Jodie Foster is een van de meest mysterieuze actrices in Hollywoodland. En dat is opmerkelijk voor een dame die haar hele leven lang al in de spotlights staat. In Hollywood zou ook niemand haar telefoonnummer hebben (misschien haar goeie vriend Mel Gibson wel), Jodie schermt zich af. Wat ik zo bijzonder aan haar vind: mevrouw Foster is een dame met karàkter (zelfs dat is een understatement).
Ze begon als toddler op driejarige leeftijd als de Coppertone girl in 1965. Da’s jong! Alhoewel, de Olsen Twins waren 9 maanden toen ze op hun eerste auditie zoveel andere babies versloegen.
Toen ze als tienjarige haar filmdebuut maakte in de Disney Napoleon and Samantha was ze eigenlijk al een doorgewinterde veteraan, met een cv van wel 50 televisieshows.
Tussen lessen door op het prestigieuze Lycée Française in Los Angeles (waar ze overigens als beste leerling van haar jaar afstudeerde), lessen in twee talen, de sky is the limit zeg maar, wist ze een doorbraak te forceren in haar rol als kindprostituee in Taxi Driver. Jodie was veertien. Ze grapte hierover: « Toen de film uitkwam, mocht ik hem niet zien. » True fact.
Datzelfde jaar nog schitterde ze als nachtclubzangeres in Bugsy Malone, een parodiekindermusical op de Roaring 20´s gangstamovies. U weet wel, tijdens de Drooglegging waarin niemand alcohol dronk. Eveneens een indrukwekkende prestatie: ze moest plots sensueel doen en Jodie liep in het dagdagelijkse leven naar het schijnt vrij bruut.
Nog vele filmrollen volgen (waaronder de Disney Freaky Friday) tot Jodie Foster haar carrière on hold zette om in Yale Franse Literatuur te gaan studeren. Ze is trouwens sinds haar schooljaren vloeiend in het Frans en spreekt zelf haar Franstalige gedubde versies in.
Over haar tijd in Yale is ook ‘iets’ te zeggen. Misschien wist u dat niet maar Jodie staat ook bekend omwille van haar stalkers. Geen gewone stalkers (alsof dit gewoon gedrag zou zijn), de stalkers der stalkers.
Pas in Yale, kwetsbaar in haar studentendorm, kwam ze erachter. Brieven onder de deur die steeds enger en enger werden. Moedig als ze is, speelde ze toch met verve haar hoofdrol in een Yalestuk, goed wetende dat ze het doelwit was van een mafkees die haar wou neerknallen. Haar spirit brak pas echt toen ze hoorde dat die mafkees, John Hinckley, een moordaanslag had gepleegd op de toenmalige president Ronald Reagan om indruk te maken op Jodie Foster. Jodie en haar knettergekke mafkezen, je spirit zou voor minder breken.
Ze heeft er een interview over gegeven en sindsdien weigert ze er nog publiekelijk over te praten. En ik vermoed dat daar haar teruggetrokken leven van komt: ikzelf ben ook gestalkt geweest door een psychotisch persoon. Als je dat meemaakt, word je écht voorzichtiger.
Met diploma op zak, trok ze terug naar Hollywood, deed een film die enkel het bezien waard is omwille van de belachelijk knappe Rob Lowe (sorry, moést ik gewoon schrijven), The Hotel New Hampshire, echt goeie filmrollen vond ze niet meteen. Enter The Accused.
Niemand geloofde in die film, Jodie wel. En hoe: ze vocht om de film te realiseren, kwam, zag en overwon. Als u het verhaal van the Accused kent zal u de life imitates art hierin misschien niet ontgaan. Kelly McGillis (Tom Cruise’s lover in Top Gun) wist ze te strikken voor de rol als advocate en zijzelf, Miss Foster, won zowaar haar eerste Oscar. Haar volwassen Hollywoodcarrière was gelanceerd.
Een paar jaar later acteerde ze zich een tweede Oscar in The Silence of the Lambs, een van de beklijvendste thrillers ooit. De naam Hannibal Lecter moét u wel iets zeggen (« I ate his liver with some fava beans and a nice chianti. »). The Accused, The Silence of the Lambs, allemaal veraf van haar adorable Coppertone begin.
Niet veel later waagde ze haar kans als regisseuse, stond naast haar vriend Mel Gibson toen die persona non grata werd verklaard in Hollywood, en ja ze werd met de jaren wat loslippiger, relaxter over haar privéleven. Het was Een Moment toen ze op een award show haar liefde verklaarde aan haar lover sinds meer dan een decennium Cidney Bernard. Haar coming out had ze al eerder gedaan.
Jodie Foster lijkt me een integere dame, ze is griezelig intelligent, multigetalenteerd, loyaal. Ze doet waarin ze gelooft. Knappe vrouw, op veel gebieden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten