My boi, het gastje zei me onlangs: « Je vindt dat een goed nummer? Da’s dan voor op de trein! ». Mijn antwoord was « Nee » Ter verduidelijking: ik ben een echte pendelaar, traject Antwerpen-Brussel op de trein. Aangezien ik me snel verveel, moet ik een bezigheid hebben. Eigenlijk verveel ik me haast nooit, ik ´vind altijd wel iets, het zou belachelijk zijn om me zen te noemen. Ook ter verduidelijking: ik noem mezelf licht autistisch, iedereen heeft wel iets autistisch, bij mij is het net iets meer dan bij anderen. Je merkt dat niet, hoor. Net zoals je mijn obsessive compulsive disorder niet merkt.
Treinmuziek: bij deze geef ik ze prijs. Op de trein zitten is een moment voor mezelf en speel ik nummers die soms minder bekend zijn. Ik vind ze fantastisch.
Franc Moody - Dream in Colour
The Isley Brothers - Hope You Feel Better Love
Parliament - You’ll Like It Too (hier zou den George, one of my musical heroes niks mee te maken. En toch vind ik het goed)
Bill Evans Trio - My Foolish Heart (op het werk speel ik Keith Jarret, het is vrij autistisch dat voor elke plaats een andere song klopt)
Lizzo - Juice (Breakbot Mix)
Vulpeck - Animal Spirits
The Weeknd - I Feel It Coming
Paula Lima - Quer Voce No Baile
Stevie Wonder - Part Time Lover
Breakbot - I’m Yours
En Alles, àlles van Daft Punk
Een meer dan eervolle vermelding voor The Dance Electric- Andre Cymone. Geschreven door nog een ander gastje. Prince. Zette ik vooral op toen ik in Brussel woonde en de metro naar Anderlecht nam.
Dit bericht is niet klaar, er zijn nog treinsongs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten