van veel wat

Hello!

Wees welkom op deze pagina. Hij is nog jong, hij is nog fris. Maar we gaan er keihard tegen aan! 


donderdag 2 september 2021

heerlijk in ware clichés bloggen


 Met een gezonde dosis zelfvertrouwen kan je geboren zijn. Een kwaliteit die mij volslagen vreemd is. Waar anderen denken (of zelfs luidop zeggen): « We zullen dat es rap gaan doen want ik kan dat. », denk ik: « Aï, ik kan dat niet. » of « Ik weet dat niet. » of « Anderen doen dit vast beter. ».  Ik ben een slechte bluffer, nog dichter bij de waarheid: ik bluf niet. In discussies word ik vaak overrompeld door hen die minder van het subject afweten. 
Evenwel houdt dit vervelende gemis me niet tegen om dingen te doén. Angsten houden me niet tegen, m’n gebrek aan zelfvertrouwen houdt me niet tegen, alleen, vervelend is het wel. M’n ouders hebben me op videochat gesproken de avond voor m’n allereerste verre reis op m’n eentje, Japan. Achteraf zei m’n moeder iets wat leek op een: « Ik dacht dat je gek werd uit angst. » Huilen, huilen. Goed dat die videochat nooit is opgenomen. 

Ondertussen ben ik 41 en heb er 38 jaar over gedaan om ‘min of meer’ (met de nadruk op min) iets van een ‘oké’ te zijn met mezelf. Zwààr aan gewerkt! Op m’n 38e ging het wel, een jaar lang ging het wel, tot ik op m’n 39e iemand ontmoette die die fragiele eigenwaarde waar ik zo hard aan had gewerkt weer onbestaande maakte. Inherent onzeker zijn, ik zou graag wat meer aangeboren zelfzeker zijn. Niet eenmaals maar meermaals heb ik het moeten aanhoren dat men me met kwade stem toeriep: « Geloof toch es in jezelf! » 




Bof, die moeite van jarenlang sleutelen aan mezelf is geen verloren moeite geweest: het kost me alsmaar minder moeite en tijd om mezelf weer op te waarderen. 
Jezelf aan anderen spiegelen lijkt me een eindeloos treurig verhaal. Ik hoef er niet uit te zien als in een glossyblad, ik hoef niet het intellect te hebben van een Simone De Beauvoir, die ik overigens wél sinds m’n tienerjaren bewonder. Er ìs een stiekeme reden waarom ik in Parijs graag Les Deux Magots en Café De Flore bezoek. The word is out: De Beauvoir, Sartre. 
Ik hoef geen SuperMagical woman te zijn. Het is al heel wat om me vast te houden aan mijn waardering voor mezelf die niet minder hoeft te zijn. 




Geen opmerkingen: