George, alhoewel jouw P-funk voor mij de enige muzieksoort is die ik werkelijk niet zou kunnen missen (als ik Prince even buiten beschouwing hou), je met Funkadelic, Parliament dé muziek maakte die ik altijd al had willen horen, ik jouw One Nation under a Groove als de beste plaat ooit beschouwde op een site waar ik vroeger stemmen achterliet, ben ik toch een beetje boos op je, Zijne George Clinton, George.
George, dat ik geen bewerkte Michael Jackson-video kan toevoegen op YouTube wegens copyrighthindernissen kan ik nog begrijpen. Michael wordt immers beschermd door een ondoordringbare machine van managers, platenbazen, geldkloppers, ex-vrouwen, ... daarnaast is Michael ook maniacaal paranoïa. Jammer dus en helaas maar verstaanbaar. Onverstaanbaar is echter dat jij, George, de George die ons anarchistische concerten schonk, de George die ons deed geloven dat we allen verbonden waren door een dezelfde groove, de George die ons uitdroeg om de funk te verspreiden (en geloof me, George, ik ben jouw discipel). Uitgerekend jij gaat moeilijk doen over copyrightdingetjes. Hoe kan ik nu de P-funk verspreiden als jij het me niet toelaat? Ik kan het toch moeilijk liggen neuriën?
George, voor 1 keer heb ik lak aan je en plaats ik hier wat op YouTube had moeten staan. En nu, let the funk begin:
Dat ze hier verder mag gehoord worden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten