het criminele roken

Net iets minder irritant dan Steve Urkel, je weet wel, de nerd from hell, is de anti-tabakspolizei. Ik weet wel, roken is ongezond en stinkt, ik denk niet dat iemand ooit nog ergens ter wereld zal denken dat roken gezond is maar zo erg als de anti-tabakspolizei het roken maakt, zo erg kan het gewoon niet zijn. Volgens hen is een sigaret opsteken al een criminele daad ofzo, en sommigen pleiten zelfs voor een volledig rookverbod: ook binnenshuis (zie je Big Brother al in de huiskamer - wel die van 1984, laten we voor een keertje het niveau niet meteen onderuithalen?). 

Een groot deel van de anti-tabakspolizei bestaat uit ex-rokers die om ter hardste roepen hoe blij ze niet zijn ooit gestopt te zijn met roken. Dat is hun hobby. Het roken vergallen voor rokers is hun tweede hobby: wij niet roken, jullie niet roken: zoiets.  Sommige van hen kan je gemakkelijk herkennen aan de anti-rooksticker op hun portefeuille, aktekas, jas. Als je er zo eentje kan spotten dan weet je al op voorhand dat die hysterisch gaat kuchen wanneer hij/zij een roker passeert, in openlucht. Of op z'n minst zal er een misprijzende blik worden uitgewisseld "Ik heb zo'n last van al die rokers die me passeren op de Meir."  Ja, natuurlijk, en mijn naam is Gandabeer Happatchouli.

Inmiddels ben ik alweer een weekje volledig rookvrij (van gelegenheidsroker naar roker naar gelegenheidsroker en nu hopelijk niet-roker) maar door die anti-tabakspolizei (roken in films is verwerpelijk! Rookvrije terrassen!) zou ik als tegenreactie zo weer naar een sigaret kunnen grijpen. Leven en laten leven enzo. Oké, we weten nu allemaal, en zeer terecht, dankzij de gewenste campagnes dat roken ongezond is maar zolang er geen kind, zwangere vrouw bij staat mag een roker van mij gerust op mijn terras genieten van zijn sigaret zonder dat ik hem ga vertellen dat het tijd wordt dat hij gaat stoppen. Laat staan dat ik ervoor een zitstaking ga houden.