Ik heb wat heet een obsessive compulsive disorder, al heel lang. Mensen zien dat niet aan mij, yes!
Wat is het? Het is geen bijgeloof, jammer genoeg gaat het verder dan dat. Het is: ofwel moeten bepaalde theekopjes in een richting kijken, ofwel moeten de lakens naar het Noorden staan (like they mind) . Het is echt geen bijgeloof, eerder een vals gevoel van zekerheid.
Ik tel, en mensen weten dit niet. Ik ben ook geen Howard Hughes die het tot de next level bracht.
Ik tel.
Een verhaal van Een Been Op de Stoep. Guilty.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten