van veel wat

Hello!

Wees welkom op deze pagina. Hij is nog jong, hij is nog fris. Maar we gaan er keihard tegen aan! 


zaterdag 25 september 2010

hits van '83 tot '88: reeks 5

Comment Ca Va - The Shorts (1983): niet dat het een goeie song is eigenlijk. Maar je hoorde het ook altijd en overal en dan gingen oude mensen en kleine kinderen spontaan de polonaise dansen. Of arm in arm heen en weer meedoen. Vreselijke song dus. Maar the Shorts waren best wel jong, zie ik nu. Het refrein is Frans, de strofes Nederlandstalig. En daar had ik toen dus geen idee van, dacht dat het helemaal Franstalig was.


In The Air Tonight ('88 remix) - Phil Collins (1988) : was ook zo'n hit die je altijd en overal hoorde. In die periode deed ik mee aan de Antwerpse Sportweken. We kozen voor zwemmen en elke dag weerklonk In The Air Tonight in de cafetaria. Ik vond het een van de beste songs ever ofzo. In The Air Tonight is een iconische song: eerst kwam de originele versie uit in 1981 en werd een van de meest gedraaide video's op MTV. Later fungeerde de song in de iconische openingsscene in de pilootaflevering van The Miami Vice en nog later werd hij in een ander jasje gestoken opnieuw een hit.


People Are People - Depeche Mode (1983): Depeche Mode gaat dus al een aardige tijd mee. In die tijd was een industrial sfeer best wel hip en Bronski Beat, Tears For Fears en Depeche Mode deden het. Enerzijds had je de flashy kleuren van Boy George en anderzijds dus die grauwe Engelse fabriekssfeer. En natuurlijk ook het alomtegenwoordige nektapijtkapsel. Maar laten we het daar maar niet over hebben.


West End Girls - Pet Shop Boys (1984): ik was zwaar fan van The Pet Shop Boys, de huisdierenwinkeljongens. Als ik toen die vertaling ('huisdierenwinkeljongens' ?) had gekend was ik vast geen fan van ze maar in elk geval, West End Girls was hun eerste song en een poplied met klasse. The Pet Shop Boys waren een klasse apart want niemand klonk zoals zij, knappe melodieuze popsongs, symfonische pop. Ik vind hen nog steeds goed.


Temptation - Heaven 17: Temptation is zo'n song die alsmaar opnieuw in een remix wordt uitgebracht dat je niet eens meer weet wanneer de originele versie uitkwam. Ik schrijf het u: de originele versie is de beste. Wat een dijk van een nummer, zeg. Toen vond ik het vooral een rare song, zoals ze telkens weer opnieuw in het refrein Temptation herhaalden. Ja, heel erg raar is dat.



You Can Call Me Al - Paul Simon (1986): ik haatte die song zo hard back in the 1980's. Want ja, hij stootte m'n geliefde Communards' Don't Leave Me This Way van de nummer 1 positie en clearly, I was not amused. Na een tijdje zag ik wel in dat deze song gewoon goed was, is. En eigenlijk, elk excuus is te stom om deze song te disliken. Oh man, I was a fool. Maar okay, ik was toen zeven ofzo but that's still not an excuse.


99 Luftballons - Nena (1983): de song is without any doubt whatsoever de beste populaire Duitse song ever. En ja, je hoorde die ook altijd en overal, tot jaren na de release zelfs. Later werd de song minder hip en kreeg je hem steevast te horen in skihutten maar eigenlijk verdient de song dit niet. Ik stel voor dat Nena hem weer uitbrengt en we net als vanouds gaan rondspringen op de song want New Wavers dansen niet, die springen in het rond.



Geen opmerkingen: