Dwangneuroses of ocd. Ik heb er twee jaar geleden over geschreven en ik heb het nog steeds. Op sommige dagen minder erg dan op anderen, dat dan weer wel. En het bijzondere aan een ocd is dat je het heel goed kan verbergen. Een enkele keer moet ik me verontschuldigen als ik een paar keer vanalles check voor ik het huis verlaat maar dat checken is slechts het topje van de ijsberg:
ik tel alles omdat er goeie en slechte nummers zijn en sommige nummers zijn net iets beter dan andere. Ook heb je goeie en slechte kleuren maar de meeste kleuren zijn eigenlijk wel neutraal. De klassiekers komen ook voorbij, zoals de ladder enzo. En verder zijn er nog dwaze rituelen: als ik thuiskom mag ik zo weinig mogelijk aanraken omdat ik eerst m'n handen moet hebben gewassen. Voor middernacht moet ik in bed liggen, als ik thuis ben tenminste, en mag er pas uit om een minuut na middernacht. Een minuut na middernacht op alle klokken in de buurt. Op sommige dagen moet alles exact hetzelfde blijven staan, maar da's gelukkig niet zo vaak. Maar de orde van de cd's, dvd's en boeken in m'n kast is dan weer wel heel belangrijk. Ze staan dus op een bepaalde manier gerangschikt en als je de hoezen opentrekt zal je zien dat alle dvd's en cd's ook een bepaalde manier in die hoes liggen. Wat nog? Als ik m'n computer aanzet is er ook een volgorde van de sites die ik bezoek. Ik kan bijvoorbeeld niet direct naar YouTube gaan, ik moet eerst een paar andere sites hebben bezocht, ook al is het maar een seconde.
Het is voornamelijk heel vermoeiend en tijdrovend. En ik besef zelf ook wel hoe bizar dit is. En toch maar toch. In gezelschap kan ik die neuroses achterwege laten, want stel je maar es voor van niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten