Knoque

Vorige week was ik even in het land Knokke. De ministaat waar je alleen binnen mag als je een dure auto hebt, of een hippe Mini Cooper. Waar de dresscode 'als het maar duur' heerst, anders word je in ballingschap naar het naburige Blankenberge gevoerd. Aàààrgh! Blankenberge, nééé! En waar je Frans voor Nederlandstaligen dient te volgen. "Je suis, tu es, il est." Alleen een Nederlander of een Nederbelg wordt daar om duistere redenen van vrijgesteld. Of toch niet zo duister: een Nederlander die Frans spreekt is gewoon onverstaanbaar. Ik was dus in het land Knokke want zoals ik eerder schreef, alles is goed om m'n gedachte van de te jonge kerel af te houden. Ook het land Knokke dus.

Maar nu ben ik er wat mee aan lachen. Ik hou best van Knokke, Knokke en ik hebben eigenlijk een haat-/liefderelatie: we kunnen niet met elkaar maar ook niet zonder. Pro Knokke: het is er mooi, het is er proper en ik heb er alll m'n kinderzomervakanties doorgebracht (kinder, dus tot m'n negende want vanaf je tiende ben je geen kind meer maar een vreselijke puber). Voor ons was de zee Knokke en ja, het Zoute. Knokke is nostalgié voor me. Contra Knokke: ik mag het niet schrijven, ik mag het niet schrijven maar ik ga het toch doen: de mensen. Nee, ze zijn best wel aardig en beleefd maar ze dragen allemaal hetzelfde! Allemaal hetzelfde: polo en jeans. Zelfs de obers en serveersters dragen polo en jeans. Weet je, ik draag geen polo en jeans. En ik vind dat in een land waar iedereen polo en jeans draagt niemand echt origineel is.

Maar ik hou dus van Knokke: ik kan wel een vreugdedansje maken als ik de Lippenslaan oprij want iedereen weet dat je zo Knokke moet binnenrijden en word dan zò ontzettend nostalgisch. Maar na een tijdje ben ik het beu en wil ik weer naar mijn Antwerpen toe. Maar dat zegt eigenlijk niets over Knokke omdat ik altijd en overal na een tijdje weer naar m'n Antwerpen toe wil (ik ben zo iemand die volschiet als ze weer in het Antwerpse komt en het gebouw van de Gazet van Antwerpen ziet. Elke keer!). Alleen als ik in Barcelona en Parijs vertoef wil ik niet meteen terug. En net daarom plan ik om later in een buitenwijk van Firenze te gaan wonen.

Ik heb speciaal voor Knokke een rap geschreven. Als u hem niet goed vindt is dat vooral uw probleem:

Hé, ga je mee naar de zee? Olé!

Hand in hand naar het strand. Plezant!

Knokke is de king

Het Zoute is ons ding

Vas-y, Knokke, c'est ton anniversaire!

Vas-y, Knokke, c'est ton anniversaire!

Filmpje hieronder gaat dus wel degelijk over Knokke. We zeggen allemaal Knokke maar eigenlijk is het officieel Knokke-Heist. Knokke-Heist bestaat uit drie deelgemeenten: Heist (met de kernen Heist en Duinbergen), Ramskapelle, Westkapelle, Knokke (met de kernen, Knokke, Albertstrand en het Zoute dat je op z'n frans uitspreekt, met een oe dus).