Prince heeft een berg aan materiaal geschreven: hij was verslaafd aan songs schrijven, de Picasso van de popmuziek. Het officiële materiaal is veel om te doorploegen, het onofficiële dat ondertussen is vrijgekomen, daar ben je ook lang zoet mee. En The Vault (het onuitgebrachte materiaal) is nog altijd niet leeg.
Via een vriendin hoorde ik meteen door ze te beluisteren dat er onofficiële Princesongs bestaan, meteen door ze te beluisteren: da’s de beste manier. Een nieuw vuur werd er aangewakkerd: je collectie hiermee nog groter maken wat best moeilijk was in een tijd waarin het merendeel van zijn songs meteen van het internet verdwenen. Maar als het me lukte, kreeg ik een ‘yeah!’-gevoel: adrenaline.
Na een Princeconcert in de Amsterdamse Paradiso waar ik helaas niet meer binnen mocht, stelde iemand me voor om bij hem thuis in Hilversum The Work op te halen, het waren 10 cd’s unreleased materiaal. De adrenaline was ik dan natuurlijk wel kwijt maar wie zegt daar nee tegen? Met een vriendin reed ik vanuit Amsterdam naar Brussel, omweg Hilversum, no way dat we die omweg niet zouden maken.
Ze staan nu op een oude computer. Die mag echt niet stuk. Ook al is The Work inmiddels gemakkelijk te vinden, ook al zijn er sommigen van die nummers nu zelfs officieel uitgebracht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten