Zet je een video'tje (bewust deze foutieve spelling, en nog andere bewuste taalfouten volgen in dit bericht :-) ) op: kans dat je weer eerst een reclamefilmpje te zien krijgt, sommige kan je na 3 seconden wegklikken, andere moet je gewoon uitbalen zodoende dat je denkt: 'is die k*treclame mij het filmpje wel waard?' Vaak niet dus. En da's niet het enige: kijk je naar een andere clip, wordt dat videootje omgeven door een of andere artiest die net een plaat heeft uitgebracht die je geen ene moer kan schelen maar waar je volgens de omringende reclame toch naar moet luisteren. 'Listen now!' Nee, toch maar effe niet. En 't zijn altijd diezelfde artiesten, van oneerlijke concurrentie gesproken.
Meer van dattum: als je op het internet pardoes te snel klikt, wordt je hele bladzijde plots bezoedeld door 'een reis die je moet maken' of 'eender wat dat je echt moet doen, kopen.' Uiterst irritant. 'k Word ook best kregelig van altijd diezelfde beroemdheden die elke dag met nietszeggende berichtgevingen in de media verschijnen. Ze laten een wind en het is hoofdpaginanieuws. Weet je, vaak laten ze net expres die wind om hoofdpaginanieuws te zijn. Boeiend.
(parodie op typische Boysbands)
Misschien ben ik hier wel diegene die overdrijft, die extragevoelig is voor zulke zaken. Is. Ik hou namelijk niet van zogenaamde heel populaire zaken die je moét hebben gezien/gedaan/beluisterd. Iets wat anderen mij massaal dicteren zonder de voor mij geldige argumenten. Dan word ik net heel sceptisch, daarna opstandig en besluit ik die trend aan me voorbij te laten gaan. Als je me dan toch zover kunt krijgen het ding te ondergaan ga ik uiterst kritisch oordelen, kritischer dan ik over andere producten oordeel. Het is sterker dan mezelf. En het gaat zelfs nòg verder: als er zaken waar ik al jaren mee dweep plots gehypet worden kan ik daar best wel pissig om worden. Zoals Koreaanse Pop nu de nieuwe pop to be is dankzij Gangnam Style. Het streelt je echo en toch is het balen. Want vaak worden die dingen ermee zo uitgevlakt. Ik weet best waarom ik van K-Pop hou maar al die anderen die het nu ineens zo cool vinden roepen 'Gangnam Style!' Mag je van mij absolutig goed vinden maar ga niet roepen dat je van K-Pop houdt als je alleen Gangnam Style kent.
(Vind ik serieus een zalig K-Pop nummer)
Noem me maar gewoon iemand die altijd zo origineel wil zijn. Ook ik laat me natuurlijk keihard beïnvloeden, ontsnap je moeilijk aan, maar ik haal er in zekere zin mijn trots uit om zo bewust mogelijk mijn eigen keuzes te maken. Dat zat er al in van m'n kinderjaren: toen ik als enige elke keer weer net niet ging tekenen want onze tekenleraar ons opdroeg in de tekenschool. Haha, ditmaal niet uit opstandigheid gewoon een vrijdenker van kindsbeen af. Wat niet hetzelfde is als koppig: 'k vind het net leuk als men mijn visie kan bijschaven. Maar dan moet je wel met echte argumenten afkomen.
En nog steeds: ik ga niet te veel uit te doeken doen om anderen niet in discrediet te brengen maar ooit ben ik gevraagd om in een reclamefilmpje een allochtoon uit te beelden. Hoe integer ik ook wil zijn en reclame haat, daar wou ik best aan meewerken. Tot ik las dat ik de clichéallochtoon moest spelen waarop er tussen mij en de bedenker een polemiek ontstond die eigenlijk niemand zou willen lezen. Hoezeer ik ook reclame haat, ik zie mij best nog voor een reclamebureau werken. Creatief bezig zijn enzo. Maar bewust negatieve clichés in stand blijven houden? Ho maar. Begrijp me niet verkeerd: ik hou van de relnicht, de nigg* from tha hood, de nerdy brainiac Asian. Maar dan als stockfiguren, in een soort commedia dell' arte. En ook als een van de vele schakeringen binnen hun culturele/etnische groep. Net iets wat reclame en hypes ons niet voorhouden en ons zelfs beletten te doen inzien.
Laat ik het er met mijn gefulmineer op houden dat ik van kindsaf het belangrijk heb gevonden dat mensen bewust kunnen nadenken over de keuzes die ze maken en dat dit waarschijnlijk de reden is waarom ik zo'n overdreven hekel heb aan en extragevoelig ben voor opdringerige reclame: de overpubliciteit van bepaalde producten, zenders, beroemdheden en dies meer. Dit terwijl ik zo hard van Andy Warhol ( en dus ook bijgevolge pop culture) hou. Oh yeah, ik hou van van het democratische van pop culture (kunst voor een groot publiek) zolang het maar niet door je strot wordt geramd en iets is wat iedereen moet volgen.
(Blondie, een van de groepen die werd gepromoot door Andy Warhole, ironically gepromoot op YT door een groep die ik niet ken)
