Pffff. Weekend. Een volgeboekt weekend waarin er geen tijd is om nog pap te eten. Ter compensatie heb ik voor de krokus niks gepland. Helemaal niks. Agenda leeg en ik ga keihard mijn best doen: liegen, bedriegen, een voetreis naar de grotten van Han, ik ga vér om hem leeg te houden. Ja, ik heb nog wel een avondje gepland met een vriendin die ik al meer dan een half jaar niet meer heb gezien: dat zijn dingen die moeten maar verder. Leegte. Waarin ik al m'n graphic novels ga lezen, twee dikke Thomas Mannen uit ga lezen, zeker 10 dvd's wil zien, me ga inschrijven voor zeillessen en dat òòk ga doen, een boogschutterschool ga opzoeken aangezien ik dat grootse natuurtalent (ja, ik was een wonderkind in boogschieten, ha!) na 18 jaar weer wil oppikken. En ja, ik meen dat heel serieus. Effe tussendoor wil ik nog Portugees leren. Braziliaans Portugees. Rustig krokusje wordt dat.
Trouwens, het schaamrood stond me nabij toen ik pas deze week, maanden na m'n verjaardag ontdekte dat een cd die ik cadeau kreeg werkelijk heel goed is: zo van die 80's hits die je eigenlijk al vergeten bent. Zo van:
Paul Weller schreef dat nummer. Paul Weller is mijn held. Als u volgend nummer niet oké vindt dan weet ik het niet meer. Dan weet ik het gewoon echt niet meer.
Paul Weller - You Do Something To Me
Geüpload door Paul-Weller. - Muziek video's, interviews met artiesten, concerten en meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten