Op het eerste huwelijk dat ik bijwoonde was ik bruidsmeisje. Het ging over twee scoutsleiders en ik was hun favoriet omdat (er is een omdat) de bruidegom onze familie kende. Er gingen weken of maanden aan repetitie vooraf en ik vertelde al die tijd niks aan mijn scoutsvrienden. Ook zij mochten op het huwelijk komen en zag hen schrikken: jij bent het bruidsmeisje? Blijkbaar vertel ik nooit iets aan anderen wat ik doe. Niet omdat ik bescheiden ben, ik geef toe dat ik redelijk onbescheiden ben, gewoon omdat ik het raar vind om te vertellen: "Weet je, tijdens de Antwerpse Jeugdweken (de echte naam ben ik kwijt, het was zo'n week in de vakantie waarin er allerlei activiteiten werden georganiseerd voor de Antwerpse jeugd), dus tijdens de Antwerpse Jeugdweken was ik de beste qua playback." Vertel ik niet. Ik vind het leuk en zwijg.
Ik was dus het bruidsmeisje. En een paar maanden daarna gingen we met z'n allen naar Walibi (pretpark) én Aqualibi (zwembad bij het pretpark).
De volgende twee huwelijken waren niet-Vlaams: ik weet niet of dat geweldige Table d'Anvers nog bestaat, een Antwerps restaurant. Heel populair. De zus van mijn toenertijd beste vriendin stond er in de keuken en ik werd meegevraagd op het huwelijk van de familie van een van de eigenaars. Het ging om een Marokkaanse bruiloft en ik wou dat persé es hebben gezien, helemaal. En het ging om een échte Marokkaanse bruiloft want ons eten kwam er pas rond een uur of een, 's nachts. Ik denk niet dat ik dat toen erg vond aangezien ik helemaal betoverd werd door de magie van de honderdeneen tradities waarin Marokkanen trouwen: de vele bruidsjurken, dansen met de heupen, hapjes vooraf enzovoort enzovoort.
M'n volgende niet-typisch Vlaams huwelijk was joods in de synagoge op het Zuid. Een paar weken of maanden voordien had ik een bar mitzvah bijgewoond in de synagoge op het Zurenborg en dacht: ik ben al een beetje ingewijd. Ik vond het voornamelijk leuk om na een bar mitzvah ook een joods huwelijk te beleven. Of na die Marokkaanse bruiloft ook bij een bar mitzvah en een joods huwelijk aanwezig te zijn. Ik denk zonder grenzen. Een synagoge is eveneens een en al magie: je komt binnen en de mannen krijgen een kleppel. Zij blijven beneden, de vrouwen gaan naar boven en tijdens de ceremonie kijken de mannen stilzwijgend toe terwijl de vrouwen boven honderduit praten. Ik vond het anders, apart en superleuk.
Lenny Kravitz - Stand by my woman
Geüpload door eikichi. - Bekijk de laatste uitgelichte muziek video clips.
Het derde huwelijk was weer Vlaams maar een beetje anders want zonder bruidsmeisjes enzo. Het was niet voor de kerk maar wél in het Stadshuis van Antwerpen (je zou alleen maar daarvoor naar het Antwerpse district moeten verhuizen). 's Avond was er nog een feestje met champagne à volonté in de Antwerpse Bourla. Natuurlijk was ik daar ook. De bruid had voordien tegen me gezegd: "En je komt toch met een partner?" Dus ik had in paniek rondgebeld om een partner te versieren en had een goede match gevonden: hij viel bij iedereen in de smaak. De bruid bedoelde het ironisch of om me aan een 'held' te helpen en ik nam dat allemaal heel serieus op. Met die leuke partner heb ik een weinig iets 'beleefd' maar uiteindelijk zagen we in dat hij Handelswetenschapper is en ik Germaniste. En ik ben nog nooit zo hokjesdenkerig geweest. Want een van m'n vriendinnen is Handelwetenschapper. Dit ter verdediging.
Kool & The Gang - Cherish
Geüpload door umusic. - Muziek video's, interviews met artiesten, concerten en meer.
Het volgende huwelijk was weer Marokkaans en weer bijzonder aangezien het ging om mijn surrogaat broertje. Hij zit zo vaak bij ons dat ik hem als nog een broer kan en mag beschouwen en hij noemt me als nog een zus zedus: het ging om familie. En ik moet toegeven dat ik me een tijdje niet zo leuk heb gedragen (lees: bitcherig) omdat ik bang was hem kwijt te spelen. Ik en m'n streken. Ik gedroeg me als een bitch tot op de dag in 't stadhuis dat ik wereldwijd aankondigde op facebook. Daarna volgde een traditionele Marokkaanse bruiloft waarin ik vooral veel pastilla heb gegeten. Ik zou een blog kunnen schrijven over pastilla. Ik heb nu zin in pastilla.
Anyway, dit waren de vijf huwelijken en is ook een open aanvraag om me op uw huwelijk uit te nodigen aangezien m'n vrienden progressief zijn. Sex And The City kijken en progressief. Relatief. Dus. Ik ben trouwens op zoek naar kroepoek zonder soja of schaaldieren. Want kroepoek is ook een chip.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten