van veel wat

Hello!

Wees welkom op deze pagina. Hij is nog jong, hij is nog fris. Maar we gaan er keihard tegen aan! 


woensdag 5 januari 2011

rock and pop royalty

Michael Jackson is ontegensprekelijk The King of Pop. En er is er maar een, en da's hij. Andere popsterren moeten soms hun koninklijke, majestueuze eretitel delen. Een overzichtje van hen die ik leuk vind want anders wordt het lijstje hier te lang. Nog langer dan dit dus:

Architect of Rock and Roll: Little Richard. Tutti Frutti, oh Rudy. A whop bop-a lu a whop bam boo!
Chairman of The Board: Frank Sinatra. New York, New York kan ik dus helemaal meezingen: start spreading the news. Te terererererere! En Moonriver dus ook. Een van de mooiste nummers ever.
Father of Disco: Giorgio Moroder. Vooral bekend van Donna Summer. I feel loooooove. Dat heel hoge nummer met een hypnotische beat.
Godfather of Britpop: Ray Davies. Ray Davies, van the Kinks. Waarschijnlijkt kent u Lola. Die song over die travestiet. Kon ik in m'n puberjaren ook helemaal meezingen want ik ben opgegroeid in volle Grungetijd waarin we ook teruggrepen naar 60's en 70's. Als het maar rockte.
Godfather of Grunge: Neil Young. Ik vind Neil Young vooral heel mooie gevoelige nummers brengen. Zowel solo als met de Crazy Horse. Crazy Horse.
Godfather of Metal: Ozzy Osbourne. Dat gaat niemand tegensprekken. Ozzy en zijn Black Sabbath)
Godfather of Punk: Iggy Pop, Joey Ramone. Ik zou niet weten wie meer dan de ander. Maar Iggy was wel de eerste met Punkrock.


Godfather of Rap: Gil Scott-Heron. Gil vond de rap uit ofzo. And the Revolution will not be televised!
Godfather of Soul: James Brown. Dat moet wel iedereen ongeveer weten.
His Purple Majesty: Prince
His Royal Badness: Prince. Prince heeft twee titels. En The Artist hoort er natuurlijk ook bij.
King of Blues: John Lee Hooker. B.B. King. Beiden hebben er evenveel recht op. Vroeger, in m'n tienertijd, gingen we zowat elke week naar het Swingcafé (toen een populair jazzcafé in Antwerpen naar B.B. King en John Lee Hooker luisteren)
King: Elvis Presely. Op Wikipedia staat een heel andere naam bij King. En da's een beetje raar. Zacht uitgedrukt want Elvis is The King.
King of R&B: R. Kelly. R. Kelly is samen met Babyface en L.A Reid de grondlegger van het genre. Dus ja.
King of Raï: Khaled, zowat de enige Raïartiest die hits scoort in het Westen.
King of Rap: Kurtis Blow, Snoop Dogg, Kanye West, Jay-Z. En Dr. Dre mag ook wel es in die lijst staan op Wikipedia. Alsjeblieft.
King of Rock 'n' Roll: Chuck Berry, Fats Domino, Bill Haley, Elvis Presley, Little Richard. Mooi lijstje.
King of Soul: James Brown, Otis Redding, Sam Cooke. Wederom akkoord. Alleen is James Brown wel de Godfather of Soul.
King of Surf Guitar: Dick Dale. Pulp Fiction!
King of Swing: Benny Goodman. It don't mean a thing if it ain't got that swing. Kon ik niet laten liggen.
Mister Excitement: Jackie Wilson. Ik hou van elk liedje van Jackie Wilson dat ik ken. Vooral van 'your love have lifted me higher than I've ever been lifted before' enzovoort.
Modfather: Paul Weller. Kijk maar naar z'n kapsel! Nee, op Wild Wood ben ik een beetje verliefd.


Pope of Mope: Morrissey. As in mopperen. Panic in the streets of London, met Morrissey.
Prince of Motown: Marvin Gaye. Moet wel, hé. En Stevie Wonder zijn ze op Wikipedia vergeten. WTF!!!?? Mag niet.
Prince of Darkness: Ozzy Osbourne. Ozzy beet de kop van een vleermuis af op podium. En dat weet iedereen ondertussen.
Prince of Pop: Justin Timberland. Eigenlijk vind ik het best wel okay dat hij met die titel gaat lopen.
Prince of R&B: Usher. Ook terecht.
Prince of Soul: Marvin Gaye. En op Wikipedia zijn ze alwéér Stevie Wonder vergeten. Dit is niét grappig!!!

Empress of Blues: Bessie Smith. Zij was de eerste. Ik heb nog zo'n heel oude opname van een negro spiritual dat ze zingt en man, die opname klinkt oud.
Empress of Soul: Gladys Knight. Als je een license to kill hebt dan mag je zo genoemd worden.


First Lady of Country: Tammy Wynette. In een van de eerste scenes van Five Easy Pieces (een oude film met Jack Nicholson en Karen Black, heel goed) wordt haar Stand By Your Man gespeeld. Onvergetelijk.
First Lady of Song: Ella Fitzgerald. Wie anders? Billie Holiday zie ik eerder, ook samen met Ella, als de First Lady of Jazz.
Five Mighty Pop Divas of the Sixties: Dionne Warwick, Dianna Ross, Dusty Springfield, Martha Reeves. Een mooie opsomming.
Goddess of Grunge: Courtney Love. Is zo.


Goddess of Pop: Cher. Wat is Cher niet? She turned back time en ik was verslaafd aan die song toen die uitkwam.
Godmother of Punk: Patti Smith, Nina Hagen. Ja.
High Priestess of Soul: Nina Simone. Nina! Iedereen gaat spontaan lachen als je haar naam uitspreekt en zegt dan: "Man, ik hou zoveel van Nina Simone."
Indie Rock Queen: Liz Phair. Ik denk dat dit vooral geldt voor hen die alternatief waren in de alternatieve nineties.
Princess of Pop: Christina Aguilera, Janet Jackson, Madonna, Kylie Minogue, Britney Spears, Dionne Warwick. Da's de onaangepaste lijst van Wikipedia. Ik ben het daar niet helemaal mee eens maar kan zelf geen alternatieven bedenken want ik vind dat elk van die dames wel een titel verdienen.


Princess of R&B: Aaliyah, Brandy. Aaliyah blijft favoriet.
Princess of Crunk&B: Ciara. Haar Goodies was de eerste Crunk song, dacht ik. Of het moet iets van Usher zijn geweest.
Queen of The Blues: Dinah Washington. Heerlijk om Dinah Washington luidkeels mee te zingen. Vals.
Queen of Country: Shania Twain. Dolly Parton. Team Dolly Parton!!!
Queen of Disco: Donna Summer, Gloria Gaynor, Sylvester. Sylvester is een man (een drag queen) en he is so good!
Queen of Hip hop: Missy Elliott. Fact.
Queen of Hip Hop Soul: Mar J. Blige. Natuurlijk. En Erykah Badu ook hé, Wikipedia.
Queen of Jazz: Ella Fitzgerald. En Wikipedia is Billie Holiday vergeten.
Queen of Latin Pop: Gloria Estefan. Rhythm is gonna get you! Ik heb Gloria nog geplaybackt. Een ballad.


Queen of Pop: Mariah Carey, Céline Dion, Whitney Houston, Janet Jackson, Madonna. Voor mij is Madonna eigenlijk de Queen of Pop maar de anderen moest ik natuurlijk wel vermelden al heb ik het nooit echt gehad voor Celine Dion, tenzij een van haar allereerste hits dat ik toen prachtig vond. Stond op een cassetje met Joyride van Roxette. Dat iedereen toen zo'n ontzettend goed nummer vond. Oh ja, en The Wind of Change van The Scorpions stond er ook op.
Queen of R&B: Beyoncé, Mary J. Blige, Alicia Keys, Janet Jackson. Ja.
Queen of Reinvention: Cher, Madonna. Elke dag een nieuwe look. Way cool.


Queen of Rock and Roll: Janis Joplin, Stevie Nicks, Tina Turner. En toevallig heb ik gisteren dus Stevie Nicks gepost in de Fleetwood Mac.
Queen of Soul: Aretha Franklin. Daar zou niemand aan mogen twijfelen.
White Queen of Soul: Dusty Springfield. Dit is waar.

America's Band: The Beach Boys. Lijken echte all American Californian boys met hoge vocalen.
America's Greatetst Rock and Roll Band: Aerosmith, R.E.M., Tom Petty and The Heartbreakers. R.E.M. was zo ontzettend populair in the nineties.
The Best Band in the World: The Beatles. Ongetwijfeld.
The Big Four of Thrash: Anthrax, Megadeth, Metallica, Slayer. Ik ken alleen Metallica. En ja, nog voor ze symfonisch gingen. Metallica is zowat de enige 'modernere' Metalband (Black Sabbath is oude Metal en dat klinkt minder hard) die ik ken en goed vind.
The Fab Four: The Beatles. Nogmaals: ongetwijfeld.
First Family of Soul: Five Stairsteps. Jackson Five. Normaal zou ik die Wikipedialijst hier hebben aangepast maar de Five Stairsteps zijn best het vermelden waard. Al was het maar om hun Ooh Child. Ik heb een nogal bijzondere geschiedenis met die song: ik hoorde hem voor het eerst aan het einde van een film met Matt Dillon in z'n allereerste filmrol, Over The Edges, en zowel die film als die song maakten veel indruk op me. Beiden ben ik nooit echt vergeten maar ik wist niks over die song. Tot iemand hem vorig jaar op Facebook postete! Yihaa!


The Godfather of Rave: The Prodigy. Iedereen had wel minstens een cd van The Prodigy.
The Rock and Roll Band in the World: The Rolling Stones. Ik zou het niet durven weerleggen.
The Most Rock'n'Roll Rock 'n' Roll Band: The Black Crowes. Ja, ze zijn echt wel Rock 'n' Roll.
The Only Band That Matters: The Clash. The Clash is geniaal. Dat weet u wel.



1 opmerking:

LUC zei

Nog twee dagen lezen en Ollie is rond , heel interessant ! Maar zo'n boterham !