anders type reizigster

 Ik ben geen doorsnee type reiziger, weet zelfs niet of je me ergens op een bepaald type kan vastpinnen. 

Een avontuurlijke reizigster kan ik me niet noemen, dagenlang met rugzak in de natuur wandelen op zoek naar een bijzondere rivier doe ik niet. Een strandvakantieganger ben ik evenmin: sinds m’n achttiende heb ik welgeteld een middag op vakantie doorgebracht op een strand, op de Copacabana. Een échte volhardende cultuurreiziger ook niet: aan drie culturele activiteiten per dag heb ik voldoende. Groepsreizen en formulereizen, écht niet: een deel van m’n plezier is een reis zelf te plannen. 

Een soloreiziger ben ik wel àbsoluut, en toch zit ik ‘s avonds te bellen, mails te versturen of op m’n blog te schrijven. Het liefst werk ik eigenlijk dan aan m’n reisfotoalbum, dat ik altijd héél serieus neem. Op een solovakantie gedraag ik me bijzonder asociaal - van het type asociale gedrag dat bijna ongezien is - maar als men mij aanspreekt, knoop ik met plezier een lang gesprek met je aan. En hou zelfs graag contact. Een culinaire reiziger ben ik misschien wel, misschien ja, op citytrips dan (vind ik heerlijk). 

Reizen doe ik in de eerste plaats om bij te leren, in de tweede plaats om unieke ervaringen op te doen. Het gaat niet alleen over een changement de decors. Vandaar dat ik me soms op plekken begeef waar sommigen (of velen) zich vragen bij stellen. Let wel: in 99% van de gevallen check ik 10, 20 keer of het veilig én ethisch is. De enige keer waarin ik m’n stoutmoedige gemoed had gevolgd was in Rio, op weg naar de Botanische Tuin, Jardim Bòtanico, De enige route was met een buslijn die, las ik eenmaal terug in België, gekend staat omwille van gewapende overvallen (er is zelfs een documentaire over: Bus 174, dan SCHRIK je wel als je dit pas achteraf leest), zoniet moest ik een taxi nemen. Wat ik destijds in Rio wist, is dat de metro er veiliger is dan de bus, in het hotel hadden ze me het discreet en ten stelligste afgeraden een bus te nemen naar die plek. Deed het toch anyway. Dat zou ik nu niet meer zo snel doen, reisgewijs was dat een domme beslissing. 

Sinds een aantal maanden lees ik reisbloggers, bekijk video’s van reisvloggers. Zij doen wat ik zou willen doen, solo of met twee: landen verkénnen, verkénnen op een veilige manier.