van veel wat

Hello!

Wees welkom op deze pagina. Hij is nog jong, hij is nog fris. Maar we gaan er keihard tegen aan! 


zaterdag 5 februari 2011

ik doenet gewoon

Ik ga morgen een Stefaniedag houden: een dagje met mij alleen. De voorbije weken, maanden, zeg maar anderhalf jaar, heb ik een hoop nieuwe interessante mensen leren kennen met wie je op elk vrij moment wilt afspreken om interessante dingen te doen maar eigenlijk ben ik iemand die graag Stefaniedagen houdt. Van tijd tot tijd (ik noem dat de batterie opladen) en ik heb al een jaar of anderhalf de batterie niet kunnen opladen. Ik kijk er nu al tegenop om morgen al m'n geplande afspraken af te zeggen maar een van mijn allerbeste vriendinnen zegt zo vaak: "Uiteindelijk, iedereen doet wat d'em wilt." (iedereen doet wat hij wilt) En ik knik dan en denk: je hebt gelijk maar ik laat me nog altijd te veel leiden om niemand zomaar effe teleur te willen stellen.
Morgen gaat Stefanie of Katie doen wat ze wilt. Een dagje voor mezelf om eindelijk es al die graphic novels te lezen die op m'n boekenkast lonken. Heb ik trouwens al reclame gemaakt voor Tse Tse? Stripwinkel in het Antwerpse. Tse Tse is zo goed dat ik vanuit een andere boekenwinkel dùrf te bellen om te vragen of ze die strip hebben die ik net heb ontdekt in die boekenwinkel dus. En het antwoord is vaak een volmondige: "Ja!". Maar ik was pas volledig om toen ze het bijna onvindbare I Love Paris/I Hate Paris tussen de planken hadden. En nu maak ik zelfs mee dat de meneer des huizes me erop attent maakt (als ik langs kom voor een of andere manga) dat een van de zoveel delen van een Japanse dekaloog die ik gretig lees (een dekaloog zijn er 10. Iets wat de Franse regisseur Kieswolski ons heeft geleerd) in de handel is. Tze Tze. De winkel is zoveel meer dan de naam. Toch maar es vragen hoe hij op die naam is gekomen.
Gisteren trouwens gehoord dat een lezer van het eerste uur, van m'n blog dus, nog steeds af en toe op deze site surft. Ik mag dat leuk vinden om te horen.
Ik ben nu al meer dan twee jaar aan het bloggen en elke keer vraag ik aan de kabouter op m'n schouder: "Waarover gaan we het nu weer hebben?" Na de discussie sluiten we een compromis en zeg dan: "Schrijf jij het maar wanteuhhh. Maar wel onder m'n naam." Katie en haar ene dwergje.



Geen opmerkingen: