Alweer vijf jaar geleden. Precies vijf jaar geleden kregen we te horen dat his Royal Purple Badness, the Artist Mainly Known as a Dirty Funky Great Man in Paisley Park bezweek.
We kregen dit te horen en in mijn geval was het letterlijk 'te horen': een close vriend belde me nadat ik euforisch thuis kwam van een les. Uit mijn vrolijke toon bleek duidelijk dat ik niks wist. "Je hebt het nog niet gehoord?" "Nee, wat?" "Euh, ik weet niet goed hoe ik je dit moet zeggen." (tja, dan wist ik wel dat het geen goed nieuws kon zijn) "Zeg, het gewoon." "Prince is gestorven." "Wàààààt!!!???" (ik wist niet waar ik het had, wat er gebeurde, hoe ik moest reageren)
"Ik vind het erg dat ik je dit moet vertellen." "Nee, nee, echt niet. Natuurlijk vind ik dit verschrikkelijk maar ik ben blij om het van jou te vernemen dan van de radio of een nieuwssite." Tot op de dag van vandaag meen ik dit: liever dat soort nieuws te horen van een close vriend. Maar wàt een ànticlimax.
Vervolgens wierp ik me maandenlang als een fanatieke gek op z'n werk, video's, herinneringen, docu's, etc. etc., waarna het veel te pijnlijk werd en ik Prince maandenlang niet meer kon horen.
https://vimeo.com/313611078 Zijn eerste tv-optreden. Zo verlegen en dan zie je hem spelen. Wow! :-)) (dit is de link)
Deze blog pobeer ik sinds 2008 te onderhouden, er is geen enkele artiest over wie ik zoveel geblogd heb als over hem. Tot ik het zelf haast 'zielig' van mezelf begon te vinden: alweer een post over Prince. Maar hoeveel pijn dat nieuws op 21/4 2016 ook deed, ik heb voornamelijk (met uitroepteken!) goeie, mooie, euforische herinneringen aan hem. Zelfs aan de last minute optredens waarin ik zonder ticket tevergeefs tot middernacht aan de deur stond. Haha, en eentje stiekem via een zijdeurtje bij de Paradisio in Amsterdam kon meeluisteren.
https://www.dailymotion.com/video/x4crnjj (de vibe van de concert)
Ik kon weer écht naar Prince luisteren nadat ik een symfonisch concert in Cirque Royale in Brussel cadeau had gekregen, goedgekeurd door de erven van Prince. Met vaak tranen in de ogen woord voor woord stilletes meegzongen. Dat was de kathalysator. Sindsdien kon ik weer naar hem luisteren.
Zijn eerste plaat heet: 'For You' en whàt a Nice stuff heeft hij voor ons gedaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten