dat wel anders zijn. Maar 'k had altijd het gevoel dat de keuze niet zo enorm was als in Antwerpen.  

cultuur: Brussel - Antwerpen - Gent

Beide steden hebben qua inwonersaantal een evenredig fantastisch cultuuraanbod. Waarom Brussel boven Antwerpen en Antwerpen boven Gent? Is hetzelfde als de hoofdstad, grootste stad van een land ten opzichte van de tweede grootste stad en de derde grootste stad. De drie steden doen het heel goed qua cultuuraanbod. Waarbij Brussel so international is, Antwerpen zowel international en van eigen bodem en Gent vooral eigen bodem. Maar in alledrie de steden vind je een overvloed aan nationale en internationale kunst. Op hoog niveau.    

groen: Brussel - Antwerpen - Gent

Toegeven: ik ken niet zoveel parken in Gent maar 'k heb er wel jaren vertoefd dus dat zegt misschien ook wel iets over het aanbod. In Antwerpen waar ik ben opgegroeid ken ik zowat bijna alle parken en in Brussel waar ik slechts twee jaar woon kan ik al zeggen dat er meer parken zijn dan in Antwerpen. Brussel wint op dit vlak met twee vingers in de neus. De parken zijn er ook prachtig. 

kosmopolitisch: Brussel - Antwerpen - Gent

Het lijkt me logisch dat de hoofdstad, de EU-hoofdstad ook het meest kosmopolitische is. En tevens vraag ik me af of er een stad binnen de Benelux kosmopolitischer is. In Brussel praat men Engels, Frans en Nederlands door elkaar en daarnaast heb je nog kolonies anderstaligen. Op een housewarming bij een bovenbuur raakte ik in gesprek met een Zweed. Ooit heb ik Zweeds gestudeerd, weet je. En die taal kom ik verder niet zo vaak tegen.
Antwerpen is ook heel kosmopolitisch omwille van de haven en omdat het van oudsher gewoon zo is. Er wonen zoveel verschillende nationaliteiten dat enkel Amsterdam daarboven gaat. Maar in Antwerpen, anders dan in Brussel, blijft het nog meer geconcentreerd in wijken.
Gent vind ik niet zo internationaal. Op dat gebied eerder een Belgische, Vlaamse stad. Toen ik er pas rondliep met m'n Afrikaans velletje kéék men echt naar mij, alsof ik de eerste Afrikaanse ben die ze ooit zagen. En 'k kan me nog herinneren dat bij een studentenjob iemand zei over de 'niet-Nederlandstalige familienamen'. "Ah, we sturen het op naar Antwerpen." Want daar is het internationaal. 

mentaliteit: Gent - Brussel - Antwerpen

Alle clichés zijn waar (tenminste toen ik er studeerde): Gent is gemoedelijker, open minded, vriendelijker. Ik had een cultuurshock toen ik weer naar Antwerpen ging. Antwerpenaren zijn qua mentalitieit echt niet de meest vriendelijke der Belgen. Vaak grof, te direct en die legendarische dikke nek. Er klopt wel iets van. Maar anderzijds vind je nergens zo'n joviaal volk als in Antwerpen.
Brusselaars hangen iets tussen die twee. Vriendelijk volkje. En ze hebben zeeën van tijd. A l'aise enzo. Wat mij als Antwerpenaar soms wel kan irriteren. Want Antwerpenaren hebben geen geduld. 

mode/shoppen: Antwerpen - Brussel - Gent

 
Antwerp on top. Defenitely. In Antwerpen kan je op elke hoek in het centrum meerdere leuke winkels treffen met aparte, eigenzinnige dingen. In Brussel moet je het echt zoeken. In Gent (tenminste toen ik er studeerde) vind je het bijna niet. In Antwerpen word je echt verwend als je van shoppen houdt. Profiteer er dus van als je er bent. Aha, toen ik er vlakbij enkele winkelcentra woonde kwam ik soms bewust niet buiten omdat ik anders in de verleiding kwam iets te kopen. In Brussel heb ik dat probleem niet.  

openbaar vervoer: Brussel - Antwerpen - Gent

Lijkt me logisch dat het in Brussel beter geregeld is dan in Antwerpen. En Antwerpen beter dan Gent. Ook alweer: inwonersaantal. 

schoonheid: Antwerpen/Brussel - Gent

Ach, dit is echt subjectief. Voor mij is Brussel en Antwerpen even mooi. In Antwerpen zie je meer vooruitstrevende architectuur, het is een modernere stad, ook properder, met een duidelijkere moderne visie op stedenbeleid. Brussel is anderzijds ook prachtig, klein Parijs, met z'n grote boulevards en z'n indrukwekkende paleizen die je nergens anders in die mate in de Benelux aantreft. Wat Gent dan voor mij qua architectuur heeft te bieden is z'n grote Middeleeuwse wijk, Patershol, en de Graslei. Maar 'k vind Gent toch iets grauwer aandoen dan Antwerpen of Brussel.     

studentenstad: Gent - Antwerpen/Brussel

Gent on top.  Antwerpen is geen studentenstad. Brussel ook niet. Hoe vaak ze het ook mogen roepen, er zijn voor de Vlamingen maar twee studentensteden en da's Leuven of Gent.

uitgaan: Antwerpen - Brussel - Gent

Yeahwel, Antwerpen boven. In Antwerpen leer je, tenminste als je er wat mensen kent, makkelijker andere mensen kennen. Iedereen praat er met iedereen op een avond uit en in Brussel heb ik dat (misschien nog) niet zo. In Gent heb je gewoon minder plekken om uit te gaan. Vandaar.

wonen: Gent - Antwerpen - Brussel  

Ja, Gent. Omdat Gent gewoon de veiligste stad is, je er het minste burenlawaai hebt. En ook de prijzen er lager liggen. 

Alledrie de steden zijn gewoon heel leuk. Ik stel voor om er een 3-delige stad van te maken met drie grote kernen: we hebben de kosmopolitische Brusselse kern, de studenten in de Gentse kern en ook de mode, de Antwerpse kern, in een grote stad. Een grote stad die bovendien nog es drietalig is.

I managed to make 'going out' ever so boring with this video. What-ever.  

En nog es over astrologie: sterke tekens en geen sterke tekens in de zodiak

Shannen Doherty Aries Sun, Scorpio Moon


Ik vind het leuk om over astrologische zaken na te denken. Ook al weet ik wat u weet: klopt dit wel allemaal? Maar tja, het blijft wel een dingetje wat ik meedraag van m'n jongere jaren. Toen was ik er fanatiek mee bezig. Nu wellicht niet meer, maar toch, ik denk er graag over na. Bij wijze van denkoefening ofzo.

Angelina Jolie Aries Moon generally Aries person

 Wat me opvalt, wat me écht opvalt is dat ik doorgaans met de zogenaamde sterkere tekens van de dierenriem omga. Zij die een sterker teken als zonneteken hebben of er keihard door beïnvloed zijn (door de Ascendant in de eerste plaats, of hun Maanteken. 'k Heb sommige maantekens berekend van personen die er nog steeds geen clue van hebben dat ik dat ooit heb gedaan. En they wouldn't care less)

Madonna: Sun in Leo

De klassieke sterke tekens zijn: Ram, Schorpioen en Steenbok. Het is een gevecht onder hen drie wie het sterkste is, jawel. Maar niet echt heus.
Bij uitbreiding kom je veelal tegen dat Leeuw ook tot de sterke tekens wordt gerekend. De Leeuw vraagt zich waarschijnlijk af waarom hij niet àltijd bij de sterkste der tekens wordt gerekend. Doorgaans wel maar dus niet altijd.    
Bij verdere uitbreiding zie je Stier soms ook opduiken. Dus krijg je er vijf: Ram, Stier, Leeuw, Schorpioen en Steenbok. Dit zijn doorgaans de sterke dierenriemtekens.  
Een keer, een of twee keer las ik ook dat Waterman evenzodusals tot de sterke tekens behoort. Hebben we er zes:
Ram, Stier, Leeuw, Schorpioen, Steenbok en Waterman. The warriors van de dierenriem.

Björk: Totally Scorpion person (Sun, Moon, Ascendant)

Wat maakt een teken sterk voor een astroloog? Formeel: in elk geval geen dubbel teken: Tweelingen, Weegschaal en Vissen vallen dus af. Ook geen Beweeglijk teken (Tweelingen, Maagd, Boogschutter en Vissen): Maagd en Boogschutter dus ook niet. En waarom Kreeft dan af zou vallen, I don't know.
 

 
Debby Harry: Scorpio Ascendant
 
Ik schreef formeel omdat ik denk dat je het heus niet zo letterlijk hoeft te interpreteren, naar mijn gevoel gaat het eerder over een manier van communiceren, over sociaal gedrag. Ik denk heus niet dat de zogenaamde sterke tekens écht sterker zijn. Al is Thomas Jefferson, de grootste president van de USA, wel een Waterman. Dat valt niet te ontkennen.

 
Diana Ross: Aries Sun, Scorpio Ascendant, Moon Taurus

Hoe ik het sterk vs niet-sterk interpreteer: ik geloof dus dat het eerder gaat om communicatie en sociaal gedrag. Naar hoe ik het observeer gedragen de zogenaamde sterkere tekens zich minder groepsgericht: ze zullen niet zo snel dingen doen die ze niet willen of ergens heen gaan waar ze eigenlijk niet willen zijn. En indien ze dat wel doen, met tegenzin, kan je het ongenoegen zo van hun gezicht lezen. Ze doen niet gezellig omwille van het groepsgevoel. Klaar.
En daarmee ben ik ook bijna klaar: enkel Vanessa nog.

Vanessa Paradis, Capricorn Sun, Scorpio Ascendant

En nog een beetje Vanessa:

Madonna komt naar Antwerpen. Laat ik nog es lijstjes maken.

Dinsdag, vorige week dindsdag, las ik dat Madonna, Madge, Nonnie, The Queen of Pop, want ja er is maar een Queen of Pop en da's Madonna, Antwerpen aandoet. For the first time in Antwerpen, voor de eerste keer in een Belgische zaal. Voor de derde keer in ons land.
En ik ben dus zo'n fan dat ik echt wel voor de derde keer wil gaan, heb ondertussen m'n ticket bemachtigd. Omdat ik nu eenmaal een fan ben. M'n prilste popmuziekherinneringen spelen zich af in een tijd waarin Michael Jackson en Madonna de King en Queen of pop waren. En they still are. Madonna ruled the world niet een maar twee keer: de eerste Madonna Era was van '84 tot '90, mijn kinderjaren dus en vandaar dat ik haar mijn allereerste vrouwelijke idool mag noemen. Mijn tweede vrouwelijke idool is Kylie, Kylie Minogue. De Queen en Princess of Pop dus. Kylie playbackte ik zo vaak. Maar terug naar Madonna: de tweede Madonna Era was van '98 tot 2000. Maar ja, mijn favoriete Madonna blijft die toch uit de 80's. 

 Mijn 15 favoriete Madonna tracks in chronologische volgorde:

- Burning Up  (1983)
- Holiday (1983)
- Borderline (1983)
- Into the Groove (1985)
- Dress You Up (1985)
- Live to Tell (1985)
- Papa Don't Preach (1986)
- True Blue (1986)
- La Isla Bonita (1986)
- Like a Prayer ( 1989)
- Vogue (1990)
- Human Nature (1995)
- Nothing Really Matters (1999)
- Hollywood (2003)
- Celebration (2009)

En dan m'n lijstje van m'n vijf favoriete Madonnahits/-momenten (nu wel in volgorde volgens favoriet):

Like a Prayer:

Like a Prayer met stip op nummer 1. Voor mij is het haar beste nummer, dat album was het eerste popalbum van een single artiest dat ik ooit kocht, al twijfel ik soms of het Madonna's Like a Prayer of Kylie Minogues Enjoy Yourself was. Het eerste of tweede popalbum dus. En ik heb het nummer ooit geplaybackt. Op school. Ik was tien of elf ofzo.
Toen ze het in het Boudewijnstadion bracht kreeg ik kippenvel en een euforiemoment tegelijkertijd. En de keren dat ik het nummer daarna hoorde tranen in de ogen. Ontroering, zoveel sentiment.  



Vogue (clip)

Vogue is een van de meest coole clips en popsongs like ever. En voor mij ook een brok nostalgie: ik zat een weekje lang op jazzdance en er werd toen massaal zo indrukwekkend op die song gedanst. Vogue was een revolutie: Madonna bracht de underground trends zoals 'Vogueing' naar een groter publiek. Iets was ze toen wel vaker deed. Nu loopt ze soms de trends achterna terwijl zij het vroeger gewoon zelf populair maakte.     



Vogue (MTV-optreden)

How in whatsoever what kan je een dansnummer naar dat soort epoque vertalen? Madonna deed het. Een van de meest verrassende momenten in popmuziek.

Get into the Groove

Madonna was in de jaren '80 on the top of her game en deze fanastische Into The Groove met bijhorende clip uit de populaire film Desperately Seeking Susan, Madonna die gewoon zichzelf speelt, bewijst nog maar es hoe übercool ze toen was.   

Express Yourself (MTV-optreden)

Madonna is a fabulous live performer en, eigenlijk, om helemaal eerlijk te zijn, ik had evengoed een andere clip kunnen posten (Human Nature) of een ander optreden (Hollywood). Gewoon best veel om uit te kiezen. Of zal ik haar docufilm In Bed With Madonna kiezen? De documentaire van de Blonde Ambition tour, een van de meest spraakmakende tournees sinds the history of tours. Heb ik dit jaar gewoon twee keer achter elkaar gezien. En dat deed ik zonder probleem.   

Everybody Dance Now: my favorite electronic music

Let get this party started right! Ik heb zo'n lijstje gemaakt van m'n favoriete electronica tunes en 't zijn er als bij toeval op de kop af 15 geworden. Waarom een lijstje? Omdat ik nu eenmaal van lijstjes maken hou. Ooit uren besteed aan een top 100 allertijden? Ja, dat heb ik gedaan.

Overigens heb ik me echt louter proberen te beperken tot Electronica, ik weet dat het best een vaag begrip is maar favorieten die meer neigen naar hiphop of house, dance heb ik er niet bijgenomen. En ook dat is best moeilijk te bepalen.

 Hier komt-ie (in chronologische volgorde want volgens favoriete volgorde is een haast onmogelijke zaak):


 Man Parrish - Hip Hop Bebop (Don't Stop) (1982)

Een Electrotrack waarin Electro nog niet Electro heette. Meer bepaald Electrohiphop of Electronic Boogie of something met electro en hiphop in waaronder je grote namen als Afrika Bambaataa en Grandmaster Flash kan vinden. Man Parrish staat vaak tussen de Oldskool Hiphop en oké ja, dat begrijp ik best maar ik wil hen wel gerust in die vage scheidingslijn tussen Electro Boogie en Electro indelen. Zij zijn de pioniers van de Electro, of nee, dat is Kraftwerk. Of Mandre. Anyways. Cool stuff.  

 Cybotron - Clear (1983)

 Meestermusician Juan Atkins 's doing his thing. Hij staat aan de wieg van de Techno, aan die wieg van vele interessante projecten en dit is zowaar een van de beste nummers, vind ik, ooit gemaakt. Later in dit lijstje zal hij nog es verschijnen. 





Davy DMX - One For The Treble (1984)

Dit is alweer zo'n nummer dat je vaker zal terugvinden onder oldskool hiphop. Electro Boogie it is. Niet zo heel bekend en ik begrijp niet hoe dat mogelijk is.

This Ain't Chicago - Ride The Rythm (1988)

'88: de tweede summer of Love! '88 staat dus bekend als de tweede Summer of Love (de eerste was in '69, Woodstock anyone?) omdat toen de House massaal doorbrak en mensen op de dancevloer zich overgaven aan de lovedrug: XTC. Dit kan je een Housenummer noemen en dat is het ook.

Inner City - Big Fun (1989)

 Juan Atkins, de geniale danceproducer waar we het voorheen over hadden, had dé alleerste Technohit met deze song. En hoe jong ik ook was, wij hadden deze song op cassette. Ik plaats hem niet uit nostalgische overwegingen in deze lijst, 't is gewoon een onverslijtbare klassieker van een song.

Aphex Twin - We Are The Music Makers (1992)

Ambient. Is zo'n genre dat heel populair was halverwege de jaren '90 en Aphex Twin floreerde erin. En niet alleen in Ambient. Aphex Twin, alweer een genie. Hoe slaag je erin om een ogenschijnlijke eenvoudige track als dit boeiend te houden? Vraag het aan Aphex Twin.

DJ Food - Dark Lady (1993)

Halverwege jaren '90, in een Antwerps café: de Spaghettiworld. Ninja Tunes. In m'n halverwege tienerjaren was de Spaghettiworld het hipste café van Antwerpen waar ik vaak tot heel vaak te vinden was. Ze hadden er de hipste drankjes, de hipste muurschildering en de hipste muziek, wat toen Triphop en Jazzdance enzo heette. Dit is Triphop, een genre dat toen zo Ninja Tunes was.   

Slam - Positive Education (1995)

Dit nummer heb ik, als zoveel nummers in dit lijstje, pas jaren en jaren nadien leren kennen. Het was in een tijd, halverwege jaren 2000, waarin ik actief op zoek ging naar Technonummers. Zoveel beluisterd, wat op schijf gezet en dit sprong eruit.

Air - Talisman (1998)

Air sprak je met dezelfde adem uit als Daft Punk en Cassius. Goeie Franse House. Air verzorgde de muziek van een film van Sophia Coppola dus Air was cool en hun klassieker, Moon Safari, wou ik in huis halen. Heb ik gedaan. Dit nummer is gewoon. echt. prachtig. Prachtig.

Vitalic - My Rock (2001)

Op dit nummer heb ik zwaar liggen dansen in enkele Antwerpse dancings zonder dat ik ooit maar van Vitalic had gehoord. Wat ik wel wist is als de DJ deze plaat oplegde, de dancing uit z'n dak ging. Shazam bestond toen duidelijk nog niet. Nadien bracht Vitalic z'n full album uit en was je een oen als je 'm niet kende. 

Metro Area - Caught Up (2002)

Een van m'n favoriete nummers. Pas twee jaar geleden leren kennen. Past in het rijtje van Talisman. Van die parchtige songs. Zo prachtig dat je het woord niet eens kan schrijven.





Ellen Allien - Alles Sehen (2003)

Haar muziek leren kennen in een, ditmaal, zoektocht naar Electro. Het muntje is niet meteen gevallen, 'k heb er zonder overdrijven, minstens drie jaar over gedaan om haar te appreciëren. Maar toen ik haar eenmaal had!

 Justice - D.A.N.C.E. (2007)

Justice en Daft Punk. Het is bijna voor mij onmogelijk om hier niet van te houden. Alleen, in dit lijstje is natuurlijk nog wat anders. Justice D.A.N.C.E. is zo'n nummer waar ik toen de single van moést hebben en ik zeven jaar later nog steeds wild van word. Alleen daarom al is het hier op z'n plaats.

The Subs - Kiss My Trance (2009)

Een nummer van eigen bodem: meer bepaald van Gentse bodem! En als ik me niet vergis is het in een Gents park opgenomen. Als Antwerpenaar zou het mij misschien een beetje pijn kunnen doen dat een van m'n favoriete Belgische electroplaten niet uit Antwerpen komt. Maar oké ja: heb vijf jaar lang gewoond en gestudeerd in Gent en woon momenteel iets meer dan twee jaar in Brussel. Wat zoveel wil zeggen als: ik vind het gewoon keicool dat er een Belgisch nummer tussen m'n electrofavorieten staat.

Daft Punk - Beyond (2013)

Tja, ik ben al een Daft Punk fan sinds ze semi-onbekend waren in België. Jaren '94 of '95. Heb op een na, al hun full cd's, en dan slaag ik erin om een relatief onbekend recent nummer dat niet eens een single is, tot mijn favorieten te rekenen. Yeah.

 On the Dancefloor: een clip van de vroegere Technojaren somewhere in Detroit.