op zoek naar kennis

Ik vraag me wérkelijk, wérkelijk af of de algemene kennis van de jongeren inderdaad slinkt. Of het gewoon maar zo lijkt. De eerste keer toen ik met die vraag liep was na een toevallig bezoekje aan een Gentse krantenwinkel en ik een van de schoolgaande jongeren (van een jaar of zestien, zeventien, achttien) hoorde mopperen: "Wie is Charlie Parker? Wie is da? Moeten wij die echt kennen?" Ik was geshockeerd en haastte me om het verhaal tegen een vriend te vertellen die z'n schouders ophaalde en "Tja." zuchtte: "Zo gaat dat." Charlie Parker is een van de grootste muzikanten binnen de jazz dus dat mag ik best algemene kennis noemen. Ken je jazzklassiekers: Duke Ellington 'Sir Duke', Charlie Parker 'Bird' en Miles Davis. John Coltrane zou ik er ook nog tussen willen werpen maar ik begrijp dat niet elke jongere van hem gehoord heeft. Maar die andere drie, alsjeblieft zeg.

Niet zo heel veel later kreeg ik een uitlachartikel onder de neus waarin men de schoolgaande jeugd een beetje stond uit te lachen met het feit dat ze Leonardo Da Vinci 'die acteur van de Titanic' noemden, ze de data van WOI en WOII niet konden opnoemen en nog andere cruciale dingen niet wisten. Ik vind dat erg, ja. Zelf stam ik nog uit een tijd waarin de kennis er werd in gedrild, later op de Steinerschool werden er verhalen rond gebrouwd en uitstapjes naar bijvoorbeeld het Käthe Kollwizmuseum in Keulen gedaan. Twee verschillende aanpakken, allebei: kennis, een brede algemene kennis opbouwen. Weet een Satie van een Ravel te onderscheiden, dat soort zaken.

Aangezien ik van tijd tot tijd ervan beticht word een wandelende encyclopedie te zijn (dat lijkt alleen maar zo, ik doe alsof) kan je wel nagaan dat ik algemene kennis heel, zo ontzettend belangrijk vind. En in deze tijd waarin je alles snel kan opzoeken, toegang hebt tot zovele bronnen begrijp ik niet goed hoe het komt dat iemand nog nooit van de naam Charlie Parker heeft gehoord. Ik hou me niet echt bezig met televisieprogramma's maar ik heb tenminste wel al van Vlaamse Hollywoodvrouwen gehoord en ik weet dat die rondborstige Lesley-Ann uit Komen Eten the new big thing is in Vlaanderen.

Belangrijke muzikanten als Janis Joplin, Jimi Hendrix, Jim Morrison zijn totaal vergeten en eigenlijk is daar geen excuus voor te vinden. Ook niet het feit dat het allemaal zo ontzettend lang geleden is want als ik het omreken en vergelijk in jaren: wij kenden Chuck Berry en Buddy Holly en Little Richard en Fats Domino en Bill Haley en Gene Vincent en Ray Charles. Ja, we kenden zelfs The Everly Brothers. En The Platters en Paul Anka. So there is no excuse. Misschien wordt er toch te veel gechat.