JUSTICE - D.A.N.C.E.
Geüpload door edbangerrecords. - Bekijk de laatste uitgelichte muziek video clips.
Om nog over Björk verder te gaan (vorige post): een van de vele dingen I like about her is dat ze niet gelooft in musical boundaries. Op YouTube kan je haar Destiny's Child enzo zien dj'en, wat ik toejuich. Ik geloof niet in musical bounderies maar 'k ben in m'n blogrebellie wel te ver gegaan door bijna uitsluitend pop te plaatsen. Yeah, well. Ik post gewoon verder.
Judy Garland: Judy leefde voor m'n tijd en eigenlijk ken ik haar niet goed. Ja, ik weet wel wat voor leven ze heeft geleid aangezien ik veel lees op het internet en a thing heb met die oude Hollywoodstars. Wél heb ik The Wizard of Oz op dvd. Ik moést sowieso the Wizard of Oz op dvd hebben omdat het mijn lievelingssprookje is (in het dagdagelijkse leven zeg ik van die dingen als: "Jij hebt net van die schoentjes aan als Dorothy in The Wizard Of Oz." waarna ik van die schoenen-tegen-elkaar-klik-beweging maak. I'm not joking). Judy Garland. Somewhere Over The Rainbow is een ongelooflijk mooi nummer.
Barbra Streisand: eigenlijk hoef ik hier niet veel te schrijven. Mijn internetalterego heet Katie Morosky. Ja, naar een van de twee hoofdpersonages uit The Way We Were. Ja, Katie werd gespeeld door Barbra Streisand.
Madonna: alhoewel ze m'n eerste vrouwelijke idool was wou ik lang niet naar haar concerten gaan. De reden: Madonna trad nooit op in België en ik vond, als Madonna niet naar België wil komen dan ik ook niet naar haar. Tot ze vorig jaar voor het eerst hier was. En Katie ging, natuurlijk. Ik kan me niet anders herinneren dan dat ik gek ben op Madonna.
Bette Davis: ik moet (zeg ik al twee jaar) dringend wat meer zien van Bette Davis. Sinds ik haar zag in All About Eve (staat in m'n top 10 beste films ever) werd ze door slechts een rol gebombardeerd tot een van m'n favoriete actrices. Love some Margo Channing.
Kylie Minogue: ik heb m'n liefde voor Kylie meermaals uitgedrukt op deze blog. Vast wel net iets te veel. Ik ben met Kylie opgegroeid en ze is gewoon een deel van me. Als ik een duik maak in het verleden waren m'n eerste idolen: (in volgorde) Michael Jackson, Madonna, Lionel Richie, Wham/George Michael (George Michael was m'n eerste celebrity crush. En nu we het toch over gay hebben: op Boy George had ik trouwens ook een crush in z'n Culture Club tijd, for real) en Kylie Minogue. En na al die jaren, still Kylie.
En Kylie duette veel waaronder met The Pet Shop Boys. They're always okay to check out! And there was also a Frankie. Frankie Goes To Hollywood who told us to relax!
Cher: ik heb het nooit echt gehad met Cher. Toegeven: ik vind haar over the top persona heel erg leuk. En een tijd terug zag ik een live versie van Strong Enough and loved it. Maar ik hou simpelweg niet van haar persoonlijke ontwerper. If I Could Turn Back Time is wel een van de beste eighties momenten maar Cher is mij vaak net iets te over the top.
Cher - If I Could Turn Back Time
Geüpload door Discodandan. - Muziek video's, interviews met artiesten, concerten en meer.
Diana Ross: ja weet je, in m'n vrije tijd playback ik Diana Ross voor de spiegel. Diana Ross heeft misschien een 'dirty' geschiedenis (Dreamgirls) maar niettemin zie ik haar al heel lang heel erg graag. Qua Soul Diva's is het voor mij Chaka, Diana, Whitney en Mariah (ik was, afgezien van Vision Of Love, niet echt into Mariah, tot ik haar Unplugged zag, een 90 's concert. Finger Licking Good. Dat optreden was een turning point in m'n Mariah appreciatie: ik zag dat ze goed is). Maar dit gaat over Diana Ross. Ja, ik hou van Diana ena Ross en ook haar haar is marvelous!
Sylvester: hij is minder bekend en dat is zo wrong. Sylvester was eigenlijk een travestiet en een echte outcoming gay man en zijn muziek is like pure magic. You Make Me Feel (Mighty Real) en Do You Wanna Funk (met Patrick Cowley) zijn z'n bekendste nummers maar hij heeft er betere. Deze zomer zag ik Prince (!) Sylvester (!) live (!) coveren. Ik wist niet waar ik het toen had, hoor.
Christina Aguilera: ik heb lang van haar gehouden tot ik wat meer achtergrond over haar ging lezen. She is not the nicest person en van iemand als Madonna of Björk zou ik dat wel kunnen hebben maar niet van haar. Maar talent heeft ze. Ongetwijfeld. Ik heb het dan over songs als Fighter. Wow. Haar Dirty album werd verguisd, nou ook niet helemaal, en al was haar imago toen op een all time no go, het is best een goei album, sindsdien heb ik geen betere song van haar gehoord. Alicia Keys schreef mee op het Dirty album en Alicia is een goeie referentie. Ik heb dat album niet, ik ga het ook niet aanschaffen maar 'k had het wel voor bepaalde songs like, ik schrijf maar wat, Fighter!
Britney Spears: Britney! Ik heb niet echt de behoefte om haar live te zien: een grote playbackshow en qua outfits maakt ze veelal de verkeerde keuzes en toch en toch fascineert ze me wel. Als klein kind liet ze al een groot talent zien en I love Hit Me Baby, One More Time, Slave For You, Lucky, Boys (Neptune versie), Me Against The Music, Toxic en Womanizer. 'k vind het fantastisch dat ze weer 'scoort'.
Beyoncé: ik zou op any given time Destiny's Child boven Beyoncé kiezen. Op any given time. Maar haar solomomenten als 'Crazy In Love', 'Dangerously In Love' (als je de live versie met al die uithalen vergeet), 'Green Light' (Freemasons versie) en 'Single Ladies' (and check out the clip!) behoren tot de beste momenten wat de modern R&B/Soul/Dance in de jaren 2000 heeft voortgebracht.
James Dean: ik heb twee van zijn drie films gezien (Giant and Rebel Without a Cause) en 'k had al een James Dean kaft en foto voor ik enige film van hem zag (beiden heb ik nog steeds en Rebel Without A Cause dus ook). East of Eaden wil en moet ik nog zien but anyways, he was a talented boy and Rebel Without A Cause is de Catcher In The Rye van de cinema. Iets om te hebben.
dan typisch gay (sub)culture:
The Wizard of Oz: er zijn zo van die dingen waar ik moeilijk over kan schrijven omdat ik (emotioneel als ik ben, al heb ik volgens officiële psychologische testen een rationele persoonlijkheid, ahum. Echt) er, simple, gewoon geen woorden voor kan vinden wat het eigenlijk is. Ik zag het sprookje voor het eerst in het Jeugdtheater in een van de schouwburgen op het Theaterplein in Antwerpen en sindsdien was ik fan. En er kwamen nog meerdere versies, nog meer herhalingen. It's my favorite fantasy tale. Follow the yellow brick road!
Queer As Folk: een serie voor huisvrouwen, meiden en homo's volgens de media. Yeah! Ik volgde trouw de Amerikaanse versie van Queer as Folk op TV en heb de originele Britse serie op dvd en meermaals bekeken.
Leather: iedereen weet dat ik graag leer draag en anderzijds ook een probleem mee heb: ik ben antibont maar draag anderzijds ook wel leer. No logic. Toch is m'n liefde te groot om dit zomaar op te geven.
Disco: ik kan een heel boek over mijn liefde voor Disco schrijven, toch ga ik het houden bij het krachtige: me just love Disco. Ik hou van Funk en ik hou van Disco. Eerst Funk en daarna Disco. En 'k ben best wel zo snobbish om te schrijven 'rare Disco.'. Not like raar maar as in 'rare Funk'. Wich I love too.
Musicals: niet zo lang geleden hoorde ik een vriendin van me zeggen: "Ik hou niet van musicals." I was shocked. Ik weet wel dat veel mensen musicals niet trekken maar laat me een film zien, en als ze dan gaan zingen, én dansen! Ik hou zelfs van Annie. Ik bedoel, maar You're Never Fully Dressed Without A Smile! Graag had ik de originele Broadway versie gezien if I could turn back time. Of is dat too cheesy to write? What-ever.
And after Ellen (typical lesbian culture):
Angelina Jolie: I'm not obsessed, but I'm pretty close to it (not in a creepy way, more like in a I just love you way).
Ellen DeGeneres: als ik in een ballorige bui ben en nergens zin in heb bekijk ik Ellen interviews op YouTube. That woman is zo funny! Haar komische serie is een beetje aan me voorbijgegaan (dunno why) maar haar talkshow niet! Every lesbian woman should be glad to have a girlfriend like her. She seems nice. And lovable. And like funny.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten