Zodra haar bekendheid een feit werd had ze voor- en tegenstanders. En niet zo'n klein beetje. Je was ofwel zwaar fan of je kreeg spontane diarree van haar stem, weinigen liet ze onverschillig. Ik werd zwaar fan. En niet zo'n klein beetje: maandenlang speelde ik elke dag haar Engelstalige solodebuut Debut en voelde een zeker gemis als ik haar muziek een dagje niet had gehoord. Ik werd zwaar fan, en niet zo'n klein beetje: elk tv-optreden nam ik op, al kwam ze maar een liedje zingen ik moest en zou het op video hebben en dat werd dan vervolgens maandenlang opnieuw afgespeeld. Een echte fan. Ik heb haar twee keer live gezien en dat was twee keer kippenvel.
Björk is een dame apart. In haar uiterlijk: ze lijkt Aziatische/Inuit trekken te hebben en toch is ze helemaal Ijslands. In een land waar iedereen blond haar heeft en blauwe ogen is Björk een dame apart. In haar carrière: ze begon als een child prodigy op elfjarige te debuteren met een soloalbum in het Ijslands. Het album was een groot succes maar niettemin wou ze geen tweede plaat meer maken. Ze stapte een paar jaar later over van een popgeluid naar een punkgeluid met verschillende groepen, deed tussendoor even jazz, verwierf Europese bekendheid met The Sugarcubes en ging dan solo. Met het gekende resultaat. In haar video's: haar video's zijn pure art. Ze werkte al samen met Michel Gondry voor die bekend werd met z'n video's en films. Ik heb al haar clips op dvd. En het is de moeite om dat aan te schaffen: samen met de dubbel dvd Carribean Nights/Live At The Rainbow, een documentaire over Bob Marley en een liveconcert, mijn favoriete muziekdvd. In haar fashion: in Amerika wordt ze te vaak uitgelachen met haar kleding maar ik vind haar er telkens prachtig uitzien. The queen of avant garde fashion. In haar stem: zoals Björk zingt, zingt er niemand. De ene imitator laten we er even buiten. In haar podium presénce: haar stem, haar fashion en hoe ze danst. Zij danst echt puur, zoals een kind. I just love the way she moves.
Hier een oude Björkopname. Toen was ze zestien en in het tweede nummer kan je haar hand herkennen. Ik vind het een prachtige song alleen kan ik hem nergens vinden.
En laat ik het nu hebben over haar beste album. En volgens mij is dat Homogenic.
Homogenic is niet minder dan een meesterwerk te noemen, m'n derde favoriete reguliere cd net na de grote Funkadelic en de grote Prince. Debut is een knappe plaat, een uitzonderlijk goed debuut. Heel pop eigenlijk. Post is dan weer een rustigere plaat, meer electrogeluiden en dan heb je Homogenic. Hét Björkalbum.
Homogenic was ten tijde dat de plaat uitkwam haar meest avontuurlijke plaat, heel experimenteel, nog meer electro dan Post, emotioneler dan de emotioneelste nummers op Post. Het was Post en verder. Een heel persoonlijke Björkplaat, en ze schoot in de roos. Werkelijk élke song is prachtig.
Hunter: heeft een dreigende sfeer, dat nog es wordt aangesterkt door de Bolero snaarinstrumenten. Een schijnbaar eenvoudige song die blijft boeien. Hunter is ook mijn favoriete Björkclip, schijnbaar eenvoudig, razend interessant.
Jóga: mijn favoriete Björksong. Staat ergens in m'n top 10 van beste songs ever. Perfecte song. "Emotionahahal"
Unravel: sluit prachtig aan bij Jóga, alleen rustiger.
Bacherolette: alhoewel het de grootste 'hit' is van Homogenic vind ik dit de minst avontuurlijke song van Homogenic. De minste van de cd maar natuurlijk nog wel keigoe.
All Neon Like: de meest experimentele song van Homogenic. Heel emotioneel, heel Björk.
5 Years: meest klassieke song van Homogenic, en dan bedoel ik qua sfeer en klassieke instrumenten. Björk heeft eigenlijk een klassieke achtergrond en dat merk je. Aan bijna al haar nummers maar bij een nummer als dit kan je er gewoonweg niet omheen.
Immature: een warm dromerig lullaby gevoel.
Alarm Call: de meest dansbare Homogenicsong, beetje pop. Bachelorette en Alarm Call zijn de meest toegankelijke nummers van de plaat.
Pluto: een brok pure energy. Mijn derde favoriete song van Homogenic en een van m'n favoriete Björksongs tout court. Björk schreeuwt het uit.
All Is Full Of Love: Tweede favoriet en dus ook een van m'n favoriete Björknummers. Zo mooi, zo emotioneel, zo intiem.
Al je de artieste Björk wil leren kennen zou ik starten met Debut, haar meest toegankelijke plaat en als je dat kan trekken meteen Homogenic kopen. Alleen heeft Homogenic wel een paar luisterbeurten nodig. En dan stel je vast dat Björk een uitzonderlijk talent heeft om uitzonderlijk knappe nummers te schrijven. Zelfs zegt ze dat ze nummers schrijft vanuit een gevoel, een emotie en dat zal dan wel zo zijn maar dat ze een hele resem aan knappe composities, perfecte nummers heeft geschreven valt niet te betwisten. Knappe composities vanuit het buikgevoel, Björk.
4 opmerkingen:
Leuk om te lezen, je ode aan Björk. :) Ik luister zelf ook al jaren naar haar muziek, maar heb haar eigenlijk een paar maanden geleden helemaal opnieuw ontdekt. Realiseer me nu wel dat ze één van mijn absolute favorieten is. Het is ook wel leuk om nu weer naar Debut te luisteren en de teksten veel beter te begrijpen (als tiener verdiepte ik me daar niet zo in).
Heb je dit wel eens gezien? Komt van de Voltaic-DVD, die ik binnenkort maar eens aan moet schaffen. Vind dit echt helemaal geweldig, alles klopt gewoon: het enorm toegewijde publiek, de muziek (de strijkers, de beats, de blazers) en Björk lijkt zelf ook enorm te genieten.
http://www.youtube.com/watch?v=4X9uQ1hEjmA
Ik moét de Voltaic-dvd zeker es bekijken (ik wist niet eens dat er een dvd was :-) ). Dankje! :-)
En je schrijft ook: 'Björk lijkt zelf ook enorm te genieten.' Dat ik heb dus ook bij élk live optreden van haar dat ik bekijk, dat ze er zelf van geniet. In een interview las ik dat ze liever twee optredens per maand gaf dan op tournee ging (omdat ze zo verlegen is) maar eens ze op het podium is stààt ze er wel. En heeft ze er echt zin in. Ook dat maakt haar zo geweldig: die meer-dan-je-had-verwacht-live optredens omdat ze er zin in heeft (ik heb haar twee keer live gezien, veel verwacht en zelfs meer gekregen).
Ik ben ook aan 't denken om haar zesdubbele verzamelaar te kopen. Is best wel prijzig maar er staan (denk ik) wel nummers op die je anders moeilijk terug kan vinden. Verder is het ook wel interessant om haar zelfgekozen selectie van Greatest Hits te bekijken, ik vind het best wel leuk om te weten welke nummers zij zelf eigenlijk het beste vindt van haar repertoire tot en met Vespertine. Maar daarvoor hoef je die box natuurlijk niet aan te schaffen. :-)
Het mooie van Voltaic is dat ze zelfs een beetje ziek was tijdens dat concert, maar daar is niets van terug te zien. :) Nouja, in dat filmpje althans, de DVD moet ik nog steeds bestellen. :)
Ik heb haar zelf ook twee keer live gezien, heel kort na elkaar op festivals in 2003 (1 daarvan was op Rock Werchter). Was geweldig, maar als ik dan die beelden op YouTube zie... dan wil ik nog een keer. ;) Ik wil ook wel haar zeldzame nummers verzamelen, nog even kijken wat de beste manier daarvoor is. Misschien wel via die 6-dubbelaar inderdaad.
Het feit dat ze ziek was en je er live niks van ondervindt maakt haar nog beter. Okay, nòg beter. :-) Maar ik ben wel het soort persoon dat vindt als je ziek bent je gewoon in bed hoort. :-) Maar bij artiesten ligt dat inderdaad een beetje anders.
Wanneer weet ik niet maar die zesdubbele moet ik gewoon hebben. Ooit es. :-) En ès! :-)
Een reactie posten