Et voilà, Idris, je t'aime.

Frustrerend: met veel enthousiasme, energie en optimisme beginnen te bloggen. Het is de tijd die me belemmert te doen wat ik wérkelijk wil: schrijven, schrijven, schrijven. Doch, 'k ben vast niet de enige die de tijd niet altijd aan haar kant heeft. Zal ik dan als een soort toegiftetroost voor mezelf een van mijn lievelingsnummers posten? Jàààà! Get ready for me! The whole lotta taste of me.

 Idris Muhammad