Gisteren las ik een berichtje dat Javier Bardem, hij die met Penelope Cruz (Penelope!) het bed deelt, een man crush heeft op Brad Pitt. I'm just like, ja! Hij sprak vrij openlijk met ons jeugdidool Jay Leno over zijn man crush en werd nog sexier dan hij al is. Voor mij althans. Ik mag Penelope benijden, hier en nu.
Man crushes en girl crushes en (vrouwelijke) bromances: ik ken het.
Mijn eerste girl crush had ik in het eerste middelbaar en het was een mega girl crush. Ik had haar al opgemerkt toen ze pas bij ons op school kwam, al sinds haar eerste dag als nieuwe leerling in het vierde leerjaar van de lagere. Maar het was pas toen ze bij me in het eerste middelbaar in de klas kwam dat ik megahard ging girl crushen. En ik weet best waarom: het waren haar ogen. Groot, kastanjebruin en expressief. Met lange volle wimpers. Ik heb een zwak voor expressieve ogen.
Natuurlijk probeerde ik het geheim te houden, want ja, maar dat ging niet zo goed. Om de een of andere reden vertelde ik haar dat ik heel vaak over haar droomde. Goeie zet. Ze wist niet hoe te reageren. En nog later keek ik gedurende lange minuten te dromerig naar haar. Ook geen goeie zet. Maar we waren vriendjes, geen beste maar wel vriendjes dus ze wist dit keihard maar kon ermee omgaan. Waarvoor dank.
De tweede girl crush had ik niet veel later maar is tot nu dus geheim gebleven. I don't mind als 't zou uitkomen want 't is al zo lang geleden. Ik crushte ook weer op haar sinds de eerste keer ik haar zag: klein, fijn en sexy. Een echte lolita. En we werden effe best friends, ik bedoel, ik had in die jaren een trio best friends met haar erbij. Voor haar zestiende verjaardag kocht ik een veel te dure aansteker, van vijftien euro en u moet weten dat dit ondertussen al bijna twintig jaar geleden is. Gewoon een te duur cadeau en iedereen sprak er schande over. Maar ik gaf hem graag. En ik mis haar nu wel. Niet omwille van de girl crush maar gewoon omdat ik haar mis. Superlieve girl. Ik wist niet of ik haar wou zijn of gewoon heel graag bij haar bij wou zijn en ze droeg altijd van die kledij die voor haar gemaakt leek. Ze staat overigens tussen m'n nieuwjaarsvideo net als de girl hieronder. Na m'n middelbare schooljaren heb ik haar een keer of twee, drie gezien, of misschien net iets meer, en we babbelden elke keer als vanouds veel te lang. Ze is super.
Vrouwelijke bromance: een (vrouwelijke) bromance is een vriendschap die meer is dan dat. Alleen platonisch. En ik heb dit ooit beleefd, danku de lieve Mirdi (fake name). We hadden onze liekes, onze trouwring en toen het 'gedaan' was heb ik lang gehuild. Maar een (vrouwelijke) bromance gaat nooit echt helemaal over want tijdens de klasreunie bevond ik me wonderwel weer constant in haar gezelschap alsof we weer het olijke duo waren. I love her. En vraag me soms af of we nu even goede vriendjes opnieuw zou kunnen worden en het antwoord is: "Ja.". Het was geen girl crush maar een girl romance. Werkelijk en echt. Zoveel liefde voor haar.
Die twee meiden weten niks over mijn biezondere vriendschap met hen. Misschien dat ik het hen ooit schrijf. Wat vrij onwaarschijnlijk is wegens niet durven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten