bloeddorstige serietrofeejagers

U moet vast wel es hebben horen vertellen, hebben gelezen over het zogenaamde trofeejagen: wilde dieren neerknallen om dan hun kop als trofee in de living te hangen. Staat nu volop in de aandacht door Cecil, de betreurde leeuw, maar is een barbaarse bezigheid zich al heel lang (wanneer niet eigenlijk?) op grote schaal voordoet. Je zou kunnen zeggen dat het bij onze prehistorischr voorouders anders was: die leefden met de natuur: het vlees werd opgegeten, de vacht diende als kledij en de rest werd ook benut. Da's dus helemaal niet hetgene wat men bedoelt met trofeejagen maar dat wist u vast wel.
Ikzelf zie een enge parallel opduiken tussen trofeejagers en seriemoordenaars. Het enige verschil is dat het eerste zogenaamd legaal zou zijn, en dan nog. Maar mens of dier, het blijft moord.
En wat ze verder nog gemeen hebben: veel seriemoordenaars beginnen eerst met dieren meedogenloos af te maken. Het feit dat ze engageren in moord geeft hen een gevoel van macht, superioriteit. Ze houden ook doorgaans een aandenken bij van hun slachtoffers en scheppen plezier in de jacht en het afmaken. Verder werkt het voor beiden verslavend. Trofeejagers moeten net daarom niet anders bekeken worden als seriemoordenaars: als een sadistisch eng volkje.