profiel De Pauw

 Het proces De Pauw volg ik op de voet. Vandaag werd het psychologische profiel van De Pauw geschetst waarbij ontkend werd dat hij een psychopathische narcist is en hijzelf pareerde met zijn autisme. Alsjeblieft zeg. Dit kwam uit een onderzoek van acht uur uit de bus. Alsjeblieft zeg. 

Wel wil ik duidelijk maken dat ik geen weet heb of hij een narcist of psychopaat is. Ik ken De Pauw niet persoonlijk. Misschien ging het slechts om een ziekelijke sms-drang maar het proces zet me aan om ervaringen te delen. 

Had ik enkele blogberichten geleden niet geschreven dat psychopaten (en in mindere mate narcisten) iedereen rond de tuin kunnen leiden?  Zelfs doorgewinterde psychologen, zelfs argwanende rechters. Én zij weten dat. Én zij zijn er trots op. “Ik speel een spelletje met psychologen.” is mij letterlijk gezegd. And yes, he did. Slechts een keer toonde hij zijn ware aard, vertelde het masker van een zorgzame, betrouwbare olifant te dragen maar vanbinnen eigenlijk een vos te zijn. Pèts, daar had je het. Weliswaar gaf hij een mooie crazy uitleg aan de vos waar de psychologe - uiteraard - met beide voeten intrapte. Ik echter niet. Ik ken hem. 

Acht uur een rolletje spelen is voor een psychopathische narcist, narcistische psychopaat peanuts. Ze zouden eerder minstens twee weken lang geobserveerd moeten worden. Mijn psychopaat viel pas na een maand een nacht door de mand. Ze deinzen er niet voor terug om voor de rechter te liegen, me dunkt is dat al in zoveel zoveel processen aangetoond. 

Autisme is net het omgekeerde van psychopathie: een autist heeft gevoelens maar weet niet om te gaan met mensen, een psychopaat heeft geen gevoelens en weet uiterst goed om te gaan met mensen. 

Schreef De Pauw zelf niet: ‘Ik sleur je mee naar beneden, ik ken geen empathie.’? Iets in die trant. Als dàt geen grote bel doet rinkelen. Bijzonder vreemd om zoiets te schrijven. In een onbewaakt moment heeft hij zichzelf geuit als iemand zonder empathie. 

De psychopaat die ik van heel dichtbij kende, deed dit ook op onbewaakte momenten. Op dié momenten moet je letten, niet op de vloed aan mooipraterij. En het slachtoffer van andermans gedrag of omstandigheden zullen ze altijd spelen. 

Ik beweer dus niet dat De Pauw een psychopaat is of narcist, ik stel me er gewoon vraagtekens bij en die mag ik hebben. Die vraagtekens worden alleen maar bevestigd door het proces te volgen. Been there, done that. Heel herkenbare gedragingen. 

Ook vraag ik me af waarom de eega van De Pauw ondanks de publieke vernedering (voor jou ga ik m’n vrouw (en kinderen) verlaten. Tot tweemaal (!) toe overduidelijk geschreven. Bij een zelfs na één (!) week), ik stel me de vraag waarom ze haar man blijft steunen. “Ik vertrouw hem.” 

Ik ken haar niet persoonlijk dus volgende gedachtegang kan verkeerd zijn: 

Ze past in het ideale plaatje waar abusers op jagen: ziet er goed uit, heeft smaak, intelligent, vaak ook een hoger diploma. En makkelijk te beïnvloeden, ze zal je eerder het voordeel van de twijfel geven. Een énorm vertrouwen, pakken meer dan de gemiddelde mens. En ze zal je whatsoeversowhat verdedigen, je beschermen. Ook heel kwetsbaar, kan snel vergeven. 

Een dame waar ze mee kunnen ‘uitpakken’, het perfecte plaatje naar de buitenwereld toe kunnen tonen, een vrouw die hun ego doet strelen. 

Gedurende een half jaar tot een jaar doen abusers alles om hen voor het leven aan zich te binden (of althans tot ze je beu zijn), wat hen vaak ook nog lukt met al hun charmes. De partner denkt niet zonder hen te kunnen. 

Wanneer ze in de ‘val’ zijn getrapt, gaat de abuser rustig zijn gangetje en slagen ze erin het zo te verwoorden dat het allemaal correct gedrag is. Praten ze wat krom is recht. Hij kent zich veel meer privileges toe dan de partner, een absolute onevenwichtige verhouding dus en tóch maken ze de partner wijs dat zij net diegenen zijn die zich minder permitteren. 

Een narcist of psychopaat, heb ik bij de mijne ondervonden, zal altijd iemand vinden die zijn wanstaltige  gruwelijkheden die anderen ten gronde richten zonder enige aarzeling - alsof het op automatische piloot is. Geen greintje denkproces aan voorafgaat - zal verdedigen. Zijn partner of zijn moeder of een beste vriendin. Hoe ze het klaarspelen, I dunno, maar voor het slachtoffer is dit bijzonder kwetsend. “Ik weet hoe de dingen zijn verlopen.” zo vaak gehoord. Terwijl ze slechts een kant, die van de dader hebben gehoord. Wat een denkfout, man. 

Typerend is dat een narcist of psychopaat voor eerherstel gaat, ze zullen nooit schuld bekennen. Ik moest van hem bij mijn vrienden, familie en kennissen vertellen dat hij me niet mishandelde en, integendeel zelfs, de allerbeste, allerliefste is. Schuld zullen ze slechts bekennen als het hen goed uitkomt. 

Maar nogmaals: misschien is De Pauw het ondeugende slachtoffer van een complot. 

Alwéér uit eigen ervaring: zodra psychopaten of narcisten worden aangesproken op hun gruwelijke daden weren ze die bal af en gaat het over een complot. Zij zijn het slachtoffer van een complot dat hen onderuit wilt halen. “Jij wilt mij kapot maken.” “Jullie willen mij kapot maken.” Hoe vaak ik dat gehoord heb. 

Andere keren halen ze uit met een plotse fysieke of verbale agressie. ZIJ KUNNEN ER NIET TEGEN TERECHT GEWEZEN TE WORDEN. 

Maar voor de zoveelste keer, misschien is er in dit proces geen sprake van een karakterstoornis, ik ken De Pauw niet persoonlijk, en is er wel degelijk een complot tegen hem. 

Wel moedig dat zijn eega naar buiten treedt, daar moet je ballen voor aan je lijf hebben. Ook moedig van de slachtoffers om dit publiekelijk aan te kaarten, ook zij hebben ballen aan hun lijf. Sterkte voor beide partijen.