Wij in Vlaanderen, in de wereld feesten er nogal es op los. Het jaartje rond. Verjaardagen zijn niet genoeg, nee, de Kerkelijke feesten zijn niet genoeg, nee. Gaan we nieuwjaar en oudjaar nog es uitgebreid en decadent vieren, en le quatorze juillet. Of nee, da's Frankrijk. Mijn lievelingsfeesten (maatschappelijke feesten bedoel ik dan, en ik geef toe dat het een bizarre woordkeuze is) zijn in volgorde Kerstmis, Sinterklaas en nieuwjaar. En ik vertel u waarom.
Kerstmis: Kerstmis is geen feest van een dag, twee dagen, eigenlijk duurt Kerstmis meer dan een maand lang. Als schoolgaand kind vroeger was het voor mij een magische periode: ik zat op een streng katholieke meisjesschool en dan doe je aan Kerstmis met alles erop en eraan. Eerst was er de Advent vier weken voor kerst. Zowel thuis als op school werd er elke week een nieuw kaarsje aangestoken en hoe meer kaarsjes er brandden op de Adventskrans hoe dichter je bij kerst zat, het feest met pakjes en taart enzo.
Op school kwamen we bij elkaar om kerstliederen te zingen: "De herdertjes lagen bij naa-aa-aachten. Zij lagen bij nacht in het veld.", kregen we kerstverhalen te horen en natuurlijk hoorden daar allerhande levensechte of speelgoed- of papieren kerststalletjes bij. En het belangrijkste zou ik nog vergeten: de kerstboom! Elk jaar weer spannend hoe groot die zou zijn. Pakjes onder de kerstboom is de beste manier om mensen gek van nieuwsgierigheid te maken. "Ik heb het allergrootste pakje! Zou het werkelijk zo groot zijn of is het om mij te foppen?" Hoort er allemaal bij. Net als de versierde stad en de populaire popsongs: "Làààst Christmas, I gave you my heart but the very next day you gave it away (you gave it away). This year to save me from tears I'll give it to someone special (special)." Op school deden we een kerstfeestje, met de scouts deden we een kerstfeestje en thuis natuurlijk ook. En op kerstavond naar de nachtmis. Wanneer kerst voorbij was werd ik jarig.
Sinterklaas: Sinterklaas duurt ook langer dan vijf en zes december en elk jaar opnieuw, duurt het alsmaar langer. Straks komt de stoomboot in augustus al aan. Als kind gingen we steevast kijken naar de aankomst van de Sint op de kaai aan 't Scheld. Zwaaien naar de Sint! En je kon niet wachten tot je hem kon bezoeken. Toen ik heel kleintjes was zat hij in de Stadsfeestzaal en daar trokken we zowel thuis als met de school heen. In de Stadsfeestzaal was het eigenlijk best wel indrukwekkend: hij zat op een podium op een troon met rond hem de Pieten. Het podium was voor kleine kindjes best hoog en die troon leek gigantisch. Nadat we Sinterklaasliedjes hadden gezongen voor de Sint: "De eng'len kwamen van de zilv'ren maan. Ik hoorde -krak- een wolkje open gaan. En langs de stralen van de zilv'ren maan kon Sinterklaasje gaan." (Sinterklaaslied dat bijna niemand meer kent) kregen we snoep.
Op school kregen we pakjes en een bijna mensengrote speculaas, de Sint kwam ook in het scoutslokaal op bezoek alwaar je bang was om in de zak te belanden want de Sint wist àlles. Zelfs wat je had uitgespookt op kamp. Na de Stadsfeestzaal verhuisde de Sint naar de bovenste verdieping van den Inno waar hij een soort sprookjestroon kreeg. Toen we hem niet meer gingen bezoeken met de school gingen ik en m'n vriendinnetjes elke dag na schooltijd langs de Sint. Echt, elke dag stonden we er om snoep te krijgen. Ik denk dat die goede oude man het op den duur best wel vervelend vond want hij moest telkens weer wat nieuws voor ons verzinnen.
Sinterklaasavond werd thuis een Spaanse avond met paëlla en lichte tapas uit het Spaanse winkeltje in de Zirkstraat, Sinterklaasliedjes en de brief en de schoen. En de volgende ochtend vroeg wakker en rennen naar beneden voor je cadeautjes. Dankje, Sinterklaas!
Nieuwjaar: nieuwjaar daarentegen duurt wel twee dagen al ga je de dagen erna, soms nog tot februari, nieuwjaarsdranken vieren. De maand van de champagne (is nu wat teruggedrongen door de cava). Op nieuwjaar doe je decadent. Het is de enige dag van het jaar waarin iedereen dronken mag worden, en kleine kinderen moeten niet zeuren maar doen gewoon mee aan de champagne. Je wordt met kreeft en oesters rond de oren gegooid en als kind mag je zelfs nòg langer opblijven dan op kerstavond. Omdat je naar het vuurwerk op de kaai gaat kijken. Dan gingen we met z'n allen op de tram (omdat parkeren in de stad op nieuwjaar gewoon onmogelijk is vanwege al die Nederlanders die Antwerpen mee op z'n kop komen zetten, mee komen feestbeesten) en we trotseerden de koude voor een paar minuten vuurwerk. En elk jaar zeiden we dat het prachtig was. Als het dan écht nieuwjaar was, werd iedereen voor de volle minuut supervrolijk en wie al wat te veel op had vloog zelfs onbekenden in de armen: "Gelukkig nieuwjaar!" Alcoholwalm. Nieuwjaar is het feest van de dronkenschap, dat zou u toch moeten weten.
Als kind blijf je in januari nog effe doorgaan met Drie Koningen. Voor kinderen een feest voor volwassenen alweer betalen. Dus je kijkt al uit naar de Vasten, de maand van de zuinigheid. Maar eerst nog carnaval. Of wacht, da's alleen in Aalst. En omdat we vanavond en morgen Sinterklaas vieren:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten