Ik betrap mijn generatie erop dat we wel es liggen te klagen over de kwaliteit van de huidige jeugdpogramma's. Sinds Nickelodeon z'n intrede deed werd het allemaal sh*t, al keek ik wel es naar Hey Arnold en natuurlijk Spongebob. Maar het gezaag houdt niet op bij Nickelodeon want ook de Teletubbies, Kabouter Plop enzo worden allemaal met de grond gelijk gemaakt. Alsof Mik, Mak en Mon vroeger zoveel beter was (Mik, Mak en Mon lijkt wel een voormalige Oostblok jeugdserie geschreven door een auteur die serieus aan de LSD zat. De intro spreekt boekdelen). Maar ach wat, ik doe gezellig mee met al dat gezaag. In die Vrouwtjes Theelepel tijd was de jeugdtelevisie zoveel leuker: 'Kom op dan gaan we met z'n allen naar een feestje, dat wordt gevierd omdat het lente is geworden in 't bos. Met alle mensen, alle dieren, elk beestje!'
Een persoonlijke top 10:
2. Sesamstraat: Sesamstraat blijft populair, generaties na generaties zijn opgegroeid met Sesamstraat en uitgelachen omdat ze op hun tiende ofzo nog steeds keken. Generaties na generaties hebben het dan weer herontdekt rond hun zestiende. "Hey Ernie, er zit een banaan in in je oor!".
3. De Tovenaar van Oz: ik kan moeilijk anders omdat het mijn lievelingssprookje is. Ook al zou de serie nog zo slecht zijn dan nog zou hij op 3 staan. Denk ik.
4. Carolientje en Kapitein Snorrebaard: ik vond Carolientje geweldig en de avonturen die ze beleefde met Kapitein Snorrebaard jaloersmakend leuk. Zo kan ik me een aflevering herinneren dat ze naar Luilekkerland gingen en eerst een muur van rijstpap moesten eten om er binnen te geraken. Weet je, dat maakt me jaloers.
5. Kinderen Voor Kinderen: eigenlijk is het idee geniaal, kinderen liedjes voor kinderen laten zingen, geschreven door (literaire) schrijvers op een idee van een kind. En slechts een keer per jaar op televisie. Heeft ooit es een belangrijke Europese televisieprogrammaprijs gewonnen. Nederland is goed bezig.
6. Sprookjestheater: en dat was het dus. Een theater op televisie met acteurs die heel klein werden afgebeeld. Het had altijd iets magisch. Kinderen houden van theater en televisie. Daar dachten de bedenkers waarschijnlijk aan.
7. De Smurfen: een echte klassieker. Je las de strips, zong het Smurfenlied, keek naar de serie, speelde met je speelgoedsmurfjes en maakte nog es smurfen uit klei. De hele wereld was gesmurft dus niet alleen Smurfenland. En Johan en Pierewiet zaten soms ook in de serie. Zij vreesden de vijand niet.
8. Nils Holgersson: een verhaal naar het boek van Selma Lagerlöf, een Zweedse schrijfster die ooit de Nobelprijs in ontvangst mocht nemen. Maar dat zegt niks over de kwaliteit van het verhaal. Nee, Nils Holgersson had het allemaal: boeiende personages, humor, dieren die spraken en ontroering. Mét een schattig introductieliedje.
9. The Pink Panther: de serie is, neem ik aan, uit de introductiefilmpjes van de filmreeks gekomen met inspecteur Clouseau. Geniaal vertolkt door Peter Sellers. The Pink Panther was vooral cool, een grote roze panter op een jazztune. Can it get any cooler? Fido Dido misschien.
10. De Freggels: uit de kast van muppetbedenker Jim Henson van The Muppet Show. Waar The Muppet Show voor jong en oud was was dit voor jong. En die grote monsters waren best wel eng maar dit weerhield ons niet om elke week weer opnieuw te kijken. Te te te te tere te te te te te te te!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten