Ik denk dat dit bericht misschien best interessant zou kunnen zijn: niet iedereen heeft de mislukte privilege om narcisten, sociopaten en psychopaten van heel dichtbij mee te maken. Vaak worden die drie karakterstoornissen verward, er is absoluut een verschil. Sociopaten en psychopaten zijn antisociaal, narcisme is nog iets anders. Sociopathie is aangeleerd (moeilijke jeugd), narcisme en psychopathie is erfelijk (moeilijke jeugd en aanleg). Sociopaten en narcisten zijn in staat om oprecht van iemand te houden, psychopaten, forget it. Uit hun handelingen en woorden blijkt dat ze tot geen ware liefde in staat zijn, vele zaken heb ik verzwegen tegenover anderen. De grootste sadisten zijn de psychopaten: heel beangstigend om te ervaren. Narcisme en sociopathie valt mits intensieve therapie te genezen, psychopathie niet.
Ik heb de mislukte privilege gehad om te daten met twee sociopaten, lang heeft het niet geduurd.
Sociopaat nr1 maakte me het hof. We gingen uit eten, hij trakteerde rijkelijk in goeie restaurants, hij zag er leuk uit en ik dacht: misschien een goede partij. Dan kwam de eerste barst. We reden naar Gent, als een echte gentleman ging hij in op mijn verlangen nog es in Gent te komen, de stad waar ik jarenlang heb gestudeerd. Op de autosnelweg, hij had een sportauto, reed hij pijlsnel. Pijlsnel. Ik was te verbouwereerd om er iets van te zeggen. Snelheidsduivel.
Maar eenmaal in Gent was hij weer de charmante gentleman.
De tweede serieuze barst. Op café met ander gezelschap veranderde hij qua persoonlijkheid: van de gentleman veranderde hij in een asshole. Scheldde me uit en beledigde tegelijkertijd alle vrouwen. "Alle vrouwen zijn hetzelfde: manipulatief, leugenachtig, bedriegelijk.” Wow. Het andere gezelschap vond zijn gedrag ook bijster van ok, bracht me met de scheldende sociopaat op weg naar huis. Meteen had ik de sociopaat duidelijk gemaakt dat hij onder geen enkele, geen enkele beding mijn appartement mocht binnentreden. Hij bleef maar bellen aan mijn deur. Angstig dat hij mijn buren zou storen zocht ik heil in een eettent. Hulp vragen om die kerel weg te jagen: ondertussen had hij me al hardhandig vastgenomen. Wat ik nog steeds heel erg vind: ze wilden me niet helpen. Daar sta je van te kijken, is meer dan eens gebeurd dat je in gevaar verkeert en mensen weigeren je te helpen.
Ik mag van geluk spreken: de politie kwam voorbij en arresteerde hem. Hij verzette zich. Een beeld dat ik nooit zal vergeten: allerlei bloed op straat.
Achteraf heeft hij zich wel geëxcuseerd.
Dat is sociopathie: onberekend bruut geweld.
Een narcist ook van heel dichtbij meer dan een jaar lang meegemaakt. Een huisgenoot. Wat is narcisme? Bij de eerste ontmoeting gedroeg hij zich voorbeeldig, na enkele dagen viel plots het masker af. Een sociopaat en psychopaat zijn vaak eenzelvig. Een sociopaat heb je snel door, een psychopaat totaal totaal niet. Een narcist is niet eenzelvig: ze hebben nood aan anderen. Ook zij vallen sneller door de mand maar ze liegen en bedriegen. Typisch: ze doen poeslief tegen je en een seconde later vertellen ze allerlei leugens over je. Parasitair gedrag en geen geweten. De narcist heeft me sexueel aangerand.
Een psychopaat, tja, heel dichtbij. Een psychopaat is die persoon die too good to be true lijkt. Hij brengt je hoofd op hol, ik noem hem nog altijd de liefde van mijn leven. Gaandeweg merk je: hij is gewelddadig, kan geen “Sorry” zeggen over zijn geweld. Geen greintje, geen greintje empathie.
Een psychopaat is het berekendste: in gezelschap, in gezelschap kunnen ze zich gedragen als de allerliefste persoon die er maar kan bestaan voor jou. Maar plots wordt hun mind door iets getriggerd en je ziet heel even, slechts een seconde een bepaalde fonkeling in hun ogen verschijnen. Maar ze gedragen zich verder voorbeeldig, gaan extra moeite doen om je in gezelschap in de watten te leggen. Eenmaal binnenskamers - niet meteen, hoor. Pas na een kwartier - krijg je de woede-uitbarsting van je leven. Ik heb ogen gezien, ogen waarvan ik dacht: hij gaat me vermoorden. Dat vergeet je niet. Nooit. En tegelijkertijd vraag je je af: hoe kan iemand zo’n woedebui verborgen houden? Da’s berekend.
En neen, dat is geen waanbeeld: als iemand tegen je zegt: “We moeten stoppen met ruzie te maken, zoniet belandt er een van ons in de gevangenis.” dan weet je heel goed dat die persoon beseft tot wat die in staat is.
Psychopathie is van alle persoonlijkheidsstoornissen het minste gekend. Waarom? Slechts onder enorme dwang raken ze bij professionele hulpverleners en daar liegen ze zich te pletter. Het is slechts als je intensief close contact met hen hebt dat je de psychopathie, jammer genoeg, kan ervaren. Maar helaas pindakaas kan dat wel even duren. Dat gedrag komt pas te voorschijn als ze menen je in hun vangnet te hebben. Naar de buitenwereld toe lijken ze topmensen. Vandaar: je wordt niet geloofd als je met je verhaal naar buiten komt. Heel pijnlijk.
Wat ook is: een psychopaat speelt een rol, spiegelen hun gedrag, lijken je soulmate. Heel raar, ze lijken werkelijk van persoonlijkheid te veranderen, iets waar niet-psychopaten zelfs niet toe in staat zijn. Ik heb verhalen gehoord van vrienden, kennissen waarvan je denkt: hebben we het over dezelfde persoon? Gedragingen die ik in de verste verte niet herken, in al die tijden van intensief heel close contact nog nooit had opgemerkt. Dat is eng. Maar typisch psychopathie. Zelfs hun maniërisme verandert. Brrrr.
Net toen ik het contact wou verbreken, wist hij op een ochtend, op één ochtend me zover te krijgen dat ik weer holderdebolder smoorsmoorverliefd werd. Zij weten als geen ander je zwakheden perfect te raken. Vandaar: de liefde van mijn leven. Dàt is de psychopaat, hij brengt je in vervoering zoals je nog nooit hebt meegemaakt. Dé verslavende man. En nog steeds mis ik dat gevoel van iemand naast me te hebben die (schijnbaar) onbewust me zodanig in vervoering wist te brengen dat je denkt dat je hoofd ontploft. Dat kan alleen een psychopaat.
Een psychopaat is iemand die je in de war brengt: je gelooft jezelf niet meer. Hij steelt van je, hij liegt op pathologische wijze tegen je, stampt zijn beste genereuze kameraden stiekem tegenover je in de grond, mét leugens. Je denkt: hoe kan iemand zo zijn? Dat is psychopathie, het allerengste, alsof je in een thriller zit. En vaak word je niet eens geloofd. Een psychopaat is ook een narcist, dat hoort bij het plaatje. Bij tijden denk je een echte duivel voor je neus te hebben.
Een psychopaat is ook de allercharmantste: je valt als een blok voor hen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten