Ik ben verslaafd aan dat soort reality TV. M'n nieuwste ontdekking heet The Bad Girls Club, een serie die ontwikkeld werd door de makers van MTV's The Real World en ik ontdekt heb via celebrity blogger Perez Hilton. Het concept: 7 streetwise/deliquente/vrijgevochten meiden hokken samen vier maanden lang in hetzelfde huis. De zogenaamde bedoeling is dat ze er beter van zouden worden maar je weet natuurlijk dat het de makers enkel te doen is om de drama zo sensationeel mogelijk in beeld te krijgen. En je krijgt wat je op voorhand dacht te krijgen: catfights, gesprekken die niet meer zijn te volgen vanwege de gecensureerde scheldwoorden, overdreven drankbacchanalen waar zelfs Temptation Island voor zou terugdeinzen dit uit te zenden en enorme ego's. Van die mensen die denken dat ze iets voorstellen omdat ze van een bepaalde plek komen. Slagzinnen als: "I run L.A.!" en "I'm from Brooklyn!" komen vooral te onpas langs. Een deelneemster had zelfs de meest egocentrische tactloze aandachtszieke personality dat ik ooit mocht zien in een reality show, en ik heb al serieus wat voorbij zien komen. In elke aflevering werd het dankzij haar pijnlijk duidelijk dat eerlijkheid niet altijd een deugd is.
Wat ik verder ook graag mag kijken is leerrijke meer verantwoorde reality tv, hangt van m'n mood af. En die staat nu op The Bad Girls Club. Ofte wat er gebeurt als je 7 mediageile vrijgevochten meiden laat samenhokken. Let the games begin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten