lievelingsnummers op de cassetjes

Van m'n tien tot m'n zestien jaar had ik de gewoonte nogal veel muziek van de radio op te nemen: na schooltijd je huiswerk maken en rennen naar de radio als je een leuk nummer hoort. U. Misschien. Welbekend. Bij elke leeftijd hoort een muziekfase en de Studio Brusselcassetjes van m'n tienerjaren heb ik nog, maar die eerdere Antigoon kindercassetjes ben ik jammer genoeg kwijt. Al kan ik ze me nog heel goed herinneren: buiten de nodige tophits (Lisa Stansfields Change, The Army of Lovers' vanalles) stonden er voornamelijk oude hits op. Wat goed klonk nam ik op, ook nummers die ik voorheen niet eens kende. En ik had zo m'n heel belangrijke lievelingssongs die ik nu met u wil delen.

De 'opgenomen van de radio' cassettenostalgie:

Barry Manilow (kijk alsjeblieft naast de kleren en vooral naast het kapsel), Ryan Paris (in, kijk es aan, Paris!), the Babys (babies?) en zelfs meer! Dat nummer van the Babys was trouwens heel erg lang m'n lievelingsnummer. En dat vertelde ik ook en iedereen keek me dan vrij uitdrukkingsloos aan. Voorheen was You Can't Hurry Love van the Supremes m'n lievelingsnummer. Ik had daar vast m'n eigen kinderlijke 'het Engels lukt nog niet zo goed' alternatieve lyricversie van gemaakt. Na the Babys deed ik niet meer echt aan lievelingsnummers, dat heet ouder worden ofzoiets. Of toch, in m'n studentenjaren Gershwins Summertime. En nu moet je vooral niet naar m'n top 100 allertijden kijken want, daar hebben we het nu niet over.

Keith West - Grocer Jack
Geüpload door Franc_6. - Bekijk de laatste featured muziek video clips.