Dit jaar flakkert de discussie rond Sinterklaas op als nooit te voren en ik kan me steeds minder en minder vinden in de voorstanders van Zwarte Piet. Intuïtief voelde ik dat aan toen ik de Pietitie kreeg voorgeschoteld en onthield me dus. Later ben ik er meer over gaan nadenken en kwam tot de conclusie, net zoals ik las bij een columniste, waarom moet Zwarte Piet persé zwart zijn? Want het ìs gewoon puur racisme: Zwarte Piet is niet zwart omdat hij door de schoorsteen kruipt, hij heeft het uiterlijk van een zwarte Afrikaan, wordt knecht genoemd, en is dus gewoon een koloniale negerslaaf of knecht die prototypisch dom wordt voorgesteld en doet wat de Sint, de blanke man hem vraagt. Racistischer kan het haast niet. Ook al is hij de grote kindervriend geworden, de verhouding Sint en Zwarte Piet is niet gelijkwaardig en daar draait het om. 'That all men are created equal.' My ass, als we het over het Sinterklaasfeest hebben.
Als heel klein kind voelde ik dat zelf niet zo aan maar naarmate ik ouder werd, en ik spreek nog altijd over de lagere school, ging ik me er steeds meer en meer onbehaaglijk bij voelen. En het veelgehoorde argument 'Zwarte Piet moet zwart blijven omdat het een traditie is' beschouw ik als een nonargument. Iets in ere houden alleen om het feit dat het om een traditie gaat is een beetje raar.
Als we het Sinterklaasfeest ethisch in ere willen houden zonder het, draai en keer hoe je het ook wil, racistische karakter ervan te behouden lijkt het me beter om van Zwarte Piet gewoon een Piet te maken in alle kleuren die je maar kan vinden onder de wereldbevolking, desnoods noemen we ze Zwarte Piet, Witte Piet, Bruine Piet enzoverder. 'k Begrijp niet wat daar zo moeilijk aan is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten