Of ... misschien kunnen we hem toch wel vieren want eigenlijk wil ik de pakjes en de snoep niet mislopen maar dan wel op een andere dag dan 6 december. Een datumpje wordt geprikt op 3 augustus: Sint op de camping in Spanje! Hoezee! Zie je het al voor je? Een hele stoet witte Pieten want hun zwarte schmink is natuurlijk uitgelopen van de warmte en Sinterklaas met een zweetgeur rondom zich zodat geen enkel kind nog bij hem op schoot wil. Want in zwembroek mag de Sint natuurlijk niet opdagen. Van de pedofiliewet.
Laten we dan (nu we toch open staan voor verandering) ook es een aparte vreemde gedachte uitvoeren, anders doen dan we gewend zijn (dat maakt het leven net spannend) en wild weldoen. In plaats van dat de Sint ons cadeautjes geeft gaan wij hem cadeaus geven. Geven is een mooie daad, niet? En als er een een cadeau verdient is het de Sint wel. Op een bejaarde leeftijd nog op de daken klimmen, speciaal voor ons. Wekenlang in saaie shoppingcentra zitten luisteren naar een bende kinderen die meer naar onsamenhangende woorden zoeken dan echt voluit kunnen praten. En toch blijft hij lachen. De Sint verdient net massa's pakjes!
En en eigenlijk, eigenlijk hoeven we de Sint niet eens te vieren. Want de Sint is slechts een symbool van het goede. Maar er moet wel iemand gevierd worden dus laten we, zomaar even uit het blote hoofd, Katie Morosky vieren, ja ik. Want ik probeer ook elke dag mijn best te doen en mezelf te redden.
Op 3 augustus dus op de camping in Spanje met een stoet witte Pieten achter me. Ik verwacht jullie.
Daar ginds komt ons Katie in Spanje weer aan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten