rasisem

In de wereld waarin ik opgroeide bestond racisme niet. En zal vast nog altijd niet bestaan. Voor mij en mijn schoolgenoten en vrienden was racisme een scheldwoord en we gingen jaarlijks betogen tegen racisme, zowel in Antwerpen als in Brussel. Dat was normaal. Waar ik opgroeide, waar ik school liep, zo ging het er gewoon aan toe. Verdraagzame burgers zijn en iedereen stemde VLD, CD&V, SPa of Groen! Of Volksunie. Andere partijen waren: njet (tenzij hier en daar es de PVDA). Het is het wereldje waarin Tom Naegels ook is opgegroeid en er zo heerlijk over kan schrijven: het weldenkend intellectueel/cultureel Vlaanderen dat de Morgen leest en wel es een museum bezoekt. En niet alleen op vakantie.

Het was dus een shock toen ik voor het eerst uit die wereld kwam, ik wist niet wat ik zag en hoorde want meer ervaring dan er es over gelezen te hebben had ik eigenlijk niet. Dat mensen zulke vooroordelen kunnen hebben! Vaak gebaseerd op onwetendheid, jawel. Of kortzichtigheid, jawel. Ik heb wel es geprobeerd om de discussie hieromtrent aan te gaan maar eigenlijk, veel maakt het niet uit. En laten we zeggen dat ik liever in mijn wereldje ben opgegroeid. Nog niet zo heel lang geleden zat ik op het terras van Caffè Internazionale een broodje Pastrami te eten omringd door Antwerpse en Italiaanse joden, een Vlaamse met blonde haren en blauwe ogen, een Congolees, een Waalse wier ouders uit Nederland en Vlaanderen komen en dan nog twee Vlaamse jongens. We zaten aan een lange tafel waar Nederlands en Frans door elkaar werd gesproken. Prachtig toch.

Nina simone - I wish (I knew how it would feel to be free)
Geüpload door reemkux. - Bekijk de laatste uitgelichte muziek video clips.