Ik ben iemand die bijna altijd het waarom van de dingen wil weten. Echt, vermoeiend soms. Voor anderen dan. Wanneer iets me fascineert, wat nogal vaak gebeurt, kan ik uren, dagen soms weken op dat onderwerp liggen broeden. Fanatiek zijn heet dat, of gewoon een nerd.
Nu wil ik het fijne weten van de adembenemende schoonheid. Weet je, je hebt mensen die er gewoon leuk uit zijn: "Ja, best aardig, prettige verschijning," zeggen we dan. Je hebt mensen die mooi zijn, Audrey Hepburn was MOOI, dan zijn er de sexy verschijningen die de temperatuur in de kamer instant verhogen maar wat je zelden ziet zijn de adembenemende schoonheden, mensen die zo mooi zijn dat ze je letterlijk de adem afsnijden. Alain Delon is zo iemand, Sophia Loren eveneens en Matteo Martignoni van de vorige post ook. En dat moet het zowat ongeveer zijn van alle personen die in mijn blikveld zijn gekomen. Je ziet hen en je weet niet wat je ziet omdat je gedachten even stil staan. Ooit heb ik es gelezen dat iemand over een vrouw schreef: 'zij is van dat soort schoonheid dat je wist dat God toen die dag in een goede bui was.' of 'dat type schoonheid dat je zelden ziet en je weet dat de hand van God ermee gemoeid is.'
Maar hetgene wat mij nu voornamelijk interesseert is wat maakt iemand zo Apolliaans, Venusiaans mooi? Dit heeft overigens niks met het figuur te maken. Blake Lively heeft bijvoorbeeld bij benadering het perfecte vrouwelijke lichaam en ik zou haar daarom wel incredibly sexy kunnen noemen maar niet adembenemend mooi. Dan komt Audrey Hepburn dichterbij die, zoals bekend, een eerder boyishachtig figuur had. Het zit hem dus in het gezicht.
Overigens wil ik er nog aan toevoegen dat schoonheid, zoals men zegt, inderdaad subjectief is maar horden mannen en vrouwen zijn er doorheen de geschiedenis over eens dat de door mij uitgekozen figuren van een uitzonderlijke schoonheid zijn. Over George Clooney kan je redetwisten, over Alain Delon al iets minder.
En wat maakt iemand zo adembenemend knap? Als ik naar de drie gezichten kijk vallen er mij treffende gelijkenissen op. Het zijn natuurlijk drie gezichten in verschillende leeftijdfases maar toch merk je naast symmetrie, een dikke bos shiny hair nog andere overeenkomsten op:
1. Hoge jukbeenderen. High cheekbones. Bij Sophia Loren en Alain Delon zijn de jukbeenderen wegens leeftijd prominenter dan bij de jeugdige Matteo maar alledrie delen ze de hoge jukbeenderen.
2. Een vlezige mond. Sophia Loren heeft ontegensprekelijk de sensueelste mond maar alledrie vertonen ze een volle mond met vlezige lippen waarbij de onderlip meer uitgesproken is zodat je een pruillip krijgt.
3. Fijne, delicate maar wel omlijnde kaaklijn met kleine kin. Die kaaklijn wordt ook meer omlijnd met de jaren, met het verdwijnen van het babyvet.
4. Een Griekse neus. Moeilijk te omschrijven wat een Griekse neus precies is maar ik zie een Griekse neus veeleer als een (bijna) rechte neus, haast gebeeldhouwde neus.
5. En dan wat, naar ik vermoed, dit soort gezicht adembenemend mooi maakt zijn de ogen. In elk geval grote glazende ogen met lange, donkere volle wimpers, een diepe kleur ogen. Bij Sophia zijn ze donkerhazel, bij Alain Delon donkerblauw en Matteo donkergroen. Naast het natuurlijke glanzende effect, dat wordt bewerkstelligd omdat de een vochtigere ogen heeft dan de ander (zo heb ik es gelezen) is het ook belangrijk dat de ogen van nature expressief zijn. Ik vermoed dat de expressiviteit van de ogen te maken heeft met de spieren rondom. De een gebruikt die onbewust vaker dan de ander. Een acteur die daarin heel sterk is, is bijvoorbeeld Jude Law: in the Talented Mr. Ripley heeft hij enorme expressieve ogen maar niet zo in elke film. Ik neem aan dat hij dit in the Talented Mr. Ripley bewust aanwendde om de flamboyante Dickie Greenleaf te spelen. Dus grote, expressieve, glanzende ogen met volle, lange wimpers.
Al die vijf factoren opgeteld maken het gezicht, let's face it, uitgesproken vrouwelijk. Maar kennelijk is dat zo geliefd dat mannen, vrouwen, kinderen vallen over een Alain, Sophia en Matteo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten