Ik heb nochtans pogingen ondernomen, net zoals stoppen met roken: de eerste poging was niet ernstig en totaal ondoordacht (kruidensaffen, here we come!) de tweede leek er al meer op: een maand de saf gelaten en daarna een gelegenheidsroker en waarschijnlijk altijd al inherent geweest aangezien ik op m'n ene allene zo weinig pafte. En ja, m'n familie en vrienden en kennissen lezen mee en iedereen leest mee: I did coke. En crack. En bollen, echt zoveel bollen. En crack. Nogmaals. En PCP. PCP was echt dé ervaring, dan stond ik daar ineens in Wyoming. Of all the places in Wyoming (Hello Wyoming, tell me howcha doin'). Later heb ik gehoord dat ik een vliegtuig had gekaapt en het zo ontzettend belangrijk vond dat ik aan het stuur stond. Euhm. Op PCP. Pas op met PCP, hoor. En ook met koffie want euhm. Ik heb dat vijf jaar gedaan. Totaal niet ernstig te nemen dit. Ik poch graag over m'n onbestaande drugervaringen: 'Weet je nog toen ik mushrooms op had? Haha!' En ik kan er heel goed over schrijven want 'k heb er heel veel over gelezen. Drugs hebben me altijd al gefascineerd (na een waarschuwingsfilm over drugs zei ik als klein kindje al: "Nou, ik ben benieuwd."), dus vandaar het uitstapje naar de drugs. OMG, deze blog is ook leesbaar voor minderjarigen. Ik schreef dus over de kerstman.
Ik ben verslaafd aan olijven en vlees. Ow ja. En dat zijn dingen waar niemand aan verslaafd wordt. De 'normale verslavende' dingen hebben nauwelijks effect op me en ik kan het weten want ik heb ooit een heroïne shot gezet. Jahaa. Niet dus. Olijven en vlees dus. Olijven- en vleesverslaving is so cool. So totally uncool. De olijven kan ik nog laten, het vlees des te minder. Als ik een tijd geen vlees eet ga ik erna aan het meatvreten. Heb ik meegemaakt op de vlieghaven, zo zeggen wij dat in Antwerpen: vlieieghaven. Luchthaven. Ik had mezelf tot vegetariër uitgeroepen, at een maand geen vlees en op de vlieieghaven at ik al het vlees op dat ik me een maand had ontzegd. Yeah. Ik ben er niet echt trots op.
Tegenwoordig probeer ik me te beperken tot het niet eten van runderen, tenzij op restaurant want het staat toch anyways op de kaart maar ik ga het echt wel niet kopen ofzo. Ik koop enkel varken en kip en daar zit een filosofie achter: ik ken geen varkens en zij waren de antiheroes in Animal Farm (sus je geweten maar, hoor) en kip: er zitten heel veel kippen op stok. Best. Reason. Ever.
Als dierenliefhebber, ik sta gekend als dierenhater omdat ik ooit een egel niet leuk vond (ik hoef er geen verdere commentaar bij te schrijven), als dierenliefhebber vind ik het zo onverantwoord dat ik vlees eet. En leder koop. But don't touch my leather: ik heb een liefde voor leer sinds m'n kinderjaren. En ja, dan is het niet leuk, echt niet leuk om filmpjes te zien over runderen die mishandeld worden om leer. But don't touch my leather. Met tranen in de ogen enzo. Ik héb kunstleer gehad, het is niks.
Dus ik doe wat ik doe en dat beperkt zich tot het slechts aankopen van kip, varken en leer. Weet je, ik kom van hele verre. Laat me gewoon maar effe.
En ik ga reclame doen voor Mason. Wanneer heb ik dat trouwens nog niet gedaan? Retorische vraag by the way.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten