Kylie Minogue en ik, we zijn ongeveer samen opgegroeid. Ze was nochthans niet mijn eerste idool, dat was Michael Jackson. Zelfs niet m'n eerste vrouwelijke idool, want dat was Madonna. Als je net als ik geboren bent eind jaren '70 van de vorige eeuw weet je niet anders dan dat Thriller en Borderline tot je prilste muzikale herinneringen behoren: dat elke jongen wou dansen als Michael Jackson en elk meisje Madonna wilde zijn, met blote navel.
Kylie was dus niet mijn eerste idool, wel was ze de eerste popster die ik bewust volgde. M'n eerste cassetjes kocht ik van haar en ze zat steevast als vast repertoire in m'n jonge playbackdagen. Kylie zong vrolijke kinderlijke popdeuntjes toen ik nog een kind was, wanneer ik puberde was ook zij op de dool in haar poging serieus genomen te worden en later rond m'n twintigste liet ze een volwassen, rijp geluid horen.
Ik ben een fan van het eerste uur, vandaar een ode aan Kylie.
(een reeds bestaand youtubefilmpje heb ik weer geknipt en geplakt en de muziek aangepast)
waar was je te zaterdag
21 uur geleden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten