Ik ben zaterdagavond uit gaan eten in Entrepot du Congo. In m'n vroegere blogitem waarover ik het had over m'n favoriete Antwerpse plekjes heb ik den Entrepot (in 't Stad en errond hebben we het over den Entrepot) niet vernoemd omdat ik er tot dusverre niet zo vaak geweest ben: een avondje gaan eten, een morgendje ontbijten en dat was het. Gisteren vroeg ik me af: "Waarom? Waarom niet vaker?" It was gùùd!
De reden waarom ik dit blogitem schrijf is omdat m'n gezelschap er licht op aandrong, om de vijf minuten er op aandrong, erover te bloggen. Dus, ik schrijf. Normaal ben ik niet de persoon die over anderen gaat schrijven om de reden dat ik ervoor heb gekozen online te gaan maar anderen niet en ik wens discreet te blijven. Maar m'n gezelschap vroeg erom dus: they'll get it. Right here. Entrepot was dus goed. Ik weet niet meer precies wat m'n gezelschap at. Misschien moet ik beter opletten op wat anderen eten. Maar toch, zaterdag had ik moeite met opletten omdat m'n plat zo goed was: pasta met groenten en dit lijkt simpel but it's so easy to make it like: ik eet rauwe groenten met pasta, die zelfs niet goed is. Believe me, het was de beste pasta met groenten sinds die andere weinige plekken waar ik kom en pasta eet met groenten omdat ik zo kritisch ben. Ik kreeg een pasta voor drie personen voor de prijs van een en anderen aten mee. "Die pasta is echt keigoe!'' Het was.
We werden bediend door Britney Spears. De jongen, sorry man, in het gezelschap zei: "Da's Britney Spears." and we were all like: "Yeah!". Het was eng, ze leek zo eng erg op Britney Spears dat het eng werd. Toen we het haar zeiden zei ze: "Iedereen zegt dit." It must have been the truth. Britney Spears met een Slavisch accent die ons bediende. Don't get too jealous. Please don't, want we waren allemaal wel iets te enthousiast omdat we door Britney Spears bediend werden.
M'n gezelschap was anders ook wel keigoe. Ze vroegen me te bloggen dus ik ga me écht niet inhouden. De overhoop (en dat schijnt dus een woord te zijn) van m'n vriendenkring bestaat uit culturele mensen. En da's helemaal wat u zich bij cultuur kan voorstellen: art, music, fashion, cultuur. Ik ben zelf gevormd in een Gentse cultuurfaculteit en da's mijn kring. Art, music, fashion, mensen die schrijven, Zuiderzinnen enzo. M'n gezelschap in den Entrepot was de andere wereld. De in Leuven gevormde dokters, notarissen, handelswetenschappers, de anti Gentse Letteren en Wijsbegeerte. Ik zei het die avond nog: "Jullie soort mensen zijn helemaal anders dan de Letteren en Wijsbegeerte waar ik zelf vandaan kom." Het werd niet beantwoord want eigenlijk, wat doet het ertoe? We had fun. I had fun met mensen die tennissen enzo.
Maar doorgaans heb ik eigenlijk wel vrienden/kennissen uit verschillende strekkingen. En ze zijn allemaal wel lief. Da's het voordeel van dertig te zijn: je kan een lieve vrienden-/kennissenkring opbouwen. Ik heb er dertig jaar over gedaan om al die lieve mensen te leren kennen en ook al ben ik verlegen (euheuhm) als je even een uur lang zwijgt of doorratelt denken ze niet meteen: drop the girl.
Overigens was de notaris van de avond the sweetetst and nicest guy. Echt zo'n kerel waarbij je denkt, ik mag blij zijn dat hij mij aanspreekt. Like really. Noratissen lijken beroepsmatig saai en droog maar da's een cliché, gebaseerd op een leugen. En het was de notaris die erop aandrong om over ons restaurantbezoek te bloggen. How sweet. Vandaag is hij jarig. Happy birthday to him.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten