Jan Kooijman. Jan Kooijman. Jan Kooijman.

Onlangs een paar seizoenen doorworsteld van Holland's Next Topmodel. Waarom doe ik zoiets? Nee, ik vind het smullen: ik hou van reality tv. Het enige wat mij te ver ging was, heb ik es opgeschreven, Celebrity Rehab: celebs die dronken, out of their mind, worden binnengedragen en voor het oog van de camera afkicken. Bij het zien van al die seriously suffering beroemdheden denk ik eerder in termen als medelijden en plaatsvervangende schaamte dan een bron van een avondje nice entertainment op de sofa. Celebrity Rehab, een hit in the US. Maar ik vind andere reality shows leuker, zoals Holland's Next Topmodel dus. Ten eerste is Yfke Sturm heerlijk om naar te kijken. Je hebt mooie koppen, je hebt interessante koppen en dan heb je Yfke Sturm: de vrouw met de mooie, lieve, interessante kop. Ik kan me nog herinneren, ja ja, toen ze net Elite Look of The Year won en ik haar helemaal niks vond. Sorry blondines, maar in het algemeen vind ik een (exotische) brunette gewoon leuker: Adriana Lima en Lonneke Engel kwamen toen ook net kijken en ik was fan van Lonneke en helemaal weg van Adriana. Woést was ik toen ze pas tweede werd bij Ford's Supermodelwedstrijd of the World. Nu klink ik als een vent maar er gaat weinig boven een exotische brunette. Adriana Lima dus. Maar ik dwaal af. Yfke. Yfke is leuker geworden met de jaren. Alleen die naam mag ze wel veranderen.

Wat me wél tegenviel, overigens een van de weinige dingen die me tegenvielen (afgezien van het feit dat een of andere relnicht constant doorging over dat die blush dat met je doet en die oogschaduw weer es iets anders heel oninterssants. Wtf, man??) was het feit dat men het topmodellenberoep té gewichtig voorstelde: je moest al een supervrouw zijn om een supermodel te zijn ofzo. Supermodel klimt op muren enzo. Mij lijkt het genoeg dat je een interessante leuke kop hebt, uitstraling hebt, fotogeniek bent en niet zichtbaar stomdronken of high as a kite komt aanzetten. Maar dat mag je eigenlijke op geen enkele job komen doen. Het programma deed uitschijnen dat je én actrice moet zijn én een sterke persoonlijkheid moet hebben én slim moet zijn én een goede conditie moet hebben én én én. Kijk naar Kate Moss: ze doet weinig publieke uitspraken maar als ze iets laat opschrijven is het dom ('niets smaakt zo goed als mager zijn'), je ziet haar dronken feesten, kettingroken en dronken feesten. Over de cocaïne wil ik het niet eens hebben. Goede conditie zal Kate dus hebben. Toch staat Kate al jarenlang aan de top. En begrijp me niet verkeerd, ik hou van Kate maar zij ontkracht gewoon wat het programma meent wat een topmodel moet zijn.

Maar verder is het programma dus smullen voor reality tv liefhebbers: geen dronken bacchanalen maar natuurlijk wel de nodige catfights en de kandidaten die voortdurend voor de camera uitspraken doen als: "Ik heb een sterke persoonlijkheid en ik weet dat ik ver in deze contest zal komen." om vervolgens meteen geëlimineerd te worden. En een van de grootste verdienste van het programma mag toch wel de ontdekking van Kim Feenstra heten. Wat een dame, zo dom, zo dom en toch zo leuk. Kim zegt zelf dat ze niet nadenkt voor ze iets zegt en dat is dus wérkelijk zo: de vrouw die op de openbare televisie verkondigde dat ze net een 'pilletje' had genomen en vervolgens voor de camera ging dansen. En nee, dat was niet voor het programma Spuiten en Slikken en Snuiven en Blowen en Freebasen echt niet. Anderen zeggen: "Ik heb een slaappil genomen en dat beviel me niet zo goed." Kim zegt gewoon: "Ik heb net een pilletje gepakt." En dat is eigenlijk nog een van de minder erge dingen die ze op televisie heeft gezegd.

En ik mag Kim Feenstra ook heel dankbaar zijn want via haar ben ik Jan Kooijman op het spoor gekomen. Jan Kooijman, de knapste man van Nederland. Ik ben een beetje verliefd op Jan Kooijman. Donkere dikke haarbos, knalbauwe prachtige ogen, lief koppie, helemaal mijn type die Jan Kooijman. En Jan kan dus ook dààànsen. Een dansende Jan Kooijman, that's what everybody needs. Everybody.