Disney, Onze jeugd. Ja, ik schreef heel bewust Onze jeugd want wie groeide er niet op met Disneyfilms op het beeldscherm? Een van mijn eerste herinneringen is Sneeuwwitje zien in cinema Astrid op het Astridplein, alwaar ze doorlopend kinderfilms speelden. Het Jungle Book, Pinocchio, Bambi, The Lady & The Vagebond, Robin Hood òòk daar. Peter Pan, Assepoester en Taran en De Toverketel (de film die elk kind na Bambi voor het leven traumatiseerde) in een van de vele cinema’s in De Anneessenstraat. Waar ik 101 Dalmatiërs en Dumbo zag, weet ik niet meer.
En waarom deze post? Gisteren las ik dat ze van Bambi een horrorfilm gaan maken. U leest het goed: Van. Bambi. Een. Horrorfilm. Maken. Van het schattigste, meest onschuldige hertje ever een horrorfiguur maken. Alsof the original al niet genoeg horror bevat. Niets is nog heilig.
Nee, ik wil hem niet zien, ik voer mijn persoonlijke boycot. Yeah, it’s pretty personal. Bambi was ooit het zieligste hertje sinds mensenheugenis en niet een mean streak wil ik in Bambi zien. Zelfs 80 jaar na de release hebben mensen nog wereldwijd medelijden met het hertje. Blijf van Bambi af. Alsjeblieft.
Blijf gewoon van alle Disneyfilms af. Alleen Taran en de Toverketel mag gerust bewerkt worden in een kindvriendelijke film, daartegen zal niemand een persoonlijke vendetta voeren.
