Katie is Afrikaans, Aziatisch en Europees

Laatst vroeg een Marokkaanse jongen me of ik Marokkaans was. Ik: "Nee, ik ben zwart Afrikaans." En zo gaat het telkens opnieuw: Marokkanen vragen of ik Marokkaans ben, Indiërs vragen of ik uit Indië kom, Ethiopiërs denken dat ik Ethiopisch ben, Europeanen zijn ervan overtuigd dat ik half blank, half zwart ben, Nederlanders vragen me of ik uit Surinamië kom en sommigen vertellen me dat ik wel uit Brazilië moet komen want hun Braziliaanse schoondochter lijkt als twee druppels water op me. Afrikanisten zeggen: "Jij hebt iets Arabisch en je lijkt op die mensen uit Eritrea.", waarna ik het land Eritrea ga opzoeken. En nadat men de buste van Nefertiti heeft gezien komt men me spontaan en enthousiast vertellen: "Hey, jij lijkt op die mensen uit het oude Egypte." De vraag of ik uit Pakistan kom is ook al voorbijgekomen en sommigen zeggen dat ik iets Aziatisch heb (in m'n jeugd heeft iemand es keihard: "Chinees!" naar me geroepen). Zwart Afrikanen schrikken als ik zeg dat ik Afrikaans ben: "Jij bent niet echt." Alleen Rwandezen knikken als ik hen vertel dat ik in Rwanda ben geboren: "Ja, dat zie je."

Het kan wel z'n voordelen hebben omdat iedereen me als z'n 'sister' beschouwt: Ethiopiërs komen lachend op me af: "Hey, yourrr frrrom Ethiopia?", de nachtwinkel Indiër is vriendelijk, doet een praatje me me en dan weer de vraag: "India?" Sommige blanken zien me minder als dat zwart meisje dat ver van hun cultuur staat want: "Jij hebt Europese trekken." En het feit dat ik mensen kan foolen door hen te vertellen dat ik uit Brazilië kom vind ik best wel cool want ik ben verliefd op dat land waar ik nog nooit ben geweest. En ik vind dat afgezien van Gisèle Bündchen alle Brazilianen iets gemeenschappelijk hebben: een beetje van dit, een beetje van dat. Denk Adriana Lima die je ook nergens op kan vastpinnen. En ik ben dus naar 't schijnt al vele jaren ook niet vast te pinnen. Sisters and brothers.

Yaya Da Costa die werkelijk a bit of everything is.