Maar gisteren was ik in supergezelschap. Ik wou naar superOlivier gaan, je weet wel, van superParticolare, een van m'n lievelingsadresjes in 't Stad maar omstandigheden die er paars uitzagen, of de schijn van een beetje bordeaux hadden, genoopten me in supergezelschap naar I Famosi te gaan. En ik heb dit geweten. Ik heb dit geweten! Ik ben nog steeds sprakeloos.
Wat ik at en dronk:
apero: een Italiaanse cava wat Prosecco heet, lekker fris
wijn: naam vergeten maar er kwam een sommelier (wijnkenner, vinofiel) aan onze tafel! Met uitroepteken: als er een sommelier aan je tafel komt dan krijg je een lekkere aangepaste wijn. Wijn is niet belangrijk, tenzij hij lekker en aangepast is.
voorgerecht: carpaccio met ruccolasla. Normaal is dat met kaas maar aangezien ik iemand ben die altijd moeilijk moet doen met eten en sommige dingen gewoon niet mag eten (en er is een verschil tussen niet lusten en niet mogen, echt wel) kreeg ik truffels in plaats van kaas. Te lekker maar slechts een voorproefje als ik naar m'n hoofdgerecht kijk.
hoofdgerecht: kalfszwezerik met artichok en pasta natuur. Ik ga niet overdrijven en het opschrijven zoals het is: toen ik m'n eerste hap nam van die zwezerik kreeg ik een nostalgisch gevoel. Naar het kunsteten in de Comme Chez Soi. Kunst omdat echt culinair eten een kunst is. Niks minder dan een kunst. En ik had het gisteren op m'n bord.
Mijn supergezelschap kende de hele crew achter I Famosi en dat was wel leuk en leuk want ze waren ook allen leuk en vooral bewonderendswaardig. Maar het allerbelangrijkste is dat ik een nieuw adresje heb in 't Stad. I Famosi, love you dear.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten