Gisteren onder vrienden hadden we het over astrologie. Astrologie is voor mij een beetje spielerei. Ik ben een Steenbok, true en true. Omdat ik jarig ben op een moment waneer de Steenbok op z'n sterkste staat (tussen 24/12 en 31/12). De Steenbok zou het sterkste teken van de dierenriem zijn. Ik voel me niet zo sterk, hoor. Psychologen en dokters zeggen me het wel -ze begrijpen niet hoe ik er nog sta 😀- maar ik vind dit zelf niet.
Mensen noemen me dapper. Astrologen zouden zeggen da's mijn Maan in Ram. Omdat ik alleen verre reizen heb gemaakt. Ik voelde me niet alleen tijdens die reizen, voor ik vertrok hing ik huilend aan de telefoon met m'n lieve ouders (vader Ram en moeder Steenbok) en dé liefste schat (Senne Leeuw). Is dat dan de definitie van dapperheid? Voor mij is dapperheid jezelf in de spiegel te durven zien, je eigen tekortkomingen durven zien.
De drie 'moedigste' reizen die ik deed: eerste keer alleen Japan, Rio di Janeiro en m'n geboorteland Rwanda. Ja, Japan, m'n eerste verre reis alleen.Rio, de gevaarlijkste reis. M'n moeder vond het ok ('je redt jezelf wel'), m'n vader vond het geen goed idee en Senne ook niet. De avond na de Favella hing ik huilend aan de telefoon met m'n ouders: 'Ik heb gezien wat je normaal niet mag zien' Ik kan er nog steeds moeilijk over praten. .
En Rwanda, ik zou niet de eerste zijn die emotioneel gebroken zou zijn teruggekomen. M'n recente trauma psychologe had ik zoiets van 'wtf' heeft ze dat alleen gedaan! 😄 Steenbokske!
In Rwanda zag ik ook my close friend/collega (Catherine Schorpioen. Ik heb een ascendant in Schorpioen).
Ik mis het reizen wel. Op safari gaan was het het beste dat ik zelf heb ondernomen. Ik vind mezelf niet sterk maar ik heb wel lef.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten