Bus 27, ze stopte net voor onze voordeur maar om er heen te gaan moest ik helemaal van de Meir tot in de Quellinstraat. Toen vond ik dat best ver. Ik heb echt geen idee hoe het kwam: het was een bus vol Franstalige schoolgenoten. De halte na de Quellinstraat stopten we bij het Onze Lieve Vrouwcollege, de Jezuïeten. Bus 27 was een bus vol Franstalige Damsmeisjes en Franstalige Jezuïetenjongens.
Als je Gossip Girl kent: dé Blair Waldorf, de Queen Bee van de Dams zat ook op die bus. En ja hoor, ze doet iets met fashion en lifestyle. Met de Serena Van Der Woodsen van de Dams was ik vriendinnetjes. Onze ouders kennen elkaar, al heel lang. Ze is veel slimmer dan Serena en maakt anders dan haar geen domme fouten. Het It-gehalte is er: altijd goedgekleed met een zekere vrijheid. Een keer kwam ze naast me in de klas te zitten, ze kwam net uit skiverlof, ik denk dat ik nooit zoveel heb gekletst met iemand met wie ik een lessenaar deelde.
Ieder jaar ging ze op skiverlof, bijna ieder jaar brak ze wel iets.
Wie er niet Franstalig was op die bus: een Poolse schoolgenoot die ondertussen professor is geworden, specialisatie: psychopathie. Een autoriteit in haar vakgebied. Apart dat een ex van haar ook professor is geworden.
Tram 2: dat was mijn tram. Dagelijks, ‘s morgens voor schooltijd, ‘s avonds na schooltijd dezelfde jongens en meisjes op die tram zien. Het zat er vol Damsmeisjes en jongens van het Sint Jan Berchmanscollege. Tom Barman praat vaak over z’n schooltijd in het Jezuïetencollege, over de Linkeroever maar ik weet dat hij ook op die tram zat, als schooljongen van het Sint Jan. Zijn familie woonde dichtbij en z’n moeder was een klant bij ons.
Elke dag dezelfde mensen zien op die tram, dat schept een band.
Anekdote: we zaten op de Wapper op onze Samsonitekoffer te wachten. Een ex wordt altijd kwaad als ik erover spreek maar het was toen niet zo vreemd om een Samsonitekoffer te hebben. De 80’s, je weet hoe het destijds ging: Lacoste, Levi’s, All Stars of Docksides, een Millet, kraagje omhoog en je trui over je schouders. Veronique De Kock, met haar zat ik op school, sprak er beeldig over, over de Millet tijd. De beruchte Millet reportage van Jambers werd op mijn school en het Antwerpse Lyceum gefilmd.
We zat op onze koffer en Bart Peeters kwam voorbij mét cameraploeg. Hij kwam naar ons toe. “Willen jullie gekke bekken trekken voor de camera?”: kinderen met een uniform die rare smoelen trekken, hij had het goed gezien.
“Ja, natuurlijk!” Na twee takes was het goed. “Wanneer wordt het uitgezonden?”, dat kon hij niet zeggen. Ik heb het nooit op televisie gezien.
Wat waren toen de beruchte scholen in het Antwerpse? De Dams, Sint Lutgardis, het Pulhof, de Jezuïeten en het Sint Jan. Het Lyceum had ook zijn reputatie, wat wil je? Mechelsesteenweg. Mensen kwamen destijds van heinde en verre naar die scholen. Al bij al er toch een leuke tijd gehad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten