Nu ik toch bezig ben over artsy fartsy stuff ga ik gewoon verder: Kùnst. Ik wil het hebben over drie schilderwerken waarvan ik het toch bijzonder vind dat ik hen mocht aanschouwen. In 't echt. Nee, niet zomaar online ofzo, gewoon in het museum zelf. Met m'n neus haast tegen het schilderij geplakt al is dat laatste niet waar. Omdat dat niet kon.
De Mona Lisa: tuurlijk de Mona Lisa. Het beroemdste schilderij sinds ever. Ik vind het echt werkelijk heel cool (en besef dat het zo zielig is) om te kunnen zeggen: "Ik heb de Mona Lisa gezien." En dan moét je er gewoon bij zeggen: "In het echt is ze heel klein, hé." Zoniet heb je haar niet gezien. Ook doe ik daar nog een schepje bovenop: "Dan zie je haar eindelijk en dan staat er zo'n bende toeristen voor." Elke keer vertel ik dat verhaal weer al verander ik dan wel het woord toeristen met Japanners. Maar niks tegen Japanners, ze schonken ons Manga en Animé en de structuralistische mode. Of zoiets.
Nog wat over de Mona Lisa: het Louvre is echt heel groot maar je gaat naar het Louvre om de Mona Lisa te zien, er zijn vast wel toeristen die er komen alleen maar om de Mona Lisa (beetje jammer van al die oude Egyptische kunst, niet?) Naar het Louvre gaan en de Mona Lisa niet zien is een beetje raar.
De Waterlelies van Monet: net zoals de Mona Lisa ook mythisch. Je leest wel es over mensen die élke dag naar het Musée d'Orsay gaan om naar De Waterlelies te kijken. Ik denk werkelijk dat ik zulke verhalen alleen nog maar over De Waterlelies heb gehoord. 'Hij ging elke dag even het Musée d'Orsay binnen om de Waterlelies te bewonderen.' Komt af en toe zo es voorbij. En dan zie je ze zelf en dan zie je dat ze gigantisch zijn en dan denk je: ja, nu weet ik echt wel waarom! De Waterlelies verdienen hun mythische reputatie: ze zijn letterlijk en figuurlijk indrukwekkend.
De Sixtijnse Kapel: hmmm. Hier heb ik dus werkelijk een traan gelaten. Tja. Je wordt eerst al leuk opgewarmd met Rafaël en andere Italiaanse grootmeesters. Je denkt dat je het wel hebt gezien bij het machtige 'De School van Athene' ("Wow, heb je 'De School van Athene' gezien? Wow, wow!" Je hebt geen woorden dus) en dan ga je zo'n klein zaaltje binnen, je kijkt naar boven en begint te huilen. Want je staat in de Sixtijnse kapel en je ziet de fresco's van Michelangelo. Overweldigend.
4 opmerkingen:
Wat ben je weer vlot van pen deze week een wandelend pc'tje en wat ook opvalt dat je een ruime kennis heeft ! Je verbaasd me echt positief !
Je de sixtijnse kapel , Ollie had eerst een documentaire gezien over de restauratie ervan ! Stel je voor wekenlang op je rug liggend tekenen en schilderen , verf in je gezicht , in boogvorm toch de tekeningen juist schilderen ! Michelangelo was een genie! Maar zijn humeur was volgens de overlevering heel slecht tijdens het werk eraan ! En inderdaad toen Ollie die bezocht stonden de tranen ook in zijn ogen!
@ Andy Warhol ; het was John Cale niet John bale natuurlijk ! Weer een blunder van Ollie.
oef, tenminste al één zin zonder uitroeptekens, Ollie...
'k ga der beginnen op letten ,anoniem !!!!!!!!!
Ja, Michelangelo was slechtgezind omdat de katholieken z'n werk hadden afgekeurd omdat er te veel naakte personen in voorkwamen. Stel je voor: je maakt zoiets geniaals en gaan ze over details struikelen. Ikke zou ook kwaad zijn! :-)
En John Bale las ik sowieso als John Cale. :-)
Een reactie posten