van veel wat

Hello!

Wees welkom op deze pagina. Hij is nog jong, hij is nog fris. Maar we gaan er keihard tegen aan! 


zaterdag 25 september 2010

hits van '83 tot '88: alweer een reeks

Do They Know It's Christmas? - Band Aid (1984): het originele We Are The world en een van de mooiste kerstsongs ooit geschreven. Een nobel doel, een heel nobel doel maar voor mij was het toen gewoon een kerstsong. Zelfs de clip met beelden over de wantoestanden in de Derde Wereld kon me zelfs niet op het idee brengen dat het over meer dan een gewone kerstsong ging. Een kerstsong dus.


When The Going Gets Though, The Tough Get Going (1985) - Billy Ocean: deze song en clip maakten ook geweldig veel indruk op me. In de clip zie je namelijk Michael Douglas, Danny De Vito en Kathleen Turner gezellig meedoen en af en toe zie je beelden van wat toen hun laatste film was: The Jewel of The Nile. Een woordje uitleg: het was de tijd waarin Indiana Jones heel populair was en Michael Douglas, Danny De Vito en Kathleen Turner maakten samen de avonturenfilm Romancing The Stones. Het werd een grote hit en zo ook het vervolg The Jewel of The Nile. Het geheel werd netjes afgesloten met de black comedy The War of The Roses maar dus The Jewel of The Nile. Het trio was megapopulair en het feit dat ze in de clip meezongen en dansten was beyond.


Don't Leave Me This Way - The Communards (1986): Jimmy Sommerville was de zanger met een hogere stem dan de meeste vrouwen, een echte sopraan en die vrouw waarvan ik toen dacht het een man was zong een paar toonladders lager dan hij deed. Ik vond haar als manzijnde een keicoole stijl hebben. Hoe ik erbij kwam dat ze ondanks het lange haar, de schmink, het zeer vrouwelijk voorkomen een man was? I don't know. Ik denk dat het vast kwam door Boy George die toen meer op een meisje leek dan een man: schmink, lange vlechten. En vraag me niet waarom maar toen was het hip om als man er als een vrouw uit te zien. Dus ik dacht dat die vrouw een vent was. Verder vond ik de song het einde. Ik ging zelfs zo ver het geweldige You Can Call Me Al van Paul Simon te haten omdat die deze song van de nummer 1 plaats stootte.


Walk Like An Egyptian - The Bangles (1986): deze song had een geweldige impact want we gingen allemaal als idioten like an Egyptian lopen. Als je dat deed was je hip. Ik bedoel, het was misschien zelfs nog hipper dan breakdancen. Maar de song is wel keigoed, hé. The Bangles. Ik vond Suzanna Hoffs, de laatste zangeres, echt een te coole griet.


Conga - The Miami Sound Machine (1985): eerst had je The Miami Sound Machine, dan werd het Gloria Estefan & The Miami Sound Machine en daarna gewoon Gloria Estefan. De band bleef echter hetzelfde. Of toch niet helemaal: aanvankelijk braken ze door met uptempo songs Rythm Is Gonna Get You enzo maar algauw werd de koers veranderd naar ballads. Bijna alleen maar ballads. Gloria Estefan werd een diva die ballads zong. Ik dacht toen dat de song volledig in het Spaans werd gezongen terwijl alleen het woord Conga dus Spaans klinkt. Of nee, dat het Spaans was zal ik toen wel niet hebben gedacht maar ik was ervan overtuigd dat het geen Engelstalige song was.


Hello - Lionel Richie (1984): als men mij toen had gevraagd van welke popsterren ik het meeste hield had ik beslist Michael Jackson, Madonna en Lionel Richie geantwoord. En die mening gaf ik ook ongevraagd. Eigenlijk wordt er te weinig over geschreven maar Lionel Richie was toen megapopulair. Wat wil je, hij had samen met Michael Jackson We Are The World geschreven en Hello was ook zo'n monsterhit. De eerste helft van the eighties waren een Lionel Richie era.


Annabel - Hans De Booij (1983): Annabel was zo'n song die je altijd overal hoorde. Nederlandstalige muziek was toch best vrij populair in die jaren. We gingen elke week op zwemles en in de cafetaria speelden ze elke keer Annabel. Alhoewel het Nederlandstalig was had ik geen idee waar hij het over had. Ik wist alleen dat het over Annabel ging. Het vunzige Joke Stop Toch Met Koken lied had ik dan weer wel begrepen. Dat zong ik zo mee. Alleen wel de versie zoals Ron het eigenlijk bedoelde. Iedereen zong de versie zoals Ron het bedoelde.



Geen opmerkingen: