Daar heb ik dus ooit over nagedacht, over m'n top 10 favoriete films. En aangezien ik ze, op een paar uitzonderingen na, meermaals heb bekeken kan ik er best vanuit m'n herinnering over schrijven.
1. Once Upon A Time In America (1984): belangrijk: alleen de versie van 229 minuten!
Regisseur: Sergio Leone
Cast: Robert De Niro, James Woods, Joe Pesci, Elizabeth McGovern, Jennifer Connelly
Hoe vaak bekeken: tel kwijt maar ongeveer een keer of zeven
Once Upon A Time is een epos over de vriendschap tussen twee joodse gangsters in het New York van de eerste helft van de vorige eeuw. U mag vooral niet de verkorte versie bekijken: de lange zit van bijna vier uur is de beste ofschoon ik de korte nooit heb bekeken en me er ook niet aan wil wagen. De film is werkelijk een gesamtkunstwerk: de indrukwekkende fotografie, de prachtige muziek van Morricone, de geniale opbouw van het verhaal en niet te vergeten, de magistrale acteurs. Regisseur Leone is een geniale perfectionist die de tijd neemt om een geweldig verhaal te vertellen en het is misselijkmakend dat men daarin gaat snoeien en zo de prachtige scenes verwoest. Zo'n film die met elke zit nog beter wordt.
2. Magnolia (1999):
Regisseur: Paul Thomas Anderson
Cast: Tom Cruise, Julianne Moore, William H. Macy, Philip Seymour Hoffman, John C. Reilly, Jason Robards, Philip Baker Hall
Hoe vaak bekeken: 1 keer
Inderdaad slechts 1 keer bekeken en toch op twee. Magnolia heeft indruk gemaakt maar een tweede keer hoef ik hem niet meteen te zien want het is zo'n film die onder je huid kruipt en je meer aangrijpt dan je eigenlijk zou willen. Dat had ik toch. Waar gaat het eigenlijk over? Het is een verhaal over schuld en boete en vergiffenis en zuivering. Heel bijbels eigenlijk. En de sterrencast stààt er. Maar het is vooral Tom Cruise die overdonderend verrast.
3. 2001 A Space Odyssey (1968)
Regisseur: Stanley Kubrick
Hoe vaak bekeken: moet ook zo'n keer of zeven zijn. En ik denk misschien zelfs meer.
Ook zo'n film die beter wordt met elke zitbeurt. Na m'n eerste zitbeurt begreep ik werkelijk niks van het verhaal en vond het een beetje een rare film. Maar ja, ik wou hem wel hebben gezien want 2001 is zo'n film die je gezien moet hebben, net zoals je Citizen Kane gezien moet hebben. Hoe ik er dan bijkwam om hem na die rare ervaring nog es een tweede keer te bekijken weet ik niet. Ik volgde in de tweede licentie Filmgeschiedenis dus dat zal wel de oorzaak zijn geweest. In elke geval: de tweede keer vond ik hem gruwelijk fantastisch. En dan ga je erover lezen en dan bekijk je hem nog es en wordt hij alsmaar beter en beter en beter. Ik verwijs vaak naar 2001, omdat hij zoveel vertelt over nu.
4. All About Eve (1950):
Regisseur: Joseph L. Mankiewicz
Cast: Bette Davis, Anne Baxter
Hoe vaak bekeken: ik gok op vijf keer
De eerste zag ik hem heel, heel erg laat op televisie. Ik had gewoon zin in een oude zwart wit maar wist niet echt wat het zou geven. En dan word je meegesleept vanaf de eerste minuten. All About Eve vertelt het verhaal van een theaterdiva op retour en de bijhorende concurrentie in dat wereldje. Uiterst intelligente, witty dialogen verpakt in een meeslepend verhaal met een geniale slotscene. En toeval: dat jaar werden zowel All About Eve als Sunset Boulevard genomineerd voor een Oscar. U weet misschien wel dat het geweldige Sunset Boulevard van Billy Wilder met Gloria Swanson ongeveer hetzelfde verhaal vertelt en eveneens een geniale slotscene kent. Sunset Boulevard won de Oscar en is ook bekender dan All About Eve. Beide films verdienen evenveel aandacht imho.
5. Blade Runner (1982): belangrijk: Director's Cut
Regisseur: Ridley Scott
Cast: Harrison Ford, Daryl Hannah, Rutger Hauer, Sean Young
Hoe vaak bekeken: drie keer
De eerste keer riep ik meteen uit: "Dit is de beste film die ik ooit heb gezien!" Daarna ga je natuurlijk relativeren, maar hij staat toch wel zeker in m'n top 10. Blade Runner is net als 2001 een filosofische SF alleen vertelt het natuurlijk wel een ander verhaal en ligt het tempo hoger. Het verhaal: een toekomstverhaal waarin politieagenten worden ingezet om androïden (menselijke robots) uit te moorden. Daar komt het eigenlijk kort gezegd op neer. In de long run is het een verhaal over menselijkheid in een decadente jungle die de Westerse maatschappij geworden is. Geniaal, geniale slotscene, geniale acteerprestaties, geniale setting. En Sean Young die een traan huilt. Kippenvel.
6. Forrest Gump (1994)
Regisseur: Robert Zemeckis
Cast: Tom Hanks, Robin Wright, Sally Field
Hoe vaak bekeken: ik gok op een keer of vijf
Forrest Gump is zo'n feel good movie die iedereen toen in de bioscoop ging kijken en die iedereen gewoon gezien heeft. Mensen blijven Forrest Gump citeren met die doos chocolades. En als iemand: "Run, Forrest, run!" roept weet iedereen meteen waar je het over hebt. Toch wel een film die z'n iconische status verdient. Wat een verhaal, eigenlijk. Sommigen zien er flarden uit Being There (superfilm met een geweldige Peter Sellers) in maar Forrest Gump is toch nog ietsie fantasierijker. Meen ik.
7. Byôsoku 5 Senchimêtru (5 Centimeters Per Second) (2007):
Regisseur: Makoto Shinkai
Hoe vaak bekeken: drie keer
Japanse animé (animatiefilm) over de liefde. Over twee mensen die van elkaar zijn gaan houden in de middelbare en het verdere verloop van hun liefdesverhaal. Met nog een nevenverhaal. Wondermooi. De muziek, het verhaal, de beelden spelen prachtig op elkaar in en de (onuitgesproken) gevoelens zijn levensecht. Animatie maar niet voor kinderen.
8. Shichinin No Samurai (The Seven Samurai) (1954): belangrijk: de versie van 207 minuten
Regisseur: Akira Kurosawa
Hoe vaak bekeken: een keer
Kurosawa heb ik vorig jaar pas echt ondekt. Dreams had ik wel eerder van hem gezien maar da's niet echt de beste film om met z'n oeuvre te beginnen. Af en toe haal ik klassiekers in huis die ik absoluut wil zien en Rashômon en The Seven Samurai behoren tot dat soort klassiekers, een schitterende introductie tot Kurosawa. Beide films zijn ongeveer even sterk alleen is The Seven Samurai een epos en daarom meeslepender. Een verhaal over het ridderschap, trouw, moed. Een oude film die verrassend modern aandoet.
9. Raging Bull (1980):
Regisseur: Martin Scorcese
Cast: Robert De Niro, Joe Pesci
Hoe vaak bekeken: twee of drie keer
Het verhaal van de bokser Jake LaMotta. Scorcese is zo'n regisseur die net als Kubrick vaak de waanzin in z'n vele gedaantes verfilmt en hier is dat niet anders. Alleen kan je met de antihelden van Scorcese meeleven, krijg je medelijden met ze. En zo ook dus met de waanzinnige Jake LaMotta. Wederom een meeslepend epos.
10. Dr. Strangelove: Or How I Learned To Stop Worrying And Loved The Bomb (1964):
Regisseur: Stanley Kubrick
Cast: Peter Sellers
Hoe vaak bekeken: een keer
Een van de grappigste films die ik ooit heb gezien: zwarte humor, hilarische toestanden en een geweldige Peter Sellers die zowaar drie rollen op zich neemt. Het verhaal gaat over de Koude Oorlog waarin Amerika Rusland effectief aanvalt maar het loopt niet zoals gepland. Een zwart wit satire die over de top gaat met ook hier een geweldige slotscene. En het personage dr. Strangelove zal u alvast nooit vergeten.
2 opmerkingen:
Ik volg uw smaak volledig en mag ik mijn felicitaties toewensen ! één vraagje , docter Strangelove ; de zes of zeven rollen van Peter sellers of de arrogante rol van george C. Scott ? Door jou te leren kennen dacht ik ook aan Hirosjima mon amour , dodescaden , Shindlers list , the pianist , mississippi burning , Pelle de verovenaar. Dodescaden zal Ollie deze week op zijn blog zetten !Toen ik deze film voor het eerst zag heb ik tranen met tuiten geweent , net zoals Pelle de verovenaar.
Stephanie , prachtige keuze , Ollie en zijn ik worden er even stil van !
Ik bedoelde dat ik Peter Sellers in de rol van Dr. Strangelove meer dan marvelous vind!
Ik heb het toneelstuk van Hiroshima, mon amour gezien en misschien ook het script gelezen van Marguerite Duras maar de film heb ik nooit gezien. En Dodeskaden kende ik niet maar staat op m'n lijstje! Dankje!
Die andere films zijn inderdaad stuk voor stuk geweldig. Heerlijk toch, goeie films. :-)
Een reactie posten